Αριθμ. πρωτ.: 13541/2017 Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)

Αριθμ. πρωτ.: 13541/2017
Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)
Αθήνα, 2/8/2017
Αρ. Πρωτ: 13541

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΜΕΑΚΩΝ Ε.Π. ΤΟΥ ΕΚΤ
ΕΙΔΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Ε.Π. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ
ΜΟΝΑΔΑ Α «Προγραμματισμού και Αξιολόγησης ΕΠ»

Διεύθυνση: Κοραή 4,
Τ.Κ. 10564, Αθήνα
Διεύθυνση ιστοσελίδας: www.edulll.gr / www.epanad.gr
Πληροφορίες: Ελένη Κρικέλα
Τηλ.: 210-3278023
Φαξ: 210-3278028
e-mail:[email protected]

Θέμα: Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)

Προς άρση των ερμηνευτικών δυσχερειών κατά την εφαρμογή της με αριθμ. 16550/28.11.2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης (Β’ 3860) παρέχονται οι εξής διευκρινίσεις:

1. Η αληθής έννοια της διάταξης της παραγράφου 4.2 «Ωφελούμενοι-Άνεργοι» του άρθρου 4, που ορίζει ότι στους ωφελούμενους του προγράμματος εντάσσονται άνεργοι ηλικίας 30-49 ετών, είναι ότι οι ωφελούμενοι πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους και να διανύουν το 31ο και το 50ο έτος αντίστοιχα κατά την ημερομηνία υπόδειξής τους από την αρμόδια Υπηρεσία.

2. Προκειμένου για την αποτελεσματική αξιολόγηση των αιτήσεων χρηματοδότησης, κατά τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.2 της ως άνω απόφασης, τα όργανα αξιολόγησης των αιτήσεων χρηματοδότησης δύνανται να ζητούν από τους δυνητικά δικαιούχους την υποβολή συμπληρωματικών στοιχείων και διευκρινίσεων με σκοπό της ολοκλήρωση της αξιολόγησης της πρότασης.

Επίσης, κατά τη διαδικασία αξιολόγησης και έγκρισης της αίτησης χρηματοδότησης (παράγραφοι 7.2 και 7.3), ο δυνητικά δικαιούχος δύναται με έγγραφο αίτημά του προς την αρμόδια Υπηρεσία (ΚΠΑ2) να προβεί σε αλλαγή των επιθυμητών προσόντων πρόσληψης (π.χ. ξένες γλώσσες, προϋπηρεσία, γνώσεις Η/Υ), καθώς επίσης και σε αλλαγή της κατηγορίας του ανέργου (άνεργοι με τρίμηνη τουλάχιστον εγγεγραμμένη ανεργία ή μακροχρόνια άνεργοι) εφόσον δεν ευρίσκονται άνεργοι που να πληρούν τα επιθυμητά προσόντα που είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική αίτηση του δυνητικά δικαιούχου.

3. Οι δικαιούχοι του προγράμματος, εφόσον έχουν τη δυνατότητα, ενημερώνουν το κοινό σχετικά με την στήριξη που έχουν λάβει από τα Ταμεία παρέχοντας και στον διαδικτυακό τόπο τους, εάν υπάρχει, σύντομη περιγραφή της πράξης, ανάλογης προς το επίπεδο της στήριξης, που περιλαμβάνει τους στόχους και τα αποτελέσματά της και να επισημαίνουν τη χρηματοδοτική συνδρομή από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

4. Κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος οι δικαιούχοι για όλες τις τροποποιήσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ» υποχρεούνται να απευθύνονται αρχικά και να ενημερώνουν το Γραφείο Παρακολούθησης Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης της αρμόδιας Υπηρεσίας (ΚΠΑ2), η οποία προβαίνει στις απαραίτητες κατά περίπτωση ενέργειες, προκειμένου να υποβάλλουν εγγράφως το αίτημά τους. Στη συνέχεια θα γίνεται η καταχώρηση του σχετικού αιτήματος στο ΠΣΚΕ από τους δικαιούχους.

Αθήνα, 2 Αυγούστου 2017

 

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. πρωτ.: Γ.Δ.Ο.Π. 0001175 ΕΞ 2017 Ρυθμίσεις θεμάτων περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων (Ρυθμίσεις θεμάτων περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων)

Αριθμ. πρωτ.: Γ.Δ.Ο.Π. 0001175 ΕΞ 2017
Ρυθμίσεις θεμάτων περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων
Αριθμ. Γ.Δ.Ο.Π. 0001175 ΕΞ 17

(ΦΕΚ Β’ 2723/03.08.2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α) Της παραγράφου 18 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015 «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη θέσπιση περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων και τις τροποποιήσεις των νόμων 4063/2012, 4172/2013, 4331/2015 και 4334/2015» (Α΄ 84), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 4 του ν. 4350/2015 (Α΄ 161) , όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
β) Του Π.Δ. 111/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών» (Α΄ 178), όπως ισχύει.
γ) Του π.δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).
δ) Του άρθρου 90 του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα» (Α΄ 98).

2. Την ανάγκη να τροποποιηθούν περιορισμοί και απαγορεύσεις συναλλαγών και πράξεων που προβλέπονται στο άρθρο πρώτο της από 18 Ιουλίου 2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 84).

3. Την εισήγηση του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας.

4. Το γεγονός ότι από την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Την τροποποίηση των περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και στη μεταφορά κεφαλαίων που θεσπίστηκαν με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015 (Α΄ 84), όπως ισχύει, ως εξής:

1. Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, όπως ισχύει, αντικαθίσταται από την 1η Σεπτεμβρίου 2017, ως ακολούθως:

«Μετρητά που δεν αναλήφθηκαν κάποια ημέρα ή ημέρες μπορούν να αναληφθούν σωρευτικά έως του ποσού των χιλίων οκτακοσίων ευρώ (1.800) ανά ημερολογιακό μήνα».

2. H παράγραφος 6α του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, όπως ισχύει, τροποποιείται ως ακολούθως:

«6α. Επιτρέπεται σε εταιρείες, που έχουν τη μορφή νομικού προσώπου και τηρούν απλογραφικό ή διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, το άνοιγμα λογαριασμού, όψεως ή καταθετικού, σε πιστωτικό ίδρυμα μέσω της δημιουργίας νέου κωδικού πελάτη (Customer ID), ανεξαρτήτως της ύπαρξης άλλου διαθέσιμου λογαριασμού του οποίου είναι δικαιούχοι. Στις περιπτώσεις της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 7 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015».

3. Στο τέλος της περίπτωσης ε΄ της παραγράφου 7 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, προστίθεται εδάφιο το οποίο έχει, ως εξής:

«Ομοίως, επιτρέπεται το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού, εφόσον δεν τηρείται ήδη άλλος τραπεζικός λογαριασμός, από όσους είναι επαγγελματίες αγρότες υπό την έννοια του ν. 3874/2010».

4. Στο τέλος της περίπτωσης ι΄ της παραγράφου 7 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, προστίθεται εδάφιο το οποίο έχει, ως εξής:

«Επίσης επιτρέπεται από εργαζόμενο το άνοιγμα λογαριασμού μισθοδοσίας σε άλλο πιστωτικό ίδρυμα, εκτός αυτού στο οποίο ήδη τηρεί λογαριασμό, εφόσον ο νέος εργοδότης του καταβάλλει τη μισθοδοσία σε διαφορετικό πιστωτικό ίδρυμα από αυτό στο οποίο τηρεί λογαριασμό ο εργαζόμενος. Ομοίως, εφαρμόζονται αναλογικά τα εδάφια 2 έως και 4 της παρούσας περίπτωσης».

5. Μετά την περίπτωση ιθ της παραγράφου 7 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, προστίθενται νέες περιπτώσεις, ως ακολούθως:

«κ. το άνοιγμα λογαριασμού από φυσικά πρόσωπα προκειμένου να κατατεθεί σε αυτόν το τίμημα ωρίμανσης από ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή αποζημίωση από ασφαλιστική εταιρεία, εφόσον δεν τηρούν ήδη λογαριασμό σε πιστωτικό ίδρυμα.
κα. το άνοιγμα ειδικού, χωρίς δικαίωμα ανάληψης, ακατάσχετου επαγγελματικού τραπεζικού λογαριασμού των υπαλλήλων ηλεκτρονικού πλειστηριασμού, σύμφωνα με τις διατάξεις των αποφάσεων που εκδίδονται κατ’εξουσιοδότηση των παρ. 13 και 15 του άρθρου 959Α του Κ.Πολ.Δ. Από τον λογαριασμό αυτόν δεν επιτρέπεται εκτέλεση μεταφοράς κεφαλαίων προς το εξωτερικό, εκτός των περιπτώσεων υποχρέωσης επιστροφής της εγγύησης των υποψηφίων πλειοδοτών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 της αριθμ. 41756 οικ./26.5.2017 απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Β΄1884), όπως εκάστοτε ισχύει, εφόσον η εγγύηση προήλθε με μεταφορά κεφαλαίων από το εξωτερικό.».

6. Μετά το δεύτερο εδάφιο της περίπτωσης στ της παραγράφου 11 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, προστίθενται δύο νέα εδάφια, ως ακολούθως:

«Από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο των ναυτιλιακών αυτών εταιρειών δύναται να μεταφέρεται στο εξωτερικό για τις ανάγκες του πλοίου («cash-to master») το ανωτέρω ποσό των μετρητών ως ανώτατο όριο, με την προσκόμιση δικαιολογητικών στην αρμόδια τελωνειακή αρχή. Τα δικαιολογητικά αυτά θα οριστούν με απόφαση της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών».

7. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 11 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, αντικαθίσταται από την 1η Σεπτεμβρίου 2017, ως ακολούθως:

«Πέραν των ανωτέρω, επιτρέπεται η πραγματοποίηση ανάληψης μετρητών έως του ποσοστού 50% συνολικά, από χρηματικά ποσά τα οποία, μετά την 1η Σεπτεμβρίου 2017, μεταφέρονται από την αλλοδαπή με μεταφορά πίστωσης σε υφιστάμενους λογαριασμούς, που τηρούνται σε πιστωτικό ίδρυμα στην Ελλάδα, με διαδικασία οριζόμενη από την Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών».

Η απόφαση αυτή ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 2 Αυγούστου 2017

Ο Υπουργός
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

https://www.taxheaven.gr

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. πρωτ.: ΔΕΛ Δ 1115824 ΕΞ 2017 Δημόσια Ανακοίνωση της FATF σχετικά με χώρες που εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση του Ξεπλύματος Χρήματος και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας, κατόπιν της Ολομέλειας του Ιουνίου 2017

Αριθμ. πρωτ.: ΔΕΛ Δ 1115824 ΕΞ 2017
Δημόσια Ανακοίνωση της FATF σχετικά με χώρες που εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση του Ξεπλύματος Χρήματος και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας, κατόπιν της Ολομέλειας του Ιουνίου 2017
Αθήνα , 26 Ιουλίου 2017
Αριθ. Πρωτ.: ΔΕΛ Δ 1115824 ΕΞ 2017

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

 

 

 

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΛΕΓΧΩΝ
ΤΜΗΜΑ Δ’

Ταχ. Δ/νση : Καρ.Σερβίας 10
Ταχ. Κώδικας : 10184 Αθήνα
Τηλέφωνο : 210.3375046

ΘΕΜΑ: Δημόσια Ανακοίνωση της FATF σχετικά με χώρες που εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση του Ξεπλύματος Χρήματος και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας, κατόπιν της Ολομέλειας του Ιουνίου 2017.

Με τις διατάξεις του άρθ. 6, παρ. 3, περ. ε΄ του ν. 3691/2008, όπως ισχύει, ορίζεται η υποχρέωση της Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης, ως αρμόδιας αρχής, να ενημερώνει τα εποπτευόμενα από αυτήν υπόχρεα πρόσωπα για πληροφορίες και καταστάσεις που αφορούν τη συμμόρφωση ή μη χωρών προς την κοινοτική νομοθεσία και τις συστάσεις της FATF (Ομάδα Χρηματοπιστωτικής Δράσης). Κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω, σας γνωρίζουμε τα εξής:

Η FATF, σε συνέχεια των πρωτοβουλιών της για την προστασία του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος από τους κινδύνους που ελλοχεύει η χρησιμοποίησή του για σκοπούς ξεπλύματος χρήματος ή και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, κατόπιν της Ολομέλειας που έλαβε χώρα στη Βαλένθια στις 21-23 Ιουνίου 2017 (http://www.fatf-gafi.org/publications/fatfgeneral/documents/outcomes-plenary-june-2017.html), μεταξύ άλλων:

– επισήμανε ότι η αντιμετώπιση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας παραμένει κορυφαία προτεραιότητά της
– συνέχισε τις εργασίες της για τη βελτίωση της διαφάνειας και της πληροφόρησης σχετικά με τον πραγματικό δικαιούχο και
– εξέδωσε δύο έγγραφα σχετικά με τις χώρες που εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση του ξεπλύματος χρήματος και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, καθώς και ξεχωριστή ανακοίνωση σχετικά με τη Βραζιλία.

Ειδικότερα:

Α. Βασική προτεραιότητα για τη FATF αποτελεί η αντιμετώπιση της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας μέσω της λήψης κατάλληλων μέτρων, σύμφωνα με το Επιχειρησιακό της Σχέδιο για το θέμα αυτό. Οι εκπρόσωποι των χωρών αποφάσισαν να εργαστούν μελλοντικά για τον εντοπισμό και την εξάλειψη των πόρων, των τεχνικών και των καναλιών χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, καθώς και για τη διασφάλιση της λήψης μέτρων για το σκοπό αυτό από όλες τις χώρες του Παγκόσμιου Δικτύου της FATF.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη ανταλλαγή πληροφοριών τόσο μεταξύ δημοσίων υπηρεσιών εντός των χωρών, όσο και στον ιδιωτικό τομέα και κυρίως μεταξύ Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων.

Η FATF συνεχίζει να παρακολουθεί τις αλλαγές αναφορικά με τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται από τρομοκρατικές οργανώσεις για ανεύρεση, μεταφορά και χρήση κεφαλαίων, ενώ παράλληλα ερευνά τη χρηματοδότηση της στρατολόγησης νέων μελών για τρομοκρατικούς σκοπούς. Η σχετική έρευνα αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2017.

Β. Η βελτίωση της διαφάνειας και των πληροφοριών σχετικά με τους πραγματικούς δικαιούχους αποτελεί θέμα υψίστης σημασίας στην ατζέντα της FATF. Οι εκπρόσωποι των χωρών συζήτησαν για την πορεία του ερευνητικού έργου που πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Egmont Group και το οποίο αναδεικνύει, μεταξύ άλλων, τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται για την απόκρυψη των πραγματικών δικαιούχων των εταιρικών οχημάτων. Επίσης συζητήθηκαν τα αποτελέσματα μελέτης σχετικά με την αποτελεσματική επιβολή των υποχρεώσεων αναφορικά με τους πραγματικούς δικαιούχους και εξετάστηκε η πιθανότητα λήψης μελλοντικών μέτρων δράσης.

Γ. Σε Δημόσια Ανακοίνωση (FATF Public Statement – 23 Ιουνίου 2017) αναφορικά με τις χώρες που εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες στην αντιμετώπιση του ξεπλύματος χρήματος και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (που είναι διαθέσιμη στη διαδρομή: http://www.fatf-gafi.org/publications/high-riskandnon-cooperativejurisdictions/documents/public-statement-june-2017.html) η FATF καλεί τα μέλη της να εφαρμόσουν αντίμετρα με σκοπό την προστασία του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος από τους σημαντικούς κινδύνους ξεπλύματος χρήματος και χρηματοδότησης της τρομοκρατίας που εμφανίζει η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας. Συγκεκριμένα, η FATF παροτρύνει τα μέλη της να συμβουλεύουν τα χρηματοοικονομικά τους ιδρύματα να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικά σε επιχειρηματικές σχέσεις και συναλλαγές με την εν λόγω χώρα, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων, των χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων της χώρας και όσων τα εκπροσωπούν. Παράλληλα με το λεπτομερή έλεγχο των συναλλαγών, η FATF καλεί τα μέλη της να επιβάλλουν αποτελεσματικά αντίμετρα και στοχευμένες χρηματοοικονομικές κυρώσεις, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με σκοπό την προστασία του χρηματοοικονομικού τομέα από το ξέπλυμα χρήματος, τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και τον πολλαπλασιασμό των κινδύνων που προκύπτουν από τη χρηματοδότηση των όπλων μαζικής καταστροφής στην εν λόγω χώρα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την απαγόρευση της λειτουργίας εντός της επικράτειάς τους των υπαρχόντων υποκαταστημάτων, των θυγατρικών των τραπεζών της χώρας αυτής και να τερματίσουν τις συναλλαγές τους με τις τράπεζες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, όπου απαιτείται από τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Παράλληλα, η FATF καλεί τα μέλη της να εφαρμόσουν αυξημένα μέτρα δέουσας επιμέλειας όσον αφορά το Ιράν. Ειδικότερα, η FATF τον Ιούνιο του 2016 ανέβαλε για δώδεκα μήνες την εφαρμογή αντίμετρων χαιρετίζοντας τη δέσμευση της χώρας για την υιοθέτηση ενός Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση των αδυναμιών αναφορικά με το ξέπλυμα χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας και την αναζήτηση τεχνικής βοήθειας για την υλοποίησή του Σχεδίου αυτού. Σε συνέχεια της πολιτικής δέσμευσης του Ιράν και της σχετικής προόδου που παρατηρήθηκε σύμφωνα με το Σχέδιο Δράσης, η FATF αποφάσισε τη συνέχιση της αναβολής της επιβολής των αντίμετρων. Σε κάθε περίπτωση το Ιράν θα παραμείνει στη Δημόσια Ανακοίνωση, μέχρι να ολοκληρώσει την εφαρμογή του συνόλου του Σχεδίου Δράσης.

Επίσης, η FATF διατηρεί τους προβληματισμούς της για τους κινδύνους χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και την απειλή στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα που προέρχονται από το Ιράν και για το λόγο αυτό καλεί τα μέλη της να συμβουλεύουν τα χρηματοπιστωτικά τους ιδρύματα να εφαρμόζουν αυξημένα μέτρα δέουσας επιμέλειας κατά τις επιχειρηματικές σχέσεις και τις συναλλαγές τους με φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προέρχονται από το Ιράν. Η FATF παροτρύνει το Ιράν να αντιμετωπίσει εξολοκλήρου τις αδυναμίες του, ειδικότερα σε σχέση με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Επιπλέον με έγγραφο που αναφέρεται στη διαδικασία βελτίωσης της συμμόρφωσης με τα πρότυπα της FATF ως προς το ξέπλυμα χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο (Improving Global AML/CTF Compliance: on-going process – 23 Ιουνίου 2017, διαθέσιμο στη διαδρομή:
http://www.fatf-gafi.org/publications/high-riskandnon-cooperativejurisdictions/documents/fatf-compliance-june-2017.html) προσδιορίζονται οι χώρες που αποτελούν κίνδυνο για το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα, καθώς εμφανίζουν στρατηγικές αδυναμίες αναφορικά με το ξέπλυμα χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, αλλά έχουν δεσμευτεί επίσημα για την υλοποίηση ενός Σχεδίου Δράσης για την αντιμετώπιση των αδυναμιών αυτών σε συνεργασία με τη FATF. Οι χώρες αυτές είναι: Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Αιθιοπία, Ιράκ, Συρία, Ουγκάντα, Βανουάτου και Υεμένη.

Η FATF προτρέπει τις ανωτέρω χώρες να εφαρμόσουν πιστά και εντός του καθορισμένου χρονοδιαγράμματος τα συμφωνηθέντα Σχέδια Δράσης, ενώ καλεί τα μέλη της να λάβουν υπόψη τις παρεχόμενες στο έγγραφο πληροφορίες σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειώσει και τις ελλείψεις που εξακολουθεί να παρουσιάζει κάθε μία από τις χώρες αυτές.

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ότι οι χώρες Αφγανιστάν και Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος δε θα υπόκεινται πλέον στη διαρκή διαδικασία παρακολούθησης συμμόρφωσης που εφαρμόζει η FATF, λόγω της σημαντικής προόδου που έχουν σημειώσει ως προς την υλοποίηση του Σχεδίου Δράσης τους για το ξέπλυμα χρήματος και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Επίσης με ανακοίνωσή της το Φεβρουάριο του 2016, η FATF εξέφρασε τις βαθιές της ανησυχίες σχετικά με τη συνεχιζόμενη αποτυχία της Βραζιλίας στην αντιμετώπιση των σοβαρών ελλείψεων που εντοπίστηκαν στην τρίτη έκθεση αξιολόγησης που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2010, ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονταν με την τρομοκρατία και τη χρηματοδότησή της. Η FATF ζήτησε την εφαρμογή μέτρων για την αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων και τόσο τον Οκτώβριο του 2016 όσο και τον Φεβρουάριου του 2017 επανέλαβε την ανησυχία της, καλώντας τη Βραζιλία να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες της. Παρόλο που έγιναν βήματα για τη βελτίωση του καθεστώτος καταπολέμησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, αδυναμίες εξακολουθούν να υπάρχουν σχετικά με την επιβολή στοχευμένων χρηματοοικονομικών κυρώσεων.

Κατόπιν των ανωτέρω και δεδομένων των διατάξεων του άρθ. 19 του ν. 3691/2008 σχετικά με την υποχρέωση εφαρμογής από τα υπόχρεα πρόσωπα μέτρων αυξημένης δέουσας επιμέλειας ως προς τον πελάτη σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, θέτουμε υπόψη σας τα ανωτέρω και παρακαλούμε να ενημερώσετε σχετικά τα μέλη σας – υπόχρεα πρόσωπα εποπτείας Γενικής Διεύθυνσης Φορολογικής Διοίκησης (άρθ. 6, παρ. 2 του ν. 3691/2008), με τον πλέον πρόσφορο κατά την κρίση σας τρόπο, ώστε να εφαρμόζουν τις ως άνω διατάξεις.

Τέλος, οι Δ.Ο.Υ. που διαθέτουν Τμήμα Ελέγχου και τα Ελεγκτικά Κέντρα καλούνται να λαμβάνουν υπόψη τα ανωτέρω κατά τον έλεγχο συμμόρφωσης των υπόχρεων προσώπων αρμοδιότητάς τους προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν για αυτά από τον ν.3691/2008, όπως ισχύει. Ειδικότερα, σε περίπτωση που κατά τον έλεγχο βάσει των διατάξεων του ν.3691/2008 διαπιστώνουν συναλλαγές του υπόχρεου προσώπου με κάποια από τις προαναφερθείσες χώρες, θα πρέπει να ελέγχουν εάν εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα μέτρα δέουσας επιμέλειας, ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας της χώρας.

 

 

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΣΑΪΤΗΣ

https://www.tax

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

ΔΕΕ – Υπόθεση C-151/16 Απαλλαγή των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επί των σκαφών – Καύσιμο που χρησιμοποιείται από πλοίο για πλεύση από τον τόπο όπου ναυπηγήθηκε προς λιμάνι έτερου κράτους μέλους προκειμένου να φορτώσει στον λιμένα αυτόν το πρώτο του εμπορικό φορτίο

ΔΕΕ – Υπόθεση C-151/16
Απαλλαγή των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επί των σκαφών – Καύσιμο που χρησιμοποιείται από πλοίο για πλεύση από τον τόπο όπου ναυπηγήθηκε προς λιμάνι έτερου κράτους μέλους προκειμένου να φορτώσει στον λιμένα αυτόν το πρώτο του εμπορικό φορτίο

 

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πρώτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2017 «Προδικαστική παραπομπή – Οδηγία 2003/96/EK – Φορολογία των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας – Άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ– Απαλλαγή των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας επί των σκαφών – Καύσιμο που χρησιμοποιείται από πλοίο για πλεύση από τον τόπο όπου ναυπηγήθηκε προς λιμάνι έτερου κράτους μέλους προκειμένου να φορτώσει στον λιμένα αυτόν το πρώτο του εμπορικό φορτίο»
Στην υπόθεση C-151/16,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Λιθουανία) με απόφαση της 8ης Μαρτίου 2016, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 14 Μαρτίου 2016, στο πλαίσιο της δίκης
«Vakarų Baltijos laivų statykla» UAB
κατά
Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos,
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα),
συγκείμενο από τους R. Silva de Lapuerta (εισηγήτρια), πρόεδρο τμήματος, E. Regan, A. Arabadjiev, C. G. Fernlund και S. Rodin, δικαστές,
γενική εισαγγελέας: J. Kokott
γραμματέας: A. Calot Escobar
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,
λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
– η Λιθουανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους D. Kriaučiūnas, K. Dieninis και R. Dzikovič καθώς και από την D. Stepanienė,
– η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον B. Majczyna,
– η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τις A. Steiblytė και F. Tomat,
αφού άκουσε τη γενική εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις της κατά τη συνεδρίαση της 2ας Μαρτίου 2017,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας (ΕΕ 2003, L 283, σ. 51).
2 Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ των «Vakarų Baltijos laivų statykla» UAB και Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos (εθνική επιθεώρηση φορολογίας υπαγόμενη στο Υπουργείο Οικονομικών της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, στο εξής: εθνική επιθεώρηση φορολογίας) σχετικά με απόφαση περί αρνήσεως επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης.
Το νομικό πλαίσιο
Το δίκαιο της Ένωσης
3 Οι αιτιολογικές σκέψεις 3 έως 5 της οδηγίας 2003/96 έχουν ως εξής:
«(3) Η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και η επίτευξη των στόχων άλλων κοινοτικών πολιτικών απαιτούν τον καθορισμό ελαχίστων επιπέδων φορολογίας σε κοινοτική κλίμακα για τα περισσότερα ενεργειακά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρικής ενέργειας, του φυσικού αερίου και του άνθρακα.
(4) Οι σημαντικές διαφορές στα εθνικά επίπεδα φορολογίας της ενέργειας που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να αποδειχθούν επιζήμιες για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.
(5) Ο καθορισμός των δεόντων κοινοτικών ελαχίστων επιπέδων φορολογίας θα επιτρέψει τη μείωση των υφισταμένων διαφορών στα εθνικά επίπεδα φορολογίας.»
4 Το άρθρο 1 της οδηγίας αυτής ορίζει τα εξής:
«Τα κράτη μέλη επιβάλλουν φορολογία στα ενεργειακά προϊόντα και την ηλεκτρική ενέργεια σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.»
5 Το άρθρο 14, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας προβλέπει τα εξής:
«Εκτός από τις γενικές διατάξεις που προβλέπονται στην οδηγία 92/12/ΕΟΚ [του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992 σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (ΕΕ 1992, L 76, σ. 1)] σχετικά με τις απαλλασσόμενες χρήσεις των φορολογητέων προϊόντων και με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών διατάξεων, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τα ακόλουθα προϊόντα από τη φορολογία, υπό τις προϋποθέσεις που θα ορίσουν προκειμένου να διασφαλισθεί η ορθή και απρόσκοπτη εφαρμογή των απαλλαγών αυτών και να αποφευχθεί η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή ή η κατάχρηση:
[…]
γ) ενεργειακά προϊόντα που διατίθενται προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Κοινότητας (συμπεριλαμβανομένης της αλιείας), εκτός από την περίπτωση χρησιμοποίησής τους σε ιδιωτικά σκάφη αναψυχής, και ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται επί ενός σκάφους αναψυχής.
Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ως “ιδιωτικά σκάφη αναψυχής” νοούνται οποιαδήποτε σκάφη που χρησιμοποιούνται από τον ιδιοκτήτη τους ή από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο τα χρησιμοποιεί βάσει μισθώσεως ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, για μη εμπορικούς σκοπούς και ειδικότερα όταν δεν πρόκειται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής ή για τις ανάγκες των δημόσιων αρχών.»
Το λιθουανικό δίκαιο
6 Το άρθρο 43, παράγραφος 1, σημείο 2, του Akcizų įstatymas (νόμου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας περί ειδικού φόρου κατανάλωσης), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο για την υπόθεση της κύριας δίκης χρόνο (στο εξής: νόμος περί ειδικού φόρου κατανάλωσης), μεταφέρει στο λιθουανικό δίκαιο την απαλλαγή που προβλέπεται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96.
7 Κατά το άρθρο 43, παράγραφος 2, του νόμου περί ειδικού φόρου κατανάλωσης, η θέσπιση των κανόνων εφαρμογής της εν λόγω φοροαπαλλαγής ανατίθεται στην κυβέρνηση ή σε αρχή εξουσιοδοτούμενη από αυτή.
8 Βάσει της διατάξεως αυτής η Λιθουανική Κυβέρνηση ενέκρινε κανόνες σχετικά με τον ανεφοδιασμό πλοίων και αεροσκαφών καθώς και σχετικά με τα καύσιμα που προορίζονται για την κατασκευή, την επισκευή, τη δοκιμή, την εκμετάλλευση και τη συντήρηση αεροσκαφών.
9 Κατά το σημείο 3 των κανόνων αυτών, πρόσωπο που εφοδιάζει ένα πλοίο με καύσιμα πρέπει να κατέχει άδεια.
10 Στο σημείο 10, δεύτερο εδάφιο, των εν λόγω κανόνων προβλέπεται ότι το πρόσωπο που εφάρμοσε το άρθρο 43, παράγραφος 1, σημείο 2, του νόμου περί ειδικού φόρου κατανάλωσης πρέπει να διαθέτει έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ο σκοπός του ανεφοδιασμού δικαιολογεί το αίτημα απαλλαγής από τον ειδικό φόρο.
Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα
11 Η «Vakarų Baltijos laivų statykla» είναι λιθουανική επιχείρηση που δραστηριοποιείται, μεταξύ άλλων, στον τομέα της κατασκευής ποντοπόρων πλοίων.
12 Στις 7 Οκτωβρίου 2009 η επιχείρηση αυτή συνήψε σύμβαση για τη ναυπήγηση φορτηγού πλοίου (στο εξής: επίμαχο πλοίο) για λογαριασμό εσθονικής εταιρίας (στο εξής: πελάτης).
13 Στο πλαίσιο της συμβάσεως αυτής η εν λόγω επιχείρηση αγόρασε 80 600 λίτρα καυσίμου, τα οποία τοποθετήθηκαν απευθείας στις δεξαμενές καυσίμου του επίμαχου πλοίου, και κατέβαλε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για τα καύσιμα αυτά. Τμήμα των καυσίμων χρησιμοποιήθηκε για τη διενέργεια δοκιμών στο πλοίο πριν από την παράδοσή του στον πελάτη.
14 Με επίσημη δήλωση παράδοσης και παραλαβής στις 6 Ιουνίου 2013, η «Vakarų Baltijos laivų statykla» μεταβίβασε στον πελάτη την κυριότητα και όλα τα δικαιώματα και συμφέροντα επί του επίμαχου πλοίου, καθώς και τον εξοπλισμό και τα αποθέματα που βρίσκονταν στο πλοίο, περιλαμβανομένων των 73 030 λίτρων καυσίμου που δεν είχαν καταναλωθεί κατά την πραγματοποίηση δοκιμών πριν από την παράδοση.
15 Μετά την παραλαβή του πλοίου ο πελάτης φρόντισε για τον πλου του πλοίου, χωρίς φορτίο, από τον λιμένα της Klaipėda (Λιθουανία) στον λιμένα του Stralsund (Γερμανία), όπου παρέλαβε το πρώτο του εμπορικό φορτίο το οποίο εν συνεχεία μετέφερε έναντι αμοιβής στον λιμένα της Santander (Ισπανία).
16 Στις 22 Ιουλίου 2013 η «Vakarų Baltijos laivų statykla» ζήτησε από την εθνική επιθεώρηση φορολογίας την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα καύσιμα με τα οποία είχαν εφοδιαστεί οι δεξαμενές του επίμαχου πλοίου και είχαν εξαχθεί από τον πελάτη εκτός της λιθουανικής επικράτειας.
17 Με απόφαση της 21ης Αυγούστου 2013 η εθνική επιθεώρηση φορολογίας απέρριψε το αίτημα αυτό, με την αιτιολογία ότι κατά τον χρόνο παραδόσεως των καυσίμων αυτών στον πελάτη η «Vakarų Baltijos laivų statykla» δεν είχε συμπληρώσει τα σχετικά έντυπα σύμφωνα με τις τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις του εθνικού δικαίου και δεν διέθετε άδεια, εκδοθείσα βάσει της εφαρμοστέας διαδικασίας, για τον ανεφοδιασμό πλοίων με καύσιμα.
18 Κατόπιν προσφυγής κατά της αποφάσεως αυτής, η Mokestinių ginčų komisija prie Lietuvos Respublikos Vyriausybės (επιτροπή για την επίλυση φορολογικών διαφορών υπαγόμενη στη Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Λιθουανίας) με απόφαση της 28ης Νοεμβρίου 2013 ακύρωσε την απόφαση της εθνικής επιθεωρήσεως φορολογίας περί αρνήσεως επιστροφής του φόρου κατανάλωσης, με την αιτιολογία, ιδίως, ότι η άρνηση είχε στηριχθεί σε τυπικούς λόγους.
19 Η εθνική επιθεώρηση φορολογίας άσκησε προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως της 28ης Νοεμβρίου 2013 ενώπιον του Vilniaus apygardos administracinis teismas (περιφερειακό διοικητικό δικαστήριο Vilnius, Λιθουανία), το οποίο, με απόφαση της 9ης Δεκεμβρίου 2014, έκανε δεκτή την προσφυγή ακυρώσεως.
20 Η «Vakarų Baltijos laivų statykla» ζητεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου την αναίρεση της αποφάσεως αυτής και τη διατήρηση της αποφάσεως της 28ης Νοεμβρίου 2013.
21 Υπό τις συνθήκες αυτές, το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Λιθουανία) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:
«1) Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 την έννοια ότι δεν μπορεί να εισπράττεται ειδικός φόρος κατανάλωσης επί της παραδόσεως ενεργειακών προϊόντων οσάκις, όπως εν προκειμένω, τα εν λόγω προϊόντα παραδίδονται ως καύσιμα πλοίου προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν από πλοίο για ναυσιπλοΐα εντός των υδάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σκοπό, άνευ αμέσου ανταλλάγματος, το πλοίο αυτό να πλεύσει με ίδια μέσα από τον τόπο ναυπηγήσεώς του προς λιμένα άλλου κράτους μέλους προκειμένου να παραλάβει το πρώτο εμπορικό του φορτίο;
2) Αποκλείει το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 την εφαρμογή διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας των κρατών μελών, όπως οι εν προκειμένω εφαρμοστέες, οι οποίες δεν επιτρέπουν να επωφεληθεί ο ενδιαφερόμενος της φοροαπαλλαγής την οποία προβλέπει η εν λόγω διάταξη, όταν η παράδοση ενεργειακών προϊόντων πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση των προϋποθέσεων που έχει θέσει το κράτος μέλος, μολονότι η παράδοση αυτή πληροί τις ουσιώδεις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της απαλλαγής που καθορίζονται στην εν λόγω διάταξη της οδηγίας 2003/96;»
Επί των προδικαστικών ερωτημάτων
Επί του πρώτου ερωτήματος
22 Με το πρώτο ερώτημα το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, αν το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή εφαρμόζεται στα καύσιμα που χρησιμοποιούνται προκειμένου ένα πλοίο να πλεύσει χωρίς φορτίο από λιμένα κράτους μέλους, εν προκειμένω τον λιμένα στον οποίο ναυπηγήθηκε το πλοίο, προς λιμένα άλλου κράτους μέλους, για να φορτώσει στον λιμένα αυτόν εμπορεύματα που θα μεταφερθούν εν συνεχεία σε λιμένα τρίτου κράτους μέλους.
23 Όπως προκύπτει από τις αιτιολογικές σκέψεις 3 έως 5 της οδηγίας 2003/96, σκοπός της οδηγίας είναι να προωθήσει την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, εναρμονίζοντας τα ελάχιστα επίπεδα φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων σε επίπεδο Ένωσης, προκειμένου να περιοριστούν οι διαφορές μεταξύ των εφαρμοζόμενων από τα κράτη μέλη εθνικών επιπέδων φορολογίας της ενέργειας.
24 Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, οι διατάξεις που αφορούν τις προβλεπόμενες από την οδηγία 2003/96 απαλλαγές πρέπει να ερμηνεύονται αυτοτελώς, βάσει του γράμματος των διατάξεων αυτών και βάσει των σκοπών που υπηρετεί η εν λόγω οδηγία (αποφάσεις της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Systeme Helmholz, C-79/10, EU:C:2011:797, σκέψη 19 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, καθώς και της 21ης Δεκεμβρίου 2011, Haltergemeinschaft, C-250/10, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2011:862, σκέψη 19).
25 Από το γράμμα του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 προκύπτει ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή εξαρτάται από την προϋπόθεση τα ενεργειακά προϊόντα να χρησιμοποιούνται ως καύσιμα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα της Ένωσης (βλ., κατ’ αναλογία, αποφάσεις της 10ης Νοεμβρίου 2011, Sea Fighter, C-505/10, EU:C:2011:725, σκέψη 20, και της 21ης Δεκεμβρίου 2011, Haltergemeinschaft, C-250/10, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2011:862, σκέψη 21).
26 Όσον αφορά την έννοια της «ναυσιπλοΐας», στην οποία αναφέρεται το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96, από τη νομολογία του Δικαστηρίου προκύπτει ότι κάθε μορφή εμπορικής ναυσιπλοΐας εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της απαλλαγής που προβλέπεται στην εν λόγω διάταξη, ανεξαρτήτως του σκοπού της (βλ., υπ’ αυτή την έννοια, αποφάσεις της 1ης Απριλίου 2004, Deutsche See-Bestattungs-Genossenschaft, C-389/02, EU:C:2004:214, σκέψεις 23, 25 και 29· της 1ης Μαρτίου 2007, Jan De Nul, C-391/05, EU:C:2007:126, σκέψη 36, καθώς και της 10ης Νοεμβρίου 2011, Sea Fighter, C-505/10, EU:C:2011:725, σκέψη 16).
27 Συνεπώς, ο σκοπός του πλου που πραγματοποιεί το πλοίο εντός των υδάτων της Ένωσης δεν ασκεί επιρροή κατά την εφαρμογή της επίμαχης απαλλαγής, εφόσον πρόκειται για ναυσιπλοΐα που αφορά παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής (βλ., κατ’ αναλογία, αποφάσεις της 1ης Μαρτίου 2007, Jan De Nul, C-391/05, EU:C:2007:126, σκέψη 37, και της 10ης Νοεμβρίου 2011, Sea Fighter, C-505/10, EU:C:2011:725, σκέψη 17).
28 Το Δικαστήριο έχει διευκρινίσει, συναφώς, ότι η εν λόγω έννοια της «ναυσιπλοΐας» προϋποθέτει η παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής να είναι εγγενές στοιχείο της μετακινήσεως του πλοίου (βλ., υπ’ αυτή την έννοια, αποφάσεις της 1ης Μαρτίου 2007, Jan De Nul, C-391/05, EU:C:2007:126, σκέψη 40, και της 10ης Νοεμβρίου 2011, Sea Fighter, C-505/10, EU:C:2011:725, σκέψη 18).
29 Από τη φράση «όταν δεν πρόκειται για τη μεταφορά επιβατών ή εμπορευμάτων ή για την παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής», που χρησιμοποιείται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2003/96, προκύπτει ότι η ναυσιπλοΐα που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της προβλεπόμενης στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, απαλλαγής αφορά χρήσεις ενός πλοίου με τις οποίες παρέχονται ευθέως υπηρεσίες έναντι αμοιβής (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Systeme Helmholz, C-79/10, EU:C:2011:797, σκέψη 21).
30 Κατά συνέπεια, δραστηριότητες ναυσιπλοΐας που δεν υπηρετούν άμεσα την παροχή υπηρεσίας έναντι αμοιβής δεν μπορούν να εξομοιωθούν με εμπορική χρήση του πλοίου, κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως και για τον σκοπό της εφαρμογής της, και ως εκ τούτου δεν εμπίπτουν στην απαλλαγή αυτή (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Systeme Helmholz, C-79/10, EU:C:2011:797, σκέψη 27).
31 Όσον αφορά την έννοια των «υδάτων [της Ένωσης]», στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας, αυτή καταλαμβάνει κάθε περίπτωση υδάτων στα οποία μπορούν να πλέουν όλα τα ποντοπόρα πλοία, περιλαμβανομένων των πλοίων μεγαλύτερης χωρητικότητας τα οποία δύνανται να πλέουν σε θαλάσσιες οδούς για εμπορικούς σκοπούς (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 1ης Μαρτίου 2007, Jan De Nul, C-391/05, EU:C:2007:126, σκέψη 32).
32 Περαιτέρω, από την οικονομία της οδηγίας 2003/96, κατά την οποία τα κράτη μέλη φορολογούν τα ενεργειακά προϊόντα, προκύπτει ότι η οδηγία αυτή δεν αποσκοπεί στη θέσπιση απαλλαγών γενικού χαρακτήρα (αποφάσεις της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Systeme Helmholz, C-79/10, EU:C:2011:797, σκέψη 23, και της 21ης Δεκεμβρίου 2011, Haltergemeinschaft, C-250/10, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2011:862, σκέψη 23).
33 Ειδικότερα, σκοπός της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας αυτής είναι να διευκολύνει το εμπόριο εντός της Ένωσης, ιδίως την κίνηση των εμπορευμάτων και την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών που δύνανται να πραγματοποιούνται στα ύδατα της Ένωσης. Με την απαλλαγή αυτή ο νομοθέτης της Ένωσης θέλησε να προαγάγει την ισότητα ως προς ορισμένες φορολογικές συνθήκες υπό τις οποίες λειτουργούν οι επιχειρήσεις μεταφορών ή παροχής άλλων υπηρεσιών εντός των υδάτων αυτών (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 1ης Μαρτίου 2007, Jan De Nul, C-391/05, EU:C:2007:126, σκέψεις 24 και 25).
34 Εντός του πλαισίου αυτού, από την αιτιολογική σκέψη 23 της οδηγίας 2003/96 προκύπτει ότι η εν λόγω απαλλαγή στηρίζεται στον σεβασμό των υφιστάμενων διεθνών υποχρεώσεων και στη διατήρηση της ανταγωνιστικής θέσεως των επιχειρήσεων της Ένωσης (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 1ης Δεκεμβρίου 2011, Systeme Helmholz, C-79/10, EU:C:2011:797, σκέψη 24).
35 Όσον αφορά τη διαφορά της κύριας δίκης, επισημαίνεται, αφενός, καταρχάς ότι η μετακίνηση του πλοίου από τον λιμένα της Klaipėda στον λιμένα της Stralsund αποτελούσε το πρώτο αναγκαίο και απαραίτητο στάδιο εμπορικού πλου, καθώς μοναδικός σκοπός της μετακινήσεως ήταν η φόρτωση εμπορευμάτων στον δεύτερο λιμένα προκειμένου αυτά να μεταφερθούν εν συνεχεία στον λιμένα της Santander, και ότι χωρίς τη μετακίνηση αυτή δεν θα μπορούσε να έχει παρασχεθεί η εν λόγω υπηρεσία μεταφοράς εμπορευμάτων.
36 Συνεπώς, μετακίνηση όπως η περιγραφείσα στην προηγούμενη σκέψη πρέπει να θεωρηθεί δραστηριότητα ναυσιπλοΐας που υπηρετεί άμεσα την παροχή υπηρεσίας έναντι αμοιβής, εν προκειμένω μεταφοράς εμπορευμάτων, με αποτέλεσμα το καύσιμο που χρησιμοποιήθηκε προκειμένου το πλοίο να μπορέσει να πραγματοποιήσει την εν λόγω μετακίνηση να έχει χρησιμοποιηθεί για «ναυσιπλοΐα», υπό την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96.
37 Τυχόν αντίθετη ερμηνεία θα αντέβαινε προς τον σκοπό και την οικονομία της οδηγίας αυτής, καθώς η φορολογία των ενεργειακών προϊόντων σε κατάσταση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης θα μπορούσε να είναι επιζήμια για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και τη διατήρηση της ανταγωνιστικής θέσεως των επιχειρήσεων της Ένωσης.
38 Αφετέρου, τα επίμαχα στην κύρια δίκη καύσιμα χρησιμοποιήθηκαν για ναυσιπλοΐα «στα ύδατα [της Ένωσης]», υπό την έννοια της εν λόγω διατάξεως, δεδομένου ότι επέτρεψαν σε πλοίο να πλεύσει από λιμένα στη Λιθουανία σε λιμένα στη Γερμανία.
39 Κατά συνέπεια, δραστηριότητα ναυσιπλοΐας όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη αποτελεί «ναυσιπλοΐα στα ύδατα [της Ένωσης]», υπό την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96.
40 Υπό τις συνθήκες αυτές, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή εφαρμόζεται στα καύσιμα που χρησιμοποιούνται προκειμένου ένα πλοίο να πλεύσει χωρίς φορτίο από λιμένα κράτους μέλους, εν προκειμένω τον λιμένα στον οποίο ναυπηγήθηκε το πλοίο, προς λιμένα άλλου κράτους μέλους, για να φορτώσει στον λιμένα αυτόν εμπορεύματα που θα μεταφερθούν εν συνεχεία σε λιμένα τρίτου κράτους μέλους.
Επί του δεύτερου ερωτήματος
41 Με το δεύτερο ερώτημα το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, αν το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία αποκλείεται η εφαρμογή της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή απαλλαγής με την αιτιολογία ότι ο εφοδιασμός πλοίου με ενεργειακά προϊόντα πραγματοποιήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι τυπικές απαιτήσεις που προβλέπονται από την εθνική αυτή ρύθμιση, παρότι ο εν λόγω εφοδιασμός είναι σύμφωνος προς όλες τις προϋποθέσεις εφαρμογής που προβλέπονται από την επίμαχη διάταξη.
42 Υπενθυμίζεται, συναφώς, ότι τόσο η γενική οικονομία όσο και ο σκοπός της οδηγίας 2003/96 βασίζονται στην αρχή ότι τα ενεργειακά προϊόντα φορολογούνται αναλόγως της πραγματικής τους χρήσεως (απόφαση της 2ας Ιουνίου 2016, ROZ-ŚWIT, C-418/14, EU:C:2016:400, σκέψη 33).
43 Στο μέτρο που η οδηγία 2003/96 δεν προβλέπει μηχανισμό ελέγχου της χρήσεως του καυσίμου που προορίζεται για τη ναυσιπλοΐα ούτε μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής που συνδέεται με την πώληση καυσίμων, στα κράτη μέλη απόκειται να προβλέψουν τέτοιους μηχανισμούς και τέτοια μέτρα στο εθνικό τους δίκαιο, κατά τρόπο σύμφωνο με το δίκαιο της Ένωσης, καθώς και να θεσπίσουν τις προϋποθέσεις για τις απαλλαγές του άρθρου 14, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας (βλ., κατ’ αναλογία, αποφάσεις της 2ας Ιουνίου 2016, ROZ-ŚWIT, C-418/14, EU:C:2016:400, σκέψη 23, και της 2ας Ιουνίου 2016, Polihim-SS, C-355/14, EU:C:2016:403, σκέψη 57).
44 Το Δικαστήριο έχει κρίνει, όμως, ότι ο απόλυτος χαρακτήρας της υποχρεώσεως απαλλαγής δεν μπορεί να αναιρεθεί από το περιθώριο εκτιμήσεως που παρέχεται στα κράτη μέλη με βάση εισαγωγική φράση, όπως αυτή που παρατίθεται στο άρθρο 14, παράγραφος 1, κατά την οποία τα κράτη μέλη παρέχουν απαλλαγές «υπό τις προϋποθέσεις που θα ορίσουν προκειμένου να διασφαλισθεί η ορθή και απρόσκοπτη εφαρμογή των απαλλαγών αυτών και να αποφευχθεί η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή ή η κατάχρηση» (απόφαση της 17ης Ιουλίου 2008, Flughafen Köln/Bonn, C-226/07, EU:C:2008:429, σκέψη 31).
45 Περαιτέρω, το Δικαστήριο έχει επίσης κρίνει ότι τα κράτη μέλη, κατά την άσκηση της εξουσίας που διαθέτουν ως προς τον καθορισμό των προϋποθέσεων από τις οποίες εξαρτάται η απαλλαγή του άρθρου 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/96, οφείλουν να σέβονται τις γενικές αρχές του δικαίου που αποτελούν μέρος της έννομης τάξης της Ένωσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η αρχή της αναλογικότητας (απόφαση της 2ας Ιουνίου 2016, Polihim-SS, C-355/14, EU:C:2016:403, σκέψη 59).
46 Συνεπώς, η άρνηση των εθνικών αρχών να απαλλάξουν από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης ενεργειακά προϊόντα απλώς και μόνον για τον λόγο ότι δεν πληρούνταν ορισμένες προϋποθέσεις που προέβλεπε το εθνικό δίκαιο για τη χορήγηση της επίμαχης απαλλαγής, χωρίς να εξετάζεται, βάσει των προσκομιζόμενων αποδείξεων, αν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη χρήση των εν λόγω ενεργειακών προϊόντων στο πλαίσιο σκοπών που στοιχειοθετούν δικαίωμα απαλλαγής, βαίνει πέραν του αναγκαίου μέτρου για την εξασφάλιση της ορθής και απρόσκοπτης εφαρμογής της εν λόγω απαλλαγής καθώς και της αποτροπής της φοροδιαφυγή, της φοροαποφυγής ή της καταχρήσεως (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση της 2ας Ιουνίου 2016, Polihim-SS, C-355/14, EU:C:2016:403, σκέψη 62).
47 Εθνική κανονιστική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία εξαρτά την εφαρμογή της προβλεπόμενης στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 απαλλαγής από την προϋπόθεση ο προμηθευτής του καυσίμου να διαθέτει άδεια που του επιτρέπει τον εφοδιασμό πλοίων με καύσιμα και να τηρεί ορισμένες διατυπώσεις, αντιβαίνει στη γενική οικονομία και τον σκοπό της εν λόγω οδηγίας, καθώς εξαρτά το δικαίωμα της απαλλαγής αυτής από την τήρηση τυπικών προϋποθέσεων οι οποίες δεν σχετίζονται με την πραγματική χρήση των επίμαχων ενεργειακών προϊόντων.
48 Περαιτέρω, τέτοιες προϋποθέσεις δεν παρίστανται αναγκαίες για τη διασφάλιση της ορθής και απρόσκοπτης εφαρμογής της εν λόγω απαλλαγής καθώς και για την αποτροπή της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της καταχρήσεως.
49 Εξάλλου, από τη δικογραφία που υποβλήθηκε στο Δικαστήριο δεν προκύπτει ότι τα επίμαχα στην κύρια δίκη ενεργειακά προϊόντα χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς διαφορετικούς από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 ή ότι η προμήθεια αυτών πραγματοποιήθηκε με σκοπό να επιτευχθεί δολίως ή καταχρηστικώς η εν λόγω απαλλαγή.
50 Αντιθέτως, κατά την απόφαση περί παραπομπής, τα εν λόγω ενεργειακά προϊόντα χρησιμοποιήθηκαν για ναυσιπλοΐα μεταξύ θαλάσσιων λιμένων κρατών μελών της Ένωσης.
51 Συνεπώς, κανονιστική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, που εξαρτά την εφαρμογή της προβλεπόμενης στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 απαλλαγής από την τήρηση τυπικών προϋποθέσεων οι οποίες δεν σχετίζονται με την πραγματική χρήση των οικείων ενεργειακών προϊόντων ούτε με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις που τίθενται από την εν λόγω διάταξη, προσβάλλει τον απόλυτο χαρακτήρα της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή υποχρεώσεως απαλλαγής και παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας.
52 Υπό τις συνθήκες αυτές, στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία αποκλείεται η εφαρμογή της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή απαλλαγής με την αιτιολογία ότι ο εφοδιασμός πλοίου με ενεργειακά προϊόντα πραγματοποιήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι τυπικές απαιτήσεις που προβλέπονται από την εθνική αυτή ρύθμιση, παρότι ο εν λόγω εφοδιασμός είναι σύμφωνος προς όλες τις προϋποθέσεις εφαρμογής που προβλέπονται από την επίμαχη διάταξη.
Επί των δικαστικών εξόδων
53 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (πρώτο τμήμα) αποφαίνεται:
1) Το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη στη διάταξη αυτή απαλλαγή εφαρμόζεται στα καύσιμα που χρησιμοποιούνται προκειμένου ένα πλοίο να πλεύσει χωρίς φορτίο από λιμένα κράτους μέλους, εν προκειμένω τον λιμένα στον οποίο ναυπηγήθηκε το πλοίο, προς λιμένα άλλου κράτους μέλους, για να φορτώσει στον λιμένα αυτόν εμπορεύματα που θα μεταφερθούν εν συνεχεία σε λιμένα τρίτου κράτους μέλους.
2) Το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2003/96 έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία αποκλείεται η εφαρμογή της προβλεπόμενης στη διάταξη αυτή απαλλαγής με την αιτιολογία ότι ο εφοδιασμός πλοίου με ενεργειακά προϊόντα πραγματοποιήθηκε χωρίς να τηρηθούν οι τυπικές απαιτήσεις που προβλέπονται από την εθνική αυτή ρύθμιση, παρότι ο εν λόγω εφοδιασμός είναι σύμφωνος προς όλες τις προϋποθέσεις εφαρμογής που προβλέπονται από την επίμαχη διάταξη.

https://www.taxheaven.gr

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. πρωτ.: 13541/2017 Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)

Αριθμ. πρωτ.: 13541/2017
Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)
Αθήνα, 2/8/2017
Αρ. Πρωτ: 13541

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΜΕΑΚΩΝ Ε.Π. ΤΟΥ ΕΚΤ
ΕΙΔΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ Ε.Π. ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ
ΜΟΝΑΔΑ Α «Προγραμματισμού και Αξιολόγησης ΕΠ»

Διεύθυνση: Κοραή 4,
Τ.Κ. 10564, Αθήνα
Διεύθυνση ιστοσελίδας: www.edulll.gr / www.epanad.gr
Πληροφορίες: Ελένη Κρικέλα
Τηλ.: 210-3278023
Φαξ: 210-3278028
e-mail:[email protected]

Θέμα: Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων της με αριθμ. 16550/28-11-2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης «Προκήρυξη Δράσης: Πρόγραμμα επιχορήγησης επιχειρήσεων για την απασχόληση 10.000 ανέργων, ηλικίας 30-49 ετών» (Β’ 3860)

Προς άρση των ερμηνευτικών δυσχερειών κατά την εφαρμογή της με αριθμ. 16550/28.11.2016 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης (Β’ 3860) παρέχονται οι εξής διευκρινίσεις:

1. Η αληθής έννοια της διάταξης της παραγράφου 4.2 «Ωφελούμενοι-Άνεργοι» του άρθρου 4, που ορίζει ότι στους ωφελούμενους του προγράμματος εντάσσονται άνεργοι ηλικίας 30-49 ετών, είναι ότι οι ωφελούμενοι πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους και να διανύουν το 31ο και το 50ο έτος αντίστοιχα κατά την ημερομηνία υπόδειξής τους από την αρμόδια Υπηρεσία.

2. Προκειμένου για την αποτελεσματική αξιολόγηση των αιτήσεων χρηματοδότησης, κατά τη διαδικασία που περιγράφεται στην παράγραφο 7.2 της ως άνω απόφασης, τα όργανα αξιολόγησης των αιτήσεων χρηματοδότησης δύνανται να ζητούν από τους δυνητικά δικαιούχους την υποβολή συμπληρωματικών στοιχείων και διευκρινίσεων με σκοπό της ολοκλήρωση της αξιολόγησης της πρότασης.

Επίσης, κατά τη διαδικασία αξιολόγησης και έγκρισης της αίτησης χρηματοδότησης (παράγραφοι 7.2 και 7.3), ο δυνητικά δικαιούχος δύναται με έγγραφο αίτημά του προς την αρμόδια Υπηρεσία (ΚΠΑ2) να προβεί σε αλλαγή των επιθυμητών προσόντων πρόσληψης (π.χ. ξένες γλώσσες, προϋπηρεσία, γνώσεις Η/Υ), καθώς επίσης και σε αλλαγή της κατηγορίας του ανέργου (άνεργοι με τρίμηνη τουλάχιστον εγγεγραμμένη ανεργία ή μακροχρόνια άνεργοι) εφόσον δεν ευρίσκονται άνεργοι που να πληρούν τα επιθυμητά προσόντα που είχαν συμπεριληφθεί στην αρχική αίτηση του δυνητικά δικαιούχου.

3. Οι δικαιούχοι του προγράμματος, εφόσον έχουν τη δυνατότητα, ενημερώνουν το κοινό σχετικά με την στήριξη που έχουν λάβει από τα Ταμεία παρέχοντας και στον διαδικτυακό τόπο τους, εάν υπάρχει, σύντομη περιγραφή της πράξης, ανάλογης προς το επίπεδο της στήριξης, που περιλαμβάνει τους στόχους και τα αποτελέσματά της και να επισημαίνουν τη χρηματοδοτική συνδρομή από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

4. Κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος οι δικαιούχοι για όλες τις τροποποιήσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 «ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ» υποχρεούνται να απευθύνονται αρχικά και να ενημερώνουν το Γραφείο Παρακολούθησης Ενεργητικών Πολιτικών Απασχόλησης της αρμόδιας Υπηρεσίας (ΚΠΑ2), η οποία προβαίνει στις απαραίτητες κατά περίπτωση ενέργειες, προκειμένου να υποβάλλουν εγγράφως το αίτημά τους. Στη συνέχεια θα γίνεται η καταχώρηση του σχετικού αιτήματος στο ΠΣΚΕ από τους δικαιούχους.

Αθήνα, 2 Αυγούστου 2017

 

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ

Πηγή: www.taxheaven.gr

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. πρωτ.: Γ.Δ.Ο.Π. 0001176 ΕΞ 2017 Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. ΓΔΟΠ 0001608 ΕΞ 2015/07.12.2015 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών «Άρση περιορισμών της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18.7.2015 (Α’ 84) για τη διενέργεια συναλλαγών στις ελληνικές οργανωμένες αγορές επί χρηματοπιστωτικών μέσων» (Β΄ 2625)

Αριθμ. πρωτ.: Γ.Δ.Ο.Π. 0001176 ΕΞ 2017
Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. ΓΔΟΠ 0001608 ΕΞ 2015/07.12.2015 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών «Άρση περιορισμών της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18.7.2015 (Α’ 84) για τη διενέργεια συναλλαγών στις ελληνικές οργανωμένες αγορές επί χρηματοπιστωτικών μέσων» (Β΄ 2625)
Αριθμ. Γ.Δ.Ο.Π. 0001176 ΕΞ 17

(ΦΕΚ Β’ 2723/03-08-2017)

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:
α. Των παραγράφων 9, 10 και 18 του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015 «Επείγουσες ρυθμίσεις για τη θέσπιση περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων και τις τροποποιήσεις των νόμων 4063/2012, 4172/2013, 4331/2015 και 4334/2015» (Α΄ 84),
β. Του Π.Δ. 111/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Οικονομικών» (Α΄ 178), όπως ισχύει.
γ. Του π.δ. 73/2015 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (Α΄ 116).
δ. Του άρθρου 90 του π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα» (Α΄ 98).

2. Την ανάγκη να τροποποιηθούν περιορισμοί και απαγορεύσεις συναλλαγών και πράξεων που προβλέπονται στο άρθρο πρώτο της από 18 Ιουλίου 2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 84).

3. Την υπ΄ αριθμ. ΓΔΟΠ 0001608 ΕΞ 2015/7.12.2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Άρση περιορισμών της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18.7.2015 (Α΄ 84) για τη διενέργεια συναλλαγών στις ελληνικές οργανωμένες αγορές επί χρηματοπιστωτικών μέσων» (Β΄ 2625).

4. Την από 07.02.2017 εισήγηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

5. Την από 03.03.2017 εισήγηση της Τράπεζας της Ελλάδος.

6. Την εισήγηση του Συμβουλίου Συστημικής Ευστάθειας.

7. Το γεγονός ότι από την παρούσα δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,

αποφασίζουμε:

Τροποποιούμε την υπ΄ αριθμ. ΓΔΟΠ 0001608 ΕΞ 2015/7.12.2015 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών (Β΄ 2625), προσθέτοντας στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 1 δύο νέα εδάφια, ως εξής:

«Ειδικότερα, για τα υπό στοιχείο α) της παρούσας, το ανωτέρω όριο υπολογίζεται συνολικά ανά ΑΕΔΑΚ λαμβάνοντας υπόψη την αξία του χαρτοφυλακίου των ΟΣΕΚΑ του ν. 4099/2012 τους οποίους διαχειρίζεται η ΑΕΔΑΚ και έχουν αδειοδοτηθεί από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
Καθ’ υπέρβαση του παραπάνω ορίου, το οποίο παραμένει αμετάβλητο στο επίπεδο της αξίας του χαρτοφυλακίου που είναι επενδεδυμένο στο εξωτερικό κατά την 31η Ιουλίου 2015 σύμφωνα με τα οριζόμενα στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, από τη δημοσίευση της παρούσας επιτρέπεται η αγορά μεριδίων ΟΣΕΚΑ με χρηματικά ποσά τα οποία, σύμφωνα με την παρ. 11 στοιχείο στ) του άρθρου πρώτου της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου 2015, μεταφέρονται από την αλλοδαπή με μεταφορά πίστωσης σε λογαριασμούς που τηρούνται σε πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα και ενεργούν ως θεματοφύλακες ΟΣΕΚΑ, και τα οποία δεν προέρχονται από ρευστοποίηση υπαρχόντων μεριδίων ΟΣΕΚΑ για τα οποία ήδη επιτρέπεται η επανεπένδυσή τους σύμφωνα με τα προηγούμενα εδάφια.».

Η παρούσα ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Αθήνα, 2 Αυγούστου 2017

Ο Υπουργός
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Πηγή: taxheaven.gr

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη
ΕΣΠΑ Banner Αφίσα ESPA Banner