ΔΕΔ 2518/2019 Απώλεια ΦΤΜ βιβλιαρίου συντήρησης. Διαπίστωση μετά τον θάνατο του υπόχρεου

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπ’ όψη:

1. Τις διατάξεις:
α. Του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α’ 170), όπως ισχύει.
β. Της παρ. 3 του άρθρου 47 του ν. 4331/2015 (ΦΕΚ Α’ 69).
γ. Του άρθρου 11 της Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ 2017/10.03.2017 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 968 Β’/22.03.2017) με θέμα «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)»
δ. Της ΠΟΛ 1064/12.04.2017 Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ 1440/τ. Β’/27.04.2017).

2. Την ΠΟΛ 1069/4-3-2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Την αριθμ. Δ.Ε.Δ. 001126366 ΕΞ 2016/30.08.2016 (ΦΕΚ 2759 / τ. Β’ / 01.09.2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

4. Την με ημερομηνία κατάθεσης 11/04/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανή προσφυγή των: α) του , κατοίκου Δήμου με ΑΦΜ, β) του κατοίκου , οδός , με ΑΦΜ , γ) του , κατοίκου Δήμου , οδός , με ΑΦΜ , δ) του , κατοίκου , οδός , με ΑΦΜ και ε) του , κατοίκου , οδός με ΑΦΜ , άπαντες με την ιδιότητα των μοναδικών εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντα στις 11/09/2017 του , κατά της υπ’ αριθ /2019 Πράξης Επιβολής Προστίμου, διαχειριστικής περιόδου 01/01/2017-31/12/2017 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου, σε βάρος του αποβιώσαντα του και τα προσκομιζόμενα με αυτήν σχετικά έγγραφα.

5. Την υπ’ αριθ /2019 Πράξη Επιβολής Προστίμου, διαχειριστικής περιόδου 01/01/2017-31/12/2017 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου, της οποίας ζητείται η ακύρωση, καθώς και την με ημερομηνία θεώρησης 14/03/2019 οικεία Έκθεση ελέγχου εφαρμογής διατάξεων ΚΦΔ (ν. 4174/2013) της ως άνω Δ.Ο.Υ..

6. Τις απόψεις της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου.

7. Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του Τμήματος Α6 όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο της απόφασης.

Επί της με ημερομηνία κατάθεσης 11/04/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανούς προσφυγής των: α) του , με ΑΦΜ, β) του , με ΑΦΜ , γ) του , με ΑΦΜ , δ)  του , με ΑΦΜ και ε) του , με ΑΦΜ , άπαντες με την ιδιότητα των μοναδικών εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντα στις 11/09/2017 του , η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:

Με την υπ’ αριθ /2019 Πράξη Επιβολής Προστίμου διαχειριστικής περιόδου 01/01/2017-31/12/2017 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου, καταλογίστηκε σε βάρος του αποβιώσαντος την 11/09/2017 του με ΑΦΜ πρόστιμο ύψους 2.500,00 ευρώ, σύμφωνα με τα άρθρα 54 και 62 του ν. 4174/2013, 7 παρ. 3 και 5 του ν. 4337/2015, 10 του ν. 1809/1988 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του ν. 2523/1997.

Συγκεκριμένα, ο του , διατηρούσε ατομική επιχείρηση με αντικείμενο εργασιών « » στα Μετά τον θάνατό του την 11/09/2017, σύμφωνα με τα αναφερόμενα επί της ενδικοφανούς προσφυγής, εκδόθηκε η με αριθμό /2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ναυπλίου, με την οποία διατάχθηκε η σφράγιση τόσο της οικίας, όσο και του περιπτέρου που διατηρούσε.

Η σφράγιση των χώρων πραγματοποιήθηκε στις 26-09-2017 με τη με αριθμό /2017 έκθεση σφράγισης του συμβολαιογράφου , ο οποίος μετά την σφράγιση παρέδωσε τα κλειδιά στη Γραμματεία του Ειρηνοδικείου.

Στη συνέχεια ο ιδιοκτήτης της οικίας και του περιπτέρου ζήτησε την αποσφράγιση αυτών προκειμένου να του αποδοθούν οι χώροι.

Εκδόθηκε η με αριθμό /2017 απόφαση του Ειρηνοδικείου Ναυπλίου με την οποία, μεταξύ άλλων, διατάχθηκε η αποσφράγιση των χώρων από τον ίδιο ως άνω συμβολαιογράφο, ενώ διατάχθηκε και η κοινοποίηση της απόφασης, πριν τη διενέργεια της αποσφράγισης και στον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ Ναυπλίου.

Σε εκτέλεση δε της άνω απόφασης στις 18-01-2018 με τη με αριθμό /2018 έκθεση αποσφράγισης οικίας και αποθήκης-περιπτέρου και πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής άρθρ. 831 ΚΠολΔ, του συμβολαιογράφου έγινε η αποσφράγιση των χώρων, για την οποία είχε κλητευθεί μεταξύ άλλων να παραστεί και ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ Ναυπλίου με τη με αριθμό /2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου

Κατά τη διενέργεια της αποσφράγισης, δεν έγινε απογραφή, καθόσον δεν υπήρχαν αντικείμενα προς καταγραφή, πλην αντικειμένων που ανήκαν στον ιδιοκτήτη και μόνο της οικίας και του , όπως τα παραπάνω βεβαιώθηκαν από τον διενεργήσαντα αυτή συμβολαιογράφο και παραδόθηκαν τα κλειδιά των χώρων στον ιδιοκτήτη.

Την 08/03/2019 προσήλθε στην Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου ο κος ως νόμιμα εξουσιοδοτημένος από τους νόμιμους κληρονόμους του θανόντος και υπέβαλε την με αριθ. πρωτ /2019 δήλωση άρθ ν. 1599/86 με την οποία δήλωσε ότι κατά την αποσφράγιση του περιπτέρου από τις αρμόδιες αρχές δεν βρέθηκε η με αριθμό μητρώου ΦΤΜ καθώς και το Βιβλιάριο Συντήρησής της.

Εν συνεχεία, η αρμόδια Δ.Ο.Υ. καταλόγισε, με την προσβαλλόμενη με την παρούσα πράξη σε βάρος του ήδη αποβιώσαντος του μια παράβαση στη χρήση 2017 λόγω απώλειας της προαναφερθείσας ταμειακής μηχανής.

Oι προσφεύγοντες με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητούν την επανεξέταση της προσβαλλόμενης πράξης και την απαλλαγή τους από το επιβληθέν πρόστιμο, προβάλλοντας τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

– Η σφράγιση και αποσφράγιση της οικίας και του περιπτέρου του θανόντα έγιναν χωρίς τη συμμετοχή τους, ενώ δεν ανευρέθηκαν αντικείμενα του και ούτε βέβαια η ταμειακή μηχανή, αφού διαφορετικά αυτή θα είχε καταγραφεί από το συμβολαιογράφο και θα είχε αποδοθεί αρμοδίως.

– Ουδεμία τους βαρύνει ευθύνη για την απώλεια της ταμειακής μηχανής, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσαν μέχρι την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για διακοπή εργασιών του αποβιώσαντα και βέβαια δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν την τύχη αυτής.

– Δεδομένου ότι δεν διατηρούσαν σχέσεις με τον θανόντα, ο μόνος που ασχολήθηκε, όταν ειδοποιήθηκε για το θάνατό του αδελφού του, ήταν ο πρώτος από αυτούς που μετέβη, από την του Δήμου , στο νοσοκομείο και κανόνισε τα της μεταφοράς της σωρού του στον τόπο καταγωγής του στην , όπου έγινε και η ταφή του. Στη συνέχεια ειδοποιήθηκε από τον ιδιοκτήτη της οικίας και του περιπτέρου του αποβιώσαντα, ότι είχε γίνει σφράγιση και στη συνέχεια μετά την αποσφράγιση, ότι δεν βρέθηκε κανένα αντικείμενο του, όπως αναφέρεται και στην έκθεση αποσφράγισης.

– Δεν θα μπορούσαν να προβούν σε οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, όπως να υποβάλλουν μήνυση για την απώλειά οποιουδήποτε αντικειμένου, μεταξύ των οποίων και της ταμειακής μηχανής, καθόσον δεν γνώριζαν, ούτε την ύπαρξή κάποιων συγκεκριμένων αντικειμένων, ούτε που βρισκόταν και αν και πότε τυχόν αφαιρέθηκαν και πολύ περισσότερο από ποιόν ή ποιους.

– Όπως προκύπτει από τα βιβλία που τηρούσε ο αποθανών, μέχρι το θάνατό του, υπέβαλε κανονικά όλα τα κατά νόμο απαιτούμενα στοιχεία ενώπιον της αρμόδιας Δ.Ο.Υ , ενώ υπήρξε χρονικό κενό μεταξύ του θανάτου του 11-09-2017 μέχρι και τη σφράγιση των χώρων στις 26-09-2017, όπως προκύπτει από την άνω έκθεση, κατά το οποίο πιθανόν να έχει γίνει η αφαίρεση της ταμειακής μηχανής. Η υποβολή από μέρους τους σήμερα μήνυσης κατά αγνώστου. ή αγνώστων δραστών, θα ήταν άνευ αντικειμένου και δεν θα μπορούσε να προσφέρει τίποτα στην ανακάλυψη του δράστη ή των δραστών, ενόψει του μεγάλου χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει και πολύ περισσότερο δεν θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανεύρεση της ταμειακής μηχανής. Εξάλλου από το θάνατο και μετέπειτα, δεν υπήρξε κανενός είδους δραστηριότητα της επιχείρησης του αποβιώσαντα.

– Η απώλεια της ταμειακής μηχανής, την ύπαρξη της οποίας εκείνοι αγνοούσαν, που οφείλεται στον ξαφνικό θάνατο του κληρονομούμενου και από χώρο στον οποίο εκείνοι δεν είχαν πρόσβαση, αποτελεί, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, γεγονός ανωτέρας βίας και επομένως η απώλεια της, οφείλεται σε γεγονός για το οποίο δεν φέρουν οποιαδήποτε ευθύνη.

Επειδή με την εγκύκλιο 1095807/1736/ΔΕ-Α’/10.10.2007 (Διευθύνσεις Ελέγχου και Κ.Β.Σ.), κοινοποιήθηκε η υπ’ αριθμ. 551/2006 γνωμοδότηση του Β’ Τμήματος του Ν.Σ.Κ. η οποία έγινε αποδεκτή από τον κ. Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, με την οποία κρίθηκε ότι: «….β. Από τις προπαρατεθείσες διατάξεις των άρθρων 34, 35, 1710 παρ. 1 και 1885 ΑΚ, σε συνδυασμό προς τις ισχύουσες στο πεδίο του δημοσίου δικαίου γενικές αρχές, προκύπτει ότι οι έννομες σχέσεις δημοσίου δικαίου, στο μέτρο που συνδέονται αμέσως με το υπάρχον στη ζωή φυσικό πρόσωπο, το οποίο αποτελεί υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, είναι συνήθως προσωποπαγείς και συνεπώς ακληρονόμητες (λ.χ. η δημοσιοϋπαλληλική σχέση, η στρατιωτική υποχρέωση κ.λ.π.). Όταν, όμως, οι έννομες αυτές σχέσεις έχουν χρηματικό περιεχόμενο, κατά κανόνα κληρονομούνται, εκτός αν είναι αυστηρά προσωποπαγείς (λ.χ. το συνταξιοδοτικό δικαίωμα). Επομένως, στην περίπτωση των φορολογικών ενοχών ή των ενοχών που απορρέουν από χρηματικές ποινές (πρόστιμα), αστικής, διοικητικής ή μικτής φύσεως που επιβλήθηκαν στον κληρονομούμενο από διοικητικές αρχές ή αστικά και διοικητικά δικαστήρια, οι τελευταίες, ως μη αποσβηνόμενες με το θάνατο του, μεταβιβάζονται αιτία θανάτου στους κληρονόμους του (βλ ΑΠ 1714/1981 ΝοΒ 1982, 1065). Οι δε κληρονόμοι ευθύνονται, ανάλογα με τη κληρονομική μερίδα τους, για την εξόφληση των χρεών της κληρονομιάς, εκτός αν πρόκειται για ποινικές κυρώσεις ή, ως εκ του συναγόμενου σκοπού των διατάξεων που τις προβλέπουν, προέχει ο κυρωτικός και όχι ο αποζημιωτικός τους χαρακτήρας. Ειδικότερα, το πρόστιμο επιβάλλεται ως συνέπεια του ότι τελέσθηκε μια άδικη πράξη από το πρόσωπο εκείνο, που έχει την ιδιότητα του φορολογούμενου.

Συνιστά δε απλώς ένα μέσο εξαναγκασμού προς εκπλήρωση των υποχρεώσεων του έναντι της διοίκησης. Επομένως, οι διοικητικές κυρώσεις στο φορολογικό δίκαιο, ως μέσο διοικητικού εξαναγκασμού, συνιστούν επαχθείς διοικητικές πράξεις, με τις οποίες επιτυγχάνεται η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και από τη νομική φύση τους συνδέονται άμεσα με το φυσικό πρόσωπο που τέλεσε τις φορολογικές παραβάσεις. Τ’ ανωτέρω δε ισχύουν ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα των διοικητικών φορολογικών κυρώσεων, κατά κανόνα δεν απαιτείται για την επιβολή τους υπαιτιότητα του φορολογούμενου ή συνδρομή κακής πίστης ή πρόθεση φοροδιαφυγής γ). Κατόπιν των ανωτέρω, εάν, οι σχετικές παραβάσεις διαπιστωθούν από τη φορολογική αρχή, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μετά τον θάνατο του υποκρυπτόμενου, τα πρόστιμα αυτά αποσβήνονται με το θάνατο αυτού, ενόψει του ότι: α). Παρά το γεγονός ότι αμέσως συνδέονται με το ζήτημα της έκδοσης, αποδοχής, λήψης και καταχώρησης πλαστών ή εικονικών φορολογικών στοιχείων, ήτοι πράξεων που επισύρουν μεν την επιβολή των προστίμων, χωρίς να ερευνάται η ύπαρξη δόλου στο πρόσωπο του παραβάτη, πλην όμως, νοείται απαλλαγή τούτου από λόγους που ανάγονται μόνο στο πρόσωπο του, δηλ. αν αυτός ήθελε αποδείξει ότι τελούσε σε καλή πίστη (πρβλ. ΣτΕ 1295/99 για τον αποδέκτη), β). Δεν επιβλήθηκαν εις βάρος του παραβάτη (κληρονομουμένου), αλλά εξετάζεται η το πρώτον επιβολή τους εις βάρος των κληρονόμων του, δηλαδή εις βάρος προσώπων, τα οποία δεν μετείχαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στη τέλεση της παραβάσεως, γ). Έχουν αυστηρά προσωπικό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι, χαρακτηριζόμενα ως διοικητικές κυρώσεις που αποσκοπούν στον εξαναγκασμό του υπόχρεου προς συμμόρφωση προς τις φορολογικές εν γένει υποχρεώσεις του, ήτοι αποτρέποντας τον από την τέλεση (μελλοντικών) φορολογικών παραβάσεων, η επιβολή τους δεν προϋποθέτει την ύπαρξη ζημίας στο Δημόσιο και συνεπώς, δεν έχουν αποκαταστατικό χαρακτήρα, εφόσον μ αυτά δεν επιδιώκεται η ικανοποίηση – έστω και μερικώς- της υποχρέωσης προς πληρωμή των οικείων οφειλομένων φόρων. Όσον αφορά δε το δικαίωμα των κληρονόμων, κατ’ άρθρο 1847 Α.Κ., για αποποίηση της κληρονομιάς, προκειμένου να αποφύγουν τις ως άνω δυσμενείς συνέπειες, το δικαίωμα αυτό αναφέρεται στα δυνάμενα να κληρονομηθούν στοιχεία (ενεργητικό και παθητικό της κληρονομιάς) και όχι σε αυστηρώς προσωποπαγείς και μη αποζημιωτικού χαρακτήρα φορολογικές ενοχές (όπως τα πρόστιμα που επιβάλλονται εις βάρος του υποκρυπτόμενου σε έκδοση και λήψη πλαστών και εικονικών στοιχείων), οι οποίες, σύμφωνα με τ’ ανωτέρω, δεν μεταβιβάζονται αιτία θανάτου.»

Επειδή περαιτέρω με την υπ’ αριθ. 32/2009 γνωμοδότηση ΝΣΚ κρίθηκαν τα ακόλουθα: «Ως έχει παγίως κριθεί, οι απειλούμενες από διατάξεις νόμων οικονομικού κ.λπ. περιεχομένου και επιβαλλόμενες, από τις διοικητικές αρχές, χρηματικές αρχές, χρηματικές ποινές ή πρόστιμα, έχουν χαρακτήρα διοικητικών χρηματικών κυρώσεων και κύριο σκοπό να εξαναγκάσουν τους διοικούμενους σε πλήρη και ακριβή εκπλήρωση των νομίμων υποχρεώσεων τους και κληρονομούνται, υπό την προϋπόθεση ότι φέρουν και αποζημιωτικό χαρακτήρα, ήτοι εφόσον επιβλήθηκαν και προς αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε στο Δημόσιο από την παράβαση για την οποία επεβλήθη η κύρωση Έτσι γίνεται δεκτό ότι στις περιπτώσεις επιβολής προστίμων κ.λπ. αποζημιωτικού χαρακτήρος, τα πρόστιμα αυτά αποτελούν αντικείμενο της κληρονομιάς του καθού και η εξ αυτών υποχρέωσή του μεταβιβάζεται κατ’ άρθρο 1710 Α.Κ., στους κληρονόμους του, νομίμως δε για τον αυτόν ως άνω λόγο επιβάλλεται και κατά των κληρονόμων αυτών, αφού και η αξίωση του Δημοσίου προς επιβολή τους αποτελεί και αυτή στοιχείο της κληρονομίας (γνωμ. ΝΣΚ 36/1991, 184/1993 και 551/2006). Αντιθέτως, στις περιπτώσεις επιβολής διοικητικών προστίμων, στις οποίες εμφανίζεται παράβαση, χωρίς αντίστοιχη ζημία του Δημοσίου (βλ Β. Παπαχρήστου, Λαθρεμπορία και Τελωνειακές παραβάσεις ενθ. Ανωτέρω, σελ 140) ή η τυχόν επελθούσα ζημία αποκαθίσταται με την έκδοση άλλων καταλογιστικών πράξεων, τα εν λόγω πρόστιμα δεν φέρουν αποζημιωτικό χαρακτήρα, αλλά προσωποπαγή τοιούτον, σκοπούν δε στην συμμόρφωση του παραβάτη προς τους ορισμούς μιας νομοθετημένης διοικητικής διαδικασίας, οπότε δεν συντρέχει νόμιμη περίπτωση επιβολής αυτών σε βάρος των κληρονόμων του αποβιώσαντος προσώπου (βλ. ΣτΕ 1266/03, 3676/88). Στις περιπτώσεις αυτές, μετά τον θάνατο του παραβάτη, εξέλιπε ο σκοπός επιβολής του διοικητικού προστίμου, θα ήταν δε πέραν της αληθούς βουλήσεως του νομοθέτη να επιβάλλονται τα σχετικά πρόστιμα σε βάρος κληρονόμων, αφού δια της τοιαύτης επιβολής δεν υπηρετείται ο αναφερθείς νομοθετικός σκοπός της θέσπισης αυτών.

Συνεπώς, τα προαναφερόμενα πρόστιμα που επιβλήθηκαν για παραβάσεις των διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων δεν έχουν αποζημιωτικό χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν τυγχάνουν κληρονομητέα, δεδομένου ότι υφίσταται η κατά νόμο δυνατότητα, ώστε οι φόροι που τυχόν απώλεσε το Δημόσιο, εξαιτίας των πιο πάνω παραβάσεων, να καταλογισθούν και να εισπραχθούν δυνάμει άλλων καταλογιστικών πράξεων που είναι διάφορες από τις εκδιδόμενες αποφάσεις επιβολής προστίμου (πρβλ. ΝΣΚ 551/2006).»

Επειδή με τη υπ’ αριθ. ΠΟΛ. 1219/24-10-2011 κοινοποιήθηκε η με αριθ. 291/2011 γνωμοδότηση ΝΣΚ περί της επιβολής ή μη προστίμων του Κ.Β.Σ. σε βάρος των κληρονόμων αποβιώσαντα υπόχρεου, σύμφωνα με την οποία: «όταν έχει ήδη αποβιώσει ο παραβάτης διατάξεων του Κ.Β.Σ., δεν μπορεί να επιβληθεί το πρώτον (δηλαδή δεν μπορεί να εκδοθεί Απόφαση Επιβολής Προστίμου του Κ.Β.Σ. για πρώτη φορά μετά το θάνατο του) εις βάρος των κληρονόμων του, πρόστιμο κατ’ άρθρον 5 του ν.2523/1997 για έκδοση πλαστών ή εικονικών ή λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων από αυτόν. Τα ιδια ισχύουν όταν έχει αποβιώσει ο παραβάτης και δεν έχει επιβληθεί εις βάρος του εν ζωή το οικείο πρόστιμο και σε όλες τις περιπτώσεις παραβάσεων του Κ.Β.Σ..»

Επειδή από την παράθεση όλων των ανωτέρω, προκύπτει ότι κρίσιμο στοιχείο για τη νόμιμη ή μη επιβολή προστίμων σε βάρος αποβιώσαντα, είναι κατ’ αρχάς εάν αυτά είναι κυρωτικού ή αποζημιωτικού χαρακτήρα και επιπροσθέτως εάν τα πρόστιμα αυτά καταλογίζονται πρωτογενώς ή εάν είχαν «το πρώτον» κοινοποιηθεί στον ίδιο τον θανόντα, όσο αυτός ήταν εν ζωή.

Επειδή από τα στοιχεία του φακέλου της υπό κρίση ενδικοφανούς προσφυγής, διαπιστώνεται ότι η παράβαση της απώλειας της με αριθ ΦΤΜ και του Βιβλιαρίου Συντήρησης αυτής, διαπιστώθηκε από τη φορολογική αρχή μετά το θάνατο του υπόχρεου φορολογούμενου και συγκεκριμένα κατά τη διαδικασία διακοπής δραστηριότητας της επιχείρησης του θανόντος από τους νομίμους κληρονόμους αυτού. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η υπ’ αριθ /2019 Πράξη Επιβολής Προστίμου του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου σε βάρος του αποβιώσαντα, ήδη από τις 11/09/2017, φορολογούμενου.

Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη, αφορώσα παράβαση στην οποία είχε υποπέσει ο αποβιώσας επιτηδευματίας, δεν είχε αφενός κοινοποιηθεί «το πρώτον» στον ίδιο όσο ήταν εν ζωή και επομένως, βάσει των προαναφερομένων, ως αποσβηνόμενη με το θάνατο του, δεν μεταβιβάζεται αιτία θανάτου στους κληρονόμους του. Αφετέρου δε, κατά την έννοια της επιβαλλόμενης διοικητικής κύρωσης, όπως αναλύθηκε ανωτέρω, δεν μπορεί να επιβληθεί σε βάρος του αποβιώσαντα σε χρόνο κατά τον οποίο ο παραβάτης δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή.

Επειδή εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι, το επιβληθέν πρόστιμο εις βάρος του αποβιώσαντα του με ΑΦΜ , ο οποίος απώλεσε την ταμειακή μηχανή και το βιβλιάριο συντήρησης αυτής, έχει αυστηρά προσωπικό χαρακτήρα, υπό την έννοια ότι, ως διοικητική κύρωση αποσκοπεί στον εξαναγκασμό του υπόχρεου προς συμμόρφωση προς τις φορολογικές εν γένει υποχρεώσεις του, ήτοι αποτρέποντας τον από την τέλεση (μελλοντικών) φορολογικών παραβάσεων. Επιπλέον, η επιβολή του δεν προϋποθέτει την ύπαρξη ζημίας στο Δημόσιο και συνεπώς, δεν έχει αποκαταστατικό χαρακτήρα, εφόσον μ’ αυτό δεν επιδιώκεται η ικανοποίηση – έστω και μερικώς – της υποχρέωσης προς πληρωμή των οικείων οφειλομένων φόρων. Ως εκ τούτου, στην κρινόμενη περίπτωση, παύει ο σκοπός για την επιβολή προστίμου επί τυπικής – διαδικαστικής παράβασης, καθόσον, το εν λόγω πρόστιμο, έχοντας αυστηρά προσωπικό και αποκλειστικά κυρωτικό χαρακτήρα αποσβήνεται με τον θάνατο του υπόχρεου.

Επειδή γενομένων δεκτών των ανωτέρω, παρέλκει η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων με την παρούσα ενδικοφανή προσφυγή λόγων.

Αποφασίζουμε

Την αποδοχή της με ημερομηνία κατάθεσης 11/04/2019 και με αριθ. πρωτ  ενδικοφανούς προσφυγής των: α) του , με ΑΦΜ, β) του , με ΑΦΜ , γ) του , με ΑΦΜ , δ) του , με ΑΦΜ και ε) του , με ΑΦΜ, άπαντες με την ιδιότητα των μοναδικών εξ αδιαθέτου κληρονόμων του αποβιώσαντα στις 11/09/2017 του και την ακύρωση, της υπ’ αριθ /2019 Πράξης Επιβολής Προστίμου, διαχειριστικής περιόδου 01/01/2017-31/12/2017 του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου.

Οριστική φορολογική υποχρέωση του υπόχρεου – Καταλογιζόμενο ποσό με βάση την παρούσα απόφαση:

Πρόστιμο άρ. 54 παρ. 1 περ. ε’ του ν. 4174/2013: 0,00€

Η παρούσα απόφαση να κοινοποιηθεί από αρμόδιο όργανο με τη νόμιμη διαδικασία στους υπόχρεους

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Δ. ΟΡΓ. Δ 1143392 ΕΞ 2019 Περί της υποχρέωσης ή μη των Δ.Ο.Υ. να κάνουν αποδεκτά έγγραφα πολιτών, που φέρουν την ψηφιακή υπογραφή αυτών

ΘΕΜΑ: «Περί της υποχρέωσης ή μη των Δ.Ο.Υ. να κάνουν αποδεκτά έγγραφα πολιτών, που φέρουν την ψηφιακή υπογραφή αυτών».

1. Σχετικά με το παραπάνω σε περίληψη θέμα, σας γνωρίζουμε ότι:

α) Πολίτες, για τη διεκπεραίωση υποθέσεών τους στις Δ.Ο.Υ. προσκομίζουν, σε έντυπη μορφή, έγγραφα (εξουσιοδοτήσεις, υπεύθυνες δηλώσεις και αιτήσεις), τα οποία έχουν υπογραφεί ψηφιακά από τους ενδιαφερομένους.

β) Για το συγκεκριμένο θέμα υποβλήθηκαν, τηλεφωνικά, στο Τμήμα Δ’ – Υποθέσεων Πολιτών της Διεύθυνσης Οργάνωσης, ερωτήματα από υπαλλήλους Δ.Ο.Υ. και από ενδιαφερόμενους πολίτες, που αφορούν στην υποχρέωση ή μη των Δ.Ο.Υ. να κάνουν αποδεκτά τα ως άνω έγγραφα, γι’ αυτό το ως άνω Τμήμα, με το από 11.10.2019 μήνυμά του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έθεσε προς την αρμόδια Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης συγκεκριμένα ερωτήματα και ζήτησε την παροχή των απαραίτητων οδηγιών προς αντιμετώπιση του θέματος.

2. Η αρμόδια Ομάδα Υποστήριξης Συστήματος PKI της ως άνω Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, με το από 11.10.2019 ηλεκτρονικό μήνυμά της, το οποίο σας στέλνουμε, συνημμένα, με το παρόν, μαζί με το μήνυμα του Τμήματος Δ’, διευκρίνισε, μεταξύ άλλων, ότι:

α) Η ψηφιακή υπογραφή έχει ισχύ μόνο στο ηλεκτρονικό έγγραφο και όχι στο έντυπο έγγραφο, δεδομένου ότι μόνο σε ηλεκτρονικά έγγραφα μπορεί να επαληθευτεί η εγκυρότητά της, γιατί αν εκτυπωθεί ένα ψηφιακά υπογεγραμμένο έγγραφο, τότε:

αα) δεν διακρίνεται αν πρόκειται για ψηφιακή υπογραφή (και επομένως επέχει θέση ιδιόχειρης υπογραφής) ή για απλή ηλεκτρονική υπογραφή,

ββ) δεν μπορεί να ελεγχθεί αν έχει ακυρωθεί το ψηφιακό πιστοποιητικό του χρήστη,

γγ) δεν μπορεί να ελεγχθεί ποια είναι η Αρχή Πιστοποίησης που εξέδωσε το πιστοποιητικό και

δδ) δεν μπορεί να αποδειχθεί η μονοσήμαντη σύνδεση με τον υπογράφοντα, ούτε ο καθορισμός της ταυτότητάς του διότι μπορεί εύκολα ή όποια “εικόνα ψηφιακής υπογραφής” να αντιγραφεί σε οποιοδήποτε έγγραφο.

β) Όσον αφορά στα χειρόγραφα έγγραφα, όπως η εξουσιοδότηση, απαιτείται ιδιόχειρη υπογραφή και βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 11 του ν. 2690/1999 (Α’ 45), σύμφωνα με τις οποίες «Η βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του ενδιαφερομένου γίνεται, από οποιαδήποτε διοικητική αρχή ή από τα Κ.Ε.Π., βάσει του δελτίου ταυτότητας ή των αντίστοιχων εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 3. …».

γ) Για τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες παραλαμβάνεται, ηλεκτρονικά, από δημόσιες υπηρεσίες, ψηφιακά υπογεγραμμένο ηλεκτρονικό έγγραφο, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή πληροφοριακού συστήματος, απαιτείται έλεγχος εγκυρότητας της ψηφιακής υπογραφής που φέρει αυτό, από τον εξουσιοδοτημένο υπάλληλο της εκάστοτε υπηρεσίας, σύμφωνα με τις αναλυτικές οδηγίες για τον έλεγχο εγκυρότητας ψηφιακών υπογραφών, που διατίθενται στην ιστοσελίδα της Αρχής Πιστοποίησης Ελληνικού Δημοσίου (ΑΠΕΔ): www.aped.gov.gr.

Επισημαίνεται, ότι για τον έλεγχο εγκυρότητας ψηφιακής υπογραφής, που έχει χορηγηθεί από εγκεκριμένο πάροχο, ο οποίος περιλαμβάνεται στη λίστα με τους εγκεκριμένους παρόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απαιτούνται συγκεκριμένες ρυθμίσεις και εγκατάσταση λογισμικού στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, κατά τα προαναφερθέντα.

3. Ύστερα από τα παραπάνω και δεδομένου ότι αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που αποκτούν ψηφιακή υπογραφή και κάνουν χρήση αυτής, θέτουμε υπόψη σας το συγκεκριμένο θέμα και παρακαλούμε για τις δικές σας, λόγω αρμοδιότητας, περαιτέρω απαραίτητες σχετικές ενέργειες, για τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των ενδιαφερόμενων πολιτών, την αποφυγή προστριβών αυτών με τους υπαλλήλους της Α.Α.Δ.Ε. και κυρίως των Περιφερειακών Υπηρεσιών αυτής, καθώς και για τη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου.

Με εντολή Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. Α.1367 Τροποποίηση της ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄3477) υπουργικής απόφασης σχετικά με τον προσδιορισμό των ημερομηνιών έναρξης ισχύος και εφαρμογής της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών (ΠΣΑΑ) σε διμερή βάση δυνάμει του άρθρου πέμπτου παρ. 2 δεύτερο εδάφιο του N . 4428/2016 (Α΄ 190), όπως έχει τροποποιηθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση και ισχύει. Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Του άρθρου πέμπτου, παρ. 2, δεύτερο εδάφιο του Ν. 4428/2016 (Α΄ 190) «Κύρωση της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών και διατάξεις εφαρμογής», σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου πρώτου του ίδιου νόμου και ιδίως το Τμήμα 1 περίπτ. η΄, Τμήμα 3 παρ. 3 και το Τμήμα 7 παρ. 1 περίπτ. α΄ και παρ. 2.1 της κυρωθείσας με το άρθρο αυτό Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ).

β) Του άρθρου 28, παρ. 3 και 6 και του άρθρου 32 παρ. 1 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΟΣΑ σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 6 της ίδιας Σύμβασης σχετικά με την αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε φορολογικά θέματα (Σύμβαση), όπως τροποποιήθηκε με το από 2010 Πρωτόκολλο Τροποποίησής της και κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 4153/2013 (Α΄ 116) «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), με τα συναφή Παραρτήματα Α΄ και Β΄ σχετικά με την αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε φορολογικά θέματα και του Πρωτοκόλλου Τροποποίησης αυτής».

γ) Του Κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις».

δ) Του π.δ. 142/2017 (Α΄ 181) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως ισχύει.

2. Την αριθμ. ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄ 3477) υπουργική απόφαση «Προσδιορισμός των ημερομηνιών έναρξης ισχύος και εφαρμογής της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών (ΠΣΑΑ) σε διμερή βάση δυνάμει του άρθρου πέμπτου παρ. 2 δεύτερο εδάφιο του Ν. 4428/2016 (Α΄ 190)», όπως έχει τροποποιηθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση και ισχύει.

3. Την αριθμ. ΠΟΛ. 1135/29.8.2017 (Β΄3053) υπουργική απόφαση «Καθορισμός του καταλόγου των Δικαιοδοσιών των Αρμόδιων Αρχών της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών δυνάμει της παρ. 2 του άρθρου πέμπτου του Ν. 4428/2016», όπως έχει τροποποιηθεί με τις αριθμ. ΠΟΛ. 1078/27.4.2018 (Β΄ 1634) και Α. 1160/19.4.2019 (Β΄ 1477) όμοιες αποφάσεις και ισχύει.

4. Τον από Νοέμβριο 2018 κατάλογο του ΟΟΣΑ με τις δικαιοδοσίες που έχουν δεσμευθεί για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών βάσει του Κοινού Προτύπου Αναφοράς (ΚΠΑ) με αναφορά στη δέσμευσή τους ως προς το έτος πρώτης ανταλλαγή πληροφοριών («AEOI: Status of Commitments», βλ. https://www.oecd.org/tax/ transparency/AEOI-commitments.pdf).

5. Την από 19.4.2019 τελευταία αναθεωρημένη Γνωστοποίηση της Ελληνικής Δημοκρατίας δυνάμει του Τμήματος 7, παρ. 1, περίπτ. στ΄ της ΠΣΑΑ προς τη Γραμματεία Συντονιστικού Οργάνου του ΟΟΣΑ, σχετικά με τον κατάλογο Δικαιοδοσιών των Αρμοδίων Αρχών ως προς τις οποίες η Αρμόδια Αρχή της Ελληνικής Δημοκρατίας προτίθεται να θέσει σε ισχύ και να εφαρμόζει την ΠΣΑΑ.

6. Τον από Απρίλιο 2019 κατάλογο της Γραμματείας Συντονιστικού Οργάνου της Σύμβασης σχετικά με τις Αρμόδιες Αρχές που έχουν υπογράψει την ΠΣΑΑ και μεταξύ των οποίων αυτή η Συμφωνία είναι σε ισχύ και εφαρμογή (Παράρτημα Ε΄ της ΠΣΑΑ), όπως δημοσιεύθηκε και αναθεωρήθηκε στον ιστότοπο του ΟΟΣΑ («Activated Exchange Relationships for CRS information”, βλ. https:// www.oecd.org/tax/automatic-exchange/international-framework-for-the- crs/exchange-relationships/), σύμφωνα με τις διατάξεις του Τμήματος 7 παρ. 2.2 της ίδιας Συμφωνίας, σε συνδυασμό με τις Γνωστοποιήσεις του Τμήματος 7 παρ. 1 των άλλων δικαιοδοσιών, όπως γνωστοποιήθηκαν από τον ΟΟΣΑ στην Αρμόδια Αρχή της Ελληνικής Δημοκρατίας, μέχρι 30.4.2019.

7. Τον από 13.6.2019 κατάλογο της Γραμματείας Συντονιστικού Οργάνου της Σύμβασης σχετικά με το καθεστώς των δικαιοδοσιών που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση ως προς την ημερομηνία έναρξης ισχύος της ^Jurisdictions Participating in the Convention on Mutual Administrative Assistamnce in Tax Matters» βλ. https:// www.oecd.org/tax/exchange-of-tax-information/ Status_of_convention.pdf).

8. Την από 8.3.2018 καταχώριση στον Θεματοφύλακα της Σύμβασης της Δήλωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας «Δήλωση ως προς την Ημερομηνία Εφαρμογής για Ανταλλαγές Πληροφοριών βάσει της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμοδίων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών», δυνάμει της παρ. 6 του άρθρου 28 της Σύμβασης, όπως κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 4153/2013 (Α΄ 116), και τις αντίστοιχες Δηλώσεις άλλων δικαιοδοσιών που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης έως την 30.4.2019.

9. Την αριθμ. Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ 2017/10.3.2017 (Β΄ 968) απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)».

10. Την αριθμ. Δ6Α 1015213 ΕΞ 2013/28.1.2013 (Β΄ 130 και Β΄ 372) υπουργική απόφαση «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» και την αριθμ. Δ6Α 1145867 ΕΞ2013/25.9.2013 (Β΄ 2417) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών», όπως τροποποιήθηκαν, συμπληρώθηκαν και ισχύουν, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της υποπαρ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 .

11. Την αριθμ. 1 της 20.1.2016 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» (Υ.Ο.Δ.Δ. 18), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 10 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 και την αριθμ. 39/3/30.11.2017 (Υ.Ο.Δ.Δ. 689) απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης της ΑΑΔΕ «Ανανέωση της θητείας του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων».

12. Το π.δ. 83/2019 (Α΄121) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

13. Την αριθμ. 339/18.7.2019 (Β΄ 3051) απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Οικονομικών, Απόστολο Βεσυρόπουλο».

14. Την εισήγηση της Δ/νσης ΔΟΣ της ΑΑΔΕ ως αρμόδιας αρχής δυνάμει του άρθρου δεύτερου, παρ. 1 του Ν. 4428/2016.

15. Την ανάγκη τροποποίησης της αναφερόμενης στο σημείο 2 της παρούσας υπουργικής απόφασης, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις ως προς τις νέες δικαιοδοσίες με τις οποίες η ΠΣΑΑ τέθηκε σε ισχύ και εφαρμογή, για την ομαλή και απρόσκοπτη συνέχιση της εφαρμογής του πλαισίου της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών κατά το τρέχον έτος, σύμφωνα με την εισήγηση του Διοικητή ΑΑΔΕ στον Υπουργό Οικονομικών δυνάμει της διάταξης του άρθρου 14, παρ. 2, περίπτ. γ΄ του Ν. 4389/2016 .

16. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Αντικαθιστούμε το άρθρο 1 της αριθμ. ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄ 3477) υπουργικής απόφασης, όπως έχει αντικατασταθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση, ως ακολούθως:

«`Αρθρο 1

Ισχύς και εφαρμογή της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών σε διμερή βάση.

Η Πολυμερής Συμφωνία Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ) μεταξύ της Αρμόδιας Αρχής της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Αρμόδιων Αρχών καθεμίας από τις άλλες Δικαιοδοσίες που περιλαμβάνονται στον πίνακα του παρόντος άρθρου, ισχύει και εφαρμόζεται ως εξής:

ΙΣΧΥΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΕΡΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΑΡΧΩΝ (ΠΣΑΑ) ΣΕ ΔΙΜΕΡΗ ΒΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΩΝ
α/α Ονομασία Δικαιοδοσίας στην ελληνική γλώσσα Ονομασία Δικαιοδοσίας στην αγγλική γλώσσα Έτος αναφορικά με το οποίο διενεργείται η πρώτη ανταλλαγή πληροφοριών
1 Ανγκουίλα Anguilla 2016
2 Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Antigua and Barbuda 2017*
3 Αργεντινή Argentina 2016
4 Αρούμπα Aruba 2017
5 Αυστραλία Australia 2017
6 Αζερμπαϊτζάν Azerbaijan 2017
7 Μπαχάμες Bahamas 2017*
8 Μπαχρέιν Bahrain 2017*
9 Μπαρμπάντος Barbados 2017
10 Μπελίζε Belize 2017
11 Βερμούδες Bermuda 2016
12 Βραζιλία Brazil 2017
13 Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι British Virgin Islands 2016
14 Καναδάς Canada 2017
15 Νήσοι Κάιμαν Cayman Islands 2016
16 Χιλή Chile 2017
17 Κίνα China 2017
18 Κολομβία Colombia 2016
19 ΝήσοιΚουκ Cook Islands 2017*
20 Κόστα Ρίκα Costa Rica 2017
21 Κουρασάο Curagao 2017
22 Φερόες Νήσοι Faroe Islands 2016
23 Γροιλανδία Greenland 2017
24 Γρενάδα Grenada 2017*
25 Γκέρνζι Guernsey 2016
26 Χονγκ Κονγκ, Κίνα Hong Kong, China 2017*
27 Ισλανδία Iceland 2016
28 Ινδία India 2016
29 Ινδονησία Indonesia 2017
30 Νήσος του Μαν Isle of Man 2016
31 Ισραήλ Israel 2017
32 Ιαπωνία Japan 2017
33 Τζέρζι Jersey 2016
34 Νότια Κορέα Korea 2016
35 Κουβέιτ Kuwait 2018*
36 Λίβανος Lebanon 2017*
37 Μακάο, Κίνα Macao, China 2017*
38 Μαλαισία Malaysia 2017*
39 Νήσοι Μάρσαλ Marshall Islands 2017*
40 Μαυρίκιος Μauritius 2017
41 Μεξικό Mexico 2016
42 Μοντσεράτ Montserrat 2016
43 Ναουρού Nauru 2017*
44 Κάτω Χώρες (σχετικά με τις νήσους Μποναίρ, `Αγιος Ευστάθιος και Σάμπα) Netherlands (in respect to the islands of Bonaire, Sint Eustatius and Saba) 2016
45 Νέα Ζηλανδία New Zealand 2017
46 Νορβηγία Norway 2016
47 Πακιστάν Pakistan 2017*
48 Παναμάς Panama 2017*
49 Κατάρ Qatar 2017*
50 Ρωσία Russian Federation 2017
51 `Αγιος Χριστόφορος και Νέβις Saint Kitts and Nevis 2017
52 Αγία Λουκία Saint Lucia 2017*
53 `Αγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Saint Vincent and the Grenadines 2017
54 Σαμόα Samoa 2017
55 Σαουδική Αραβία Saudi Arabia 2017
56 Σεϋχέλλες Seychelles 2016
57 Σινγκαπούρη Singapore 2017
58 Νότια Αφρική South Africa 2016
59 Νήσοι Τερκ και Κάικος Turks and Caicos Islands 2016
60 Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα United Arab Emirates 2017*
61 Ουρουγουάη Uruguay 2017
62 Βανουάτου Vanuatu 2017*

* Έτος αναφορικά με το οποίο εφαρμόζεται η ανταλλαγή πληροφοριών, βάσει των Δηλώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δικαιοδοσίας δυνάμει της διάταξης του άρθρου 28 παρ. 6 της Σύμβασης.».

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

ΠΗΓΗ: E-FOROLOGIA

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

ΦΒ1-Α/62651/634/2019 Παροχή πληροφοριών σχετικά με την υποβολή δικαιολογητικών του άρθρου 25 του ν. 4439/2016 (Α’ 222)

ΘΕΜΑ: Παροχή πληροφοριών σχετικά με την υποβολή δικαιολογητικών του άρθρου 25 του ν. 4439/2016 (Α΄ 222).

ΣΧΕΤ: Ο ν. 4439/2016 «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2014/94/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Οκτωβρίου 2014 για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων, απλοποίηση διαδικασίας αδειοδότησης και άλλες διατάξεις πρατηρίων παροχής καυσίμων και ενέργειας και λοιπές διατάξεις» (Α΄ 222).

Σε συνέχεια ερωτημάτων προς την Υπηρεσία μας, σας ενημερώνουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 4439/2016 (Α΄ 222) τα υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων ή οι σταθμοί αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης εξοπλισμένοι με αντλίες υγρών καυσίμων που λειτουργούν στα ισόγεια κτιρίων με ορόφους, στους οποίους στεγάζονται όσες χρήσεις αναφέρονται στην παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 2801/2000 (Α΄ 46), στα οποία συμπεριλαμβάνονται και αυτά που λειτουργούν σε ισόγεια κτιρίων όπου άνωθεν αυτών στεγάζονται χρήσεις γραφείων και ξενοδοχείων, δύνανται να συνεχίσουν τη λειτουργία τους εφόσον, μετά από σχετική αίτηση στην αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία Μεταφορών και Επικοινωνιών, εφαρμόσουν και εγκαταστήσουν ειδικά μέτρα και συσκευές, για την ενίσχυση της ασφαλούς λειτουργίας τους και την ελαχιστοποίηση των κινδύνων που απορρέουν από τη λειτουργία τους, σύμφωνα με τις υποδείξεις α΄ έως και στ΄ του άρθρου 25 του ν. 4439/2016 (Α΄ 222).

Όταν ολοκληρωθούν οι ανωτέρω εργασίες και εκδοθούν τα ανωτέρω πιστοποιητικά, το ενδιαφερόμενο φυσικό ή νομικό πρόσωπο υποβάλλει στην αρμόδια περιφερειακή Υπηρεσία Μεταφορών και Επικοινωνιών τα δικαιολογητικά α΄ έως ζ΄ του άρθρου 25 του ν. 4439/2016 (Α΄ 222). Στα εν λόγω δικαιολογητικά που προσκομίζονται δεν συμπεριλαμβάνεται η υποβολή οποιασδήποτε Διοικητικής πράξης από τις οικείες Υπηρεσίες Δόμησης για την εκτέλεση των εργασιών για την εγκατάσταση των ειδικών αυτών μέτρων και συσκευών.

Σε κάθε περίπτωση το σύνολο των εγκαταστάσεων των ανωτέρω πρατηρίων υγρών καυσίμων και των σταθμών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης εξοπλισμένων με αντλίες υγρών καυσίμων θα πρέπει να συμμορφώνεται με τις κείμενες πολεοδομικές διατάξεις.

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Κοινοποίηση της αρ. Α.1330/21.08.2019 (ΦΕΚ Β΄ 3383/2019 – Α.Δ.Α.: Ψ45Π46ΜΠ3Ζ-ΤΗΠ) Απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. με θέμα «Καθορισμός απλουστευμένων διαδικασιών στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής του φυσικού αερίου που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών)»

ΣΧΕΤ.: 1. Η αρ. Α.1330/21.08.2019 (ΦΕΚ Β΄ 3383/2019- Α.Δ.Α.: Ψ45Π46ΜΠ3Ζ-ΤΗΠ) Απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε «Καθορισμός απλουστευμένων διαδικασιών στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής του φυσικού αερίου που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών)». 2. Η αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1024011 ΕΞ 2018/01.02.2018 (ΦΕΚ Β΄ 538 – ΑΔΑ: ΩΛΠΣΗ-Ζ7Π) Απόφαση Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. «Τελωνειακές Απλουστεύσεις – Απλουστευμένη διασάφηση/Εγγραφή στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή». 3. Η αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1063847 ΕΞ 2018/23.04.2018 (ΑΔΑ: Ω38146ΜΠ3Ζ-ΤΤΑ) Διαταγή Α.Α.Δ.Ε. «Κοινοποίηση της αριθμ. ΔΤΔ Α 1024011 ΕΞ2018/1.2.2018 Απόφασης Διοικητή ΑΑΔΕ με οδηγίες για την έκδοση αδειών απλουστευμένων διαδικασιών (απλουστευμένη διασάφηση/εγγραφή στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή) και τη διαδικασία χρήσης αυτών».

Σας κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή την ανωτέρω εν θέματι Απόφαση Διοικητή ΑΑΔΕ, με την οποία καθορίζεται απλουστευμένη διαδικασία στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής για το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και παρέχονται αναλυτικές οδηγίες όσον αφορά στην εν λόγω διαδικασία.

Η ανωτέρω Απόφαση εναρμονίζεται πλήρως με τις ενωσιακές και εθνικές διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας όσον αφορά στη χρήση απλουστευμένων διαδικασιών για το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών), ενώ παράλληλα ρυθμίζονται όλα τα αναγκαία θέματα για την έναρξη της δοκιμαστικής λειτουργίας αγωγών για το φυσικό αέριο.

Με την εν λόγω Απόφαση καταργούνται:

(α) η αριθμ. Τ. 4039/139/Α0019/5/9/2007 ΑΥΟ (1879/Β΄) «Απλουστευμένες διαδικασίες κατά τη διακίνηση και εισαγωγή φυσικού αερίου μέσω δικτύου αγωγών και υγροποιημένου φυσικού αερίου που μεταφέρεται δια θαλάσσης» και

(β) η αριθμ. Τ.4981/161/Α0019/29/10/2007 ΑΥΟ (2169/Β΄) με την οποία τροποποιήθηκε η αριθμ. Τ.4039/139/Α0019/5/9/2007 ΑΥΟ ως προς το αρμόδιο Τελωνείο για την υπαγωγή του φυσικού και υγροποιημένου φυσικού αερίου σε ελεύθερη κυκλοφορία και ανάλωση, βεβαίωση, είσπραξη ή απαλλαγή των αναλογουσών δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων, ελέγχου εφαρμογής των υφιστάμενων διατάξεων και των εκ των υστέρων ελέγχων.

Ειδικότερα, παρέχονται οδηγίες ως προς τα κατωτέρω:

Α. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ

1. Διαμετακόμιση

Για το καθεστώς διαμετακόμισης, η μεταφορά εμπορευμάτων (φυσικού αερίου) μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) συγκαταλέγεται στις διαδικασίες που υπόκεινται σε απλουστεύσεις, σύμφωνα με το άρθρο 321 του εκτελεστικού κανονισμού 2447/2015.

Οι οικονομικοί φορείς, που είναι φορείς εκμετάλλευσης μιας σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς και ως εκ τούτου λογίζονται ως δικαιούχοι του καθεστώτος διαμετακόμισης, δύνανται να υποβάλλουν αίτηση στην Τελωνειακή Αρχή (Περιφέρεια) στη χωρική αρμοδιότητα της οποίας τηρούνται οι κύριες λογιστικές καταχωρήσεις τους για χορήγηση άδειας – έγκρισης χρήσης απλουστεύσεων για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω δικτύου αγωγών.

Με την αίτηση ο αιτών υποβάλλει στην αρμόδια Τελωνειακή Αρχή συνημμένα όλα τα δικαιολογητικά/έγγραφα που απαιτούνται, κατά περίπτωση, για την αξιολόγηση της αίτησής του και την έκδοση της σχετικής έγκρισης, ως ακολούθως:

1. Αντίγραφο του τελευταίου εν ισχύ καταστατικού και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτού καθώς και τα Φ.Ε.Κ. σύστασης και τροποποιήσεων του καταστατικού ή αντίστοιχες ανακοινώσεις Γ.Ε.ΜΗ. που να αποδεικνύουν τη σύσταση του οικονομικού φορέα (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε., Ε.Π.Ε., Ο.Ε., Ε.Ε. ή Ι.Κ.Ε.)

2. Αντίγραφο/-α πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου του οικονομικού φορέα σχετικά με την εκλογή και τη θητεία των μελών του και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτών (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε.).

3. Πρακτικά Διοικητικού Συμβουλίου σχετικά με την εκπροσώπηση του οικονομικού φορέα ενώπιον των τελωνειακών αρχών, καθώς και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτών (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε.).

4. Αντίγραφα Δελτίων Αστυνομικής Ταυτότητας ή αντίγραφα διαβατηρίων σε ισχύ:

α) του αιτούντα,

β) του/των προσώπου/-ων που ασκεί ή ελέγχει τη διοίκηση του αιτούντα,

γ) του/των υπάλληλου/-ων που είναι υπεύθυνος/-οι για τα τελωνειακά θέματα του αιτούντα.

5. Αντίγραφο της απόφασης Ρ.Α.Ε. για την αδειοδότηση του συστήματος φυσικού αερίου.

6. Τεχνική έκθεση/ περιγραφή του συστήματος με αναφορά σε στοιχεία όπως τα ακόλουθα:

α) προσδιορισμός της δυναμικότητας του συστήματος, του εκτιμώμενου ανώτατου ορίου του

επιπέδου απωλειών λόγω ιδιοκατανάλωσης, προγραμματισμένων συντηρήσεων, κ.λπ. β) υφιστάμενα σημεία εισόδου και εξόδου από τη χώρα,

γ) σημεία διασύνδεσης με το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου, άλλα Συστήματα Φυσικού Αερίου ή Δίκτυα Διανομής,

δ) πληροφορίες σχετικά με σχέδια ενεργειών για την ασφαλή λειτουργία του συστήματος.

Για την τεκμηρίωση της προαναφερόμενης έκθεσης ο αιτών δύναται να επισυνάψει αντίγραφα των διαθέσιμων αδειών-αποφάσεων Ρ.Α.Ε. (ενδεικτικά αναφέρονται η έγκριση κώδικα διαχείρισης, η έγκριση μελέτης αντιστάθμισης αερίου λειτουργίας, έγκριση κατασκευής και δοκιμαστικής λειτουργίας, κ.λ. π.).

Σημειώνεται ότι σε περίπτωση που εκκρεμεί η έκδοση κάποιας εκ των αποφάσεων από τη Ρ.Α.Ε., η οποία υποβοηθά στην τεκμηρίωση της τεχνικής έκθεσης, υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση περί αντικειμενικής αδυναμίας προσκόμισης, στην οποία γίνεται μνεία στην/στις υποβληθείσα/ες στην Ρ.Α.Ε. αίτηση/εις. Η εν λόγω υπεύθυνη δήλωση συνοδεύεται από αντίγραφο της υποβληθείσας αίτησης στην οποία αποτυπώνεται η ημερομηνία υποβολής και ο αριθμός πρωτοκόλλου που έχει ληφθεί από τη Ρ.Α.Ε., καθώς και από οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που ενδέχεται να αφορά στη λειτουργία του οικονομικού φορέα ως μεταφορέα φυσικού αερίου. Ο αιτών υποχρεούται να προσκομίσει τις προαναφερόμενες αποφάσεις της Ρ.Α.Ε. άμεσα (με την έκδοσή τους) στην αρμόδια για την έκδοση της έγκρισης Τελωνειακή Αρχή, προκειμένου να θεωρείται πλήρης ο φάκελός του.

7. Υπεύθυνη δήλωση στην οποία ο αιτών:

α) βεβαιώνει ότι όλα τα στοιχεία, που περιλαμβάνονται στην αίτηση και που αναφέρονται στα επισυναπτόμενα έγγραφα, είναι αληθή,

β) δεσμεύεται ότι, θα ενημερώνει έγκαιρα τις αρμόδιες για την έκδοση της έγκρισης και για τους ελέγχους τελωνειακές αρχές για κάθε αλλαγή που τυχόν επέλθει στην κατάστασή του, στο δίκτυο των αγωγών του, καθώς και οποιοδήποτε στοιχείο ενδεχομένως να επηρεάζει την έκδοση της έγκρισης χρήσης του καθεστώτος διαμετακόμισης (ενδεικτικά αναφέρονται η τροποποίηση του κώδικα διαχείρισης του δικτύου αγωγών και η διασύνδεση με άλλα συστήματα).

Υπενθυμίζεται ότι για την έκδοση της έγκρισης δεν απαιτείται η σύσταση εγγύησης κατά το άρθρο 89, παράγραφος 8 του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα Καν (ΕΕ) 952/2013.

Η αρμόδια για την έκδοση της έγκρισης Τελωνειακή Αρχή ελέγχει την πληρότητα και την ορθότητα των στοιχείων της αίτησης καθώς και των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών και εγγράφων και στη συνέχεια προβαίνει σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την αξιολόγηση της αίτησης (αυτεπάγγελτη αναζήτηση ποινικών μητρώων, πιστοποιητικών περί μη πτώχευσης, κ.λπ.), σύμφωνα με την ισχύουσα ενωσιακή και εθνική νομοθεσία.

Σε περίπτωση όπου διαπιστωθεί ότι η αίτηση είναι ελλιπής, η αρμόδια Τελωνειακή Αρχή ενημερώνει τον αιτούντα να προσκομίσει τα ελλείποντα δικαιολογητικά/έγγραφα εντός τριάντα (30) ημερολογιακών ημερών. Αν ο αιτών δεν τα υποβάλλει εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας, η αίτηση δεν γίνεται αποδεκτή και ο αιτών ενημερώνεται σχετικά. Ως ημερομηνία αποδοχής της αίτησης θεωρείται η ημερομηνία υποβολής της ή η ημερομηνία υποβολής τυχόν συμπληρωματικών δικαιολογητικών/ εγγράφων.

Η αίτηση, μαζί με τα επισυναπτόμενα δικαιολογητικά/έγγραφα εξετάζεται και γίνεται αποδεκτή (εκδίδεται η έγκριση) ή απορρίπτεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1121586 ΕΞ 2017/09.08.2017 Διαταγή της Α.Α.Δ.Ε. (ΑΔΑ: Ψ0ΣΕΗ-4ΛΘ), που μπορεί να αναζητηθεί εδώ.

Εφόσον πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση της έγκρισης, η αρμόδια τελωνειακή αρχή εκδίδει τη σχετική έγκριση μέσω του εθνικού Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ICISnet). Η εκδιδόμενη έγκριση συνιστά συμφωνία μεταξύ της τελωνειακής αρχής και του δικαιούχου του καθεστώτος διαμετακόμισης, με το περιεχόμενο της οποίας ορίζονται ιδιαίτεροι όροι και μέθοδοι (ενδεικτικά αναφέρονται η μορφή και ο τρόπος τήρησης των βιβλίων, το επιτρεπτό όριο απωλειών, κ.λ.π.) τελωνειακής επιτήρησης των εμπορευμάτων που μεταφέρονται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς.

Η έκδοση της έγκρισης κοινοποιείται εγγράφως στον αιτούντα, στις τυχόν συναρμόδιες Τελωνειακές Αρχές (ενδεικτικά αναφέρονται η Διεύθυνση Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων και Παραβάσεων και η χωρικά αρμόδια Ελ.Υ.Τ.), καθώς και στα εμπλεκόμενα τελωνεία ελέγχου (Τελωνείο Ελευσίνας). Ο αιτών οφείλει να παραλάβει την έγκριση, η οποία τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία παραλαβής, εκτός αν ο αιτών έχει ζητήσει να τεθεί σε ισχύ σε ημερομηνία διαφορετική (και μεταγενέστερη) από την ημερομηνία παραλαβής της.

Κατά την παραλαβή της έγκρισης ο κάτοχός της ενημερώνεται για τους όρους χρήσης της έγκρισης, τους οποίους αποδέχεται ενυπόγραφα σε 2 αντίτυπα. Το ένα το διατηρεί ο κάτοχος της έγκρισης και το δεύτερο τηρείται στο αρχείο της αρμόδιας Τελωνειακής Αρχής.

Σε περίπτωση που η αρμόδια Τελωνειακή Αρχή κρίνει ότι ο αιτών δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις της αιτούμενης έγκρισης, οφείλει να ενημερώσει τον αιτούντα σχετικά με τους λόγους στους οποίους προτίθεται να βασίσει την απόφαση απόρριψης, παρέχοντάς του τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος ακρόασης σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1121586 ΕΞ 2017/09.08.2017 Διαταγή Α.Α.Δ.Ε. Οι λόγοι απόρριψης θα πρέπει να τεκμηριώνονται επαρκώς με χρήση των ισχυουσών, κατά το χρόνο εξέτασης των στοιχείων, διατάξεων.

Σε κάθε περίπτωση ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επανέλθει με νεότερη αίτησή του που στηρίζεται σε νέα στοιχεία.

2. Θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγή

Για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία του φυσικού αερίου που εισάγεται από τρίτες χώρες ή χώρες κοινής διαμετακόμισης μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και ακολουθεί τη λήξη του απλουστευμένου καθεστώτος της διαμετακόμισης, ή εξάγεται από τη χώρα μας μέσω δικτύου αγωγών τηρείται υποχρεωτικά απλουστευμένη διαδικασία και συγκεκριμένα η διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο Τελωνείο. Η ίδια διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο Τελωνείο τηρείται και για το αέριο καύσης που καταναλώνεται στη χώρα μας για τη λειτουργία αγωγού.

Στην ανωτέρω 2) σχετική καθορίζονται οι οικονομικοί φορείς που δύνανται να υποβάλλουν αίτηση καθώς και τα έγγραφα και πιστοποιητικά που επισυνάπτονται στην αίτηση για την έκδοση άδειας χρήσης εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή. Συγκεκριμένα, δικαίωμα υποβολής αίτησης έχει οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ασκεί οικονομική δραστηριότητα, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια που προσδιορίζονται στις ενωσιακές και εθνικές διατάξεις καθώς και οι τελωνειακοί αντιπρόσωποι (άμεσοι/έμμεσοι). Διευκρινίζεται επίσης, ότι πρόσωπα εγκατεστημένα σε άλλο κράτος-μέλος υποβάλουν αίτηση για χορήγηση άδειας μόνο μέσω τελωνειακού αντιπροσώπου, ενώ ειδικά για εγκατεστημένα εκτός Ε.Ε. πρόσωπα η αίτηση υποβάλλεται υποχρεωτικά μέσω έμμεσου τελωνειακού αντιπροσώπου.

Για την έγκριση υπαγωγής στη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς τη γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο τελωνείο, ο διασαφιστής πρέπει να είναι εγκεκριμένος οικονομικός φορέας ως προς τις τελωνειακές απλουστεύσεις (AEO-C). Τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται παρατίθενται στην ανωτέρω 3) σχετική Διαταγή «Μέρος Β΄ Κεφάλαιο Β.2. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ».

Δεν απαιτείται άδεια συνολικής εγγύησης για την χρήση της άδειας για τη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή στην εισαγωγή του φυσικού αερίου καθόσον δεν επιβαρύνεται με εισαγωγικούς δασμούς και απαλλάσσεται από τις λοιπές επιβαρύνσεις.

Β. ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ – ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

1. Διαμετακόμιση

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι δεν είναι δυνατή η προσκόμιση των εμπορευμάτων (φυσικού αερίου) στα τελωνεία αναχώρησης και προορισμού, ωστόσο και προκειμένου αυτά να τίθενται υπό καθεστώς διαμετακόμισης, αλλά και να τηρούνται οι σχετικές με το καθεστώς προβλέψεις για τις διατυπώσεις και τον έλεγχο από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές, η χρήση των εγκρίσεων που εκδίδονται πραγματοποιείται ως ακολούθως :

i) Ο δικαιούχος του καθεστώτος τηρεί ειδικά βιβλία, στα οποία αποτυπώνονται κατάλληλα εγγραφές, που βασίζονται στις μετρήσεις από τους μετρητικούς σταθμούς και στα τιμολόγια. Υποδείγματα για τα βιβλία αυτά παρατίθενται ενδεικτικά στο Παράρτημα της κοινοποιούμενης Απόφασης Α.1330/21.08.2019 (Υποδείγματα Ι και ΙΙ). Αυτά τα υποδείγματα είναι δυνατό να προσαρμοστούν κατόπιν συμφωνίας με το Τελωνείο Ελέγχου, τόσο στις ανάγκες των οικονομικών φορέων και στις ανάγκες επιτήρησης των εμπορευμάτων από τις τελωνειακές αρχές.

Στην περίπτωση που έχει προβλεφθεί περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας του αγωγού, θα γίνονται αποδεκτές μετρήσεις που θα προέρχονται από τα πλησιέστερα σημεία διασύνδεσης στα ακραία σημεία του αγωγού (σημεία εισόδου/ εξόδου του φυσικού αερίου).

ii) Ο δικαιούχος του καθεστώτος τηρεί τις προβλεπόμενες τελωνειακές διαδικασίες για τη λήξη και την εκκαθάριση των κινήσεων διαμετακόμισης που έχουν τελωνεία αναχώρησης στην Ελλάδα ή σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες κοινής διαμετακόμισης.

Το καθεστώς ενωσιακής διαμετακόμισης, σύμφωνα με το άρθρο 321 του εκτελεστικού κανονισμού 2447/2015, θεωρείται ότι έχει λήξει όταν πραγματοποιούνται οι κατάλληλες εγγραφές στις εμπορικές καταχωρίσεις του παραλήπτη ή του φορέα εκμετάλλευσης της σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς, με τις οποίες πιστοποιείται ότι τα εμπορεύματα που μεταφέρθηκαν μέσω σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς:

i) έφθασαν στην εγκατάσταση του παραλήπτη,

ii) έγιναν δεκτά στο δίκτυο διανομής του παραλήπτη, ή

iii) έχουν εξέλθει από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης.

Σημειώνεται ότι ο οικονομικός φορέας ως δικαιούχος του καθεστώτος οφείλει να:

1) γνωστοποιεί στις αρμόδιες για τον έλεγχο τελωνειακές αρχές τις εγκριτικές αποφάσεις της Ρ.Α.Ε. των μελετών αντιστάθμισης του αερίου λειτουργίας, του κώδικα διαχείρισης του συστήματος και των τροποποιήσεών του

2) θέτει στη διάθεση των αρμόδιων για τον έλεγχο τελωνειακών αρχών όλα τα στοιχεία και έγγραφα που ενδέχεται να του ζητηθούν, στα πλαίσια της διενέργειας ελέγχων.

2. Θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία /Εξαγωγή

Η απλουστευμένη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή συνοψίζεται ως εξής:

Σε κάθε εισαγωγή/εξαγωγή φυσικού αερίου, ο διασαφιστής καταχωρεί στα Λογιστικά του Βιβλία τις ποσότητες φυσικού αερίου που τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία/εξαγωγή με βάση τις μετρήσεις των φορέων εκμετάλλευσης των σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς φυσικού αερίου, οι οποίοι είναι διαχειριστές του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή Ανεξάρτητων Συστημάτων φυσικού αερίου.

Η εγγραφή αυτή περιλαμβάνει τα υποχρεωτικά στοιχεία της Γνωστοποίησης Λογιστικής Εγγραφής τύπου R, χωρίς να απαιτείται η γνωστοποίησή της στο αρμόδιο Τελωνείο και η καταχώριση των εμπορευμάτων στα λογιστικά βιβλία ισοδυναμεί με άδεια παραλαβής τους.

Στη συνέχεια υποβάλλει ηλεκτρονικά στο αρμόδιο τελωνείο Ελευσίνας την ανακεφαλαιωτική διασάφηση τύπου Ζ σε προθεσμία από την 1η έως τη 10η ημέρα του επόμενου της εισαγωγής/εξαγωγής μήνα για το σύνολο της παραληφθείσας/εξαχθείσας ποσότητας που αφορά τον προηγούμενο μήνα.

Με τη διασάφηση τύπου Ζ υποβάλλονται και τα τιμολόγια αγοράς/πώλησης του φυσικού αερίου καθώς και οι βεβαιώσεις των διαχειριστών του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή Ανεξάρτητων Συστημάτων φυσικού αερίου για την πιστοποίηση των ποσοτήτων φυσικού αερίου, τα οποία υποβάλλονται ηλεκτρονικά, μέσα από τη λειτουργική περιοχή «Ενέργειες/ Αίτηση με συνημμένα Αρχεία από Οικονομικό Φορέα/ Δημιουργία Συνυποβαλλόμενων Αρχείων».

Θέσεις της διασάφησης τύπου Ζ που χρήζουν προσοχής:

• θέση 30 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνεται το πεδίο «Εξουσιοδοτημένος τόπος εμπορευμάτων» με τις εγκαταστάσεις των διαχειριστών του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή των Ανεξάρτητων Συστημάτων μεταφοράς φυσικού αερίου

• θέση 40 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνονται οι αριθμοί καταχώρησης των λογιστικών εγγραφών

• θέση 44 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνεται ο αριθμός της άδειας απλουστευμένων διαδικασιών με κωδικό 1961

• στο πεδίο «Κωδικός ατέλειας» της διασάφησης εισαγωγής συμπληρώνεται ο κωδικός Χ12 «Εισαγωγή φυσικού αερίου: απαλλαγή από Φ.Π.Α. και λοιπούς φόρους»

Ειδικότερα για το αέριο καύσης που καταναλώνεται στη χώρα μας για τη λειτουργία του αγωγού κατά το στάδιο της δοκιμαστικής λειτουργίας του, επισημαίνουμε ειδικότερα των ανωτέρω, τα ακόλουθα για τη συμπλήρωση της ανακεφαλαιωτικής διασάφησης τύπου Ζ:

• θέση 22 της διασάφησης εισαγωγής αναγράφεται το ποσό του τιμολογίου που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη ποσότητα φυσικού αερίου καύσης.

• θέση 38 της διασάφησης εισαγωγής συμπληρώνεται η ποσότητα του φυσικού αερίου καύσης σύμφωνα με τη βεβαίωση και τα δεδομένα της μέτρησης αυτού

Το αρμόδιο Τελωνείο Ελευσίνας παρακαλείται κατά το στάδιο τακτοποίησης των ανακεφαλαιωτικών διασαφήσεων τύπου Ζ στην εισαγωγή να ελέγχει την ορθή συμπλήρωση της θέσης 22 της διασάφησης.

Ως προς το Φ.Π.Α.:

1. Με την ανακεφαλαιωτική διασάφηση τύπου Ζ που υποβάλλεται ηλεκτρονικά από την 1η έως τη 10η ημέρα του επόμενου της εισαγωγής μήνα για το σύνολο της παραληφθείσας ποσότητας φυσικού αερίου καθώς και του αερίου καύσης που αφορά τον προηγούμενο μήνα και κατ΄ εφαρμογή των εθνικών, ενωσιακών και περί Φ.Π.Α. διατάξεων [ άρθρα 2 , 10 , 17 και 60 του Ν.2859/2000 (ΦΕΚ 248/Α)], απαλλάσσονται από το Φ.Π.Α. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ.1ε) του ιδίου νόμου οι ως άνω δηλωθείσες ποσότητες φυσικού αερίου ή βεβαιώνεται και εισπράττεται, ο αναλογών σε αυτές Φ.Π.Α. εφόσον δεν προβλέπεται σχετική απαλλαγή. Σημειώνεται επίσης ότι, ως προς τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας για την επιβολή του Φ.Π.Α., εφαρμογή έχουν οι διατάξεις του άρθρου 20 του Ν.2859/2000 .

2. Επιπλέον και σε ό,τι αφορά στην παράδοση του φυσικού αερίου σε τρίτη χώρα (εξαγωγή) επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 του Ν.2859/2000 , απαλλάσσεται από το Φ.Π.Α.. Ειδικότερα, για τη χορήγηση της ως άνω απαλλαγής από Φ.Π.Α. απαιτούνται:

• βεβαιώσεις του διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ή των κατά περίπτωση διαχειριστών των Ανεξάρτητων Συστημάτων Φυσικού Αερίου για τις εξαχθείσες ποσότητες φυσικού αερίου,

• τιμολόγια πώλησης που αφορούν τις βεβαιωμένες από το διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ή των κατά περίπτωση διαχειριστών των Ανεξάρτητων Συστημάτων Φυσικού Αερίου εξαχθείσες ποσότητες φυσικού αερίου,

• αποδεικτικά εξόδου του φυσικού αερίου από το τελωνειακό έδαφος της Ε.Ε. όπως προκύπτει από το ηλεκτρονικό μήνυμα ΙΕ 599 «Γνωστοποίηση ολοκλήρωσης εξαγωγής».

Γ. ΥΓΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ – ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Με την κοινοποιούμενη απόφαση ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και καθορίζεται απλουστευμένη διαδικασία στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής ως αναλυτικά αναφέρθηκαν ανωτέρω.

Όσον αφορά στο υγροποιημένο φυσικό αέριο που διακινείται στη χώρα μας θαλασσίως ή οδικώς, δεν εμπίπτει στην ανωτέρω απλουστευμένη διαδικασία και ως εκ τούτου τηρούνται οι συνήθεις διαδικασίες για τον τελωνισμό του, ανάλογα με τον προορισμό: είσοδος, προσωρινή εναπόθεση, θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία (με την υποβολή διασάφησης τύπου Α από τον εισαγωγέα-παραλήπτη του υγροποιημένου φυσικού αερίου), εκτός αν είναι σε θέση να αποδείξει τον ενωσιακό χαρακτήρα του εισερχόμενου φυσικού αερίου, επανεξαγωγή κλπ.

Συνεπώς στην περίπτωση που υγροποιημένο φυσικό αέριο εισέρχεται στη χώρα μας θαλασσίως, και εναποτίθεται στις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στη νήσο Ρεβυθούσα, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί ως χώροι προσωρινής εναπόθεσης υπό τη διαχείριση του ΔΕΣΦΑ, η εκφόρτωση του υγροποιημένου φυσικού αερίου μπορεί να γίνει μόνο στις συγκεκριμένες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ, και αρμόδιο Τελωνείο για την υποβολή διασάφησης και τον τελωνισμό του είναι το Τελωνείο Ελευσίνας.

Στην περίπτωση που υγροποιημένο φυσικό αέριο εισέρχεται στη χώρα μας οδικώς, η προσωρινή εναπόθεση και ο τελωνισμός του υγροποιημένου φυσικού αερίου δύναται να πραγματοποιηθεί σε οποιοδήποτε Τελωνείο έχει αρμοδιότητες τελωνισμού και βρίσκεται επί της διαδρομής του μεταφορικού μέσου.

Κάθε παρέκκλιση από τις διατάξεις της παρούσας Απόφασης θεωρείται ως τελωνειακή παράβαση, η οποία, υπό την επιφύλαξη των περί λαθρεμπορίας διατάξεων, αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα.

Τέλος, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προς την οποία κοινοποιείται η παρούσα Απόφαση, παρακαλείται σε κάθε έκδοση νέας άδειας, για την έγγραφη ενημέρωση των εταιρειών που πραγματοποιούν εισαγωγή, εξαγωγή ή διαμετακόμιση φυσικού αερίου, περί της υποχρέωσης τήρησης τελωνειακών διατυπώσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις της κοινοποιούμενης Απόφασης.

ΠΗΓΗ: E-FOROLOGIA

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Ε.2184/2019 Κοινοποίηση της αρ. Α.1330/21.08.2019 (ΦΕΚ Β’ 3383/2019 – Α.Δ.Α.: Ψ45Π46ΜΠ3Ζ-ΤΗΠ) Απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. με θέμα «Καθορισμός απλουστευμένων διαδικασιών στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής του φυσικού αερίου που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών)»

Ε 2184/2019

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της αρ. Α.1330/21.08.2019 (ΦΕΚ Β’ 3383/2019 – Α.Δ.Α.: Ψ45Π46ΜΠ3Ζ-ΤΗΠ) Απόφασης Διοικητή Α.Α.Δ.Ε. με θέμα «Καθορισμός απλουστευμένων διαδικασιών στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής του φυσικού αερίου που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών)»


ΣΧΕΤ.: 1. Η αρ. Α.1330/2019 (ΦΕΚ Β’ 3383/2019- Α.Δ.Α.: Ψ45Π46ΜΠ3Ζ-ΤΗΠ) Απόφαση Διοικητή Α.Α.Δ.Ε «Καθορισμός απλουστευμένων διαδικασιών στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής του φυσικού αερίου που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών)».
2. Η αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1024011 ΕΞ 2018/01.02.2018 (ΦΕΚ Β’ 538 – ΑΔΑ: ΩΛΠΣΗ-Ζ7Π) Απόφαση Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. «Τελωνειακές Απλουστεύσεις – Απλουστευμένη διασάφηση/Εγγραφή στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή».
3. Η αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1063847 ΕΞ 2018/23.04.2018 (ΑΔΑ: Ω38146ΜΠ3Ζ-ΤΤΑ) Διαταγή Α.Α.Δ.Ε. «Κοινοποίηση της αριθμ. ΔΤΔ Α 1024011 ΕΞ2018/1.2.2018 Απόφασης Διοικητή ΑΑΔΕ με οδηγίες για την έκδοση αδειών απλουστευμένων διαδικασιών (απλουστευμένη διασάφηση/εγγραφή στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή) και τη διαδικασία χρήσης αυτών». 

Σας κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή την ανωτέρω εν θέματι Απόφαση Διοικητή ΑΑΔΕ, με την οποία καθορίζεται απλουστευμένη διαδικασία στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής για το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και παρέχονται αναλυτικές οδηγίες όσον αφορά στην εν λόγω διαδικασία.

Η ανωτέρω Απόφαση εναρμονίζεται πλήρως με τις ενωσιακές και εθνικές διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας όσον αφορά στη χρήση απλουστευμένων διαδικασιών για το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών), ενώ παράλληλα ρυθμίζονται όλα τα αναγκαία θέματα για την έναρξη της δοκιμαστικής λειτουργίας αγωγών για το φυσικό αέριο.

Με την εν λόγω Απόφαση καταργούνται:
(α) η αριθμ. Τ. 4039/139/Α0019/5/9/2007 ΑΥΟ (1879/Β’) «Απλουστευμένες διαδικασίες κατά τη διακίνηση και εισαγωγή φυσικού αερίου μέσω δικτύου αγωγών και υγροποιημένου φυσικού αερίου που μεταφέρεται δια θαλάσσης» και
(β) η αριθμ. Τ.4981/161/Α0019/29/10/2007 ΑΥΟ (2169/Β’) με την οποία τροποποιήθηκε η αριθμ. Τ.4039/139/Α0019/5/9/2007 ΑΥΟ ως προς το αρμόδιο Τελωνείο για την υπαγωγή του φυσικού και υγροποιημένου φυσικού αερίου σε ελεύθερη κυκλοφορία και ανάλωση, βεβαίωση, είσπραξη ή απαλλαγή των αναλογουσών δασμοφορολογικών επιβαρύνσεων, ελέγχου εφαρμογής των υφιστάμενων διατάξεων και των εκ των υστέρων ελέγχων.

Ειδικότερα, παρέχονται οδηγίες ως προς τα κατωτέρω:

Α. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ

1. Διαμετακόμιση

Για το καθεστώς διαμετακόμισης, η μεταφορά εμπορευμάτων (φυσικού αερίου) μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) συγκαταλέγεται στις διαδικασίες που υπόκεινται σε απλουστεύσεις, σύμφωνα με το άρθρο 321 του εκτελεστικού κανονισμού 2447/2015.

Οι οικονομικοί φορείς, που είναι φορείς εκμετάλλευσης μιας σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς και ως εκ τούτου λογίζονται ως δικαιούχοι του καθεστώτος διαμετακόμισης, δύνανται να υποβάλλουν αίτηση στην Τελωνειακή Αρχή (Περιφέρεια) στη χωρική αρμοδιότητα της οποίας τηρούνται οι κύριες λογιστικές καταχωρήσεις τους για χορήγηση άδειας – έγκρισης χρήσης απλουστεύσεων για τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω δικτύου αγωγών.

Με την αίτηση ο αιτών υποβάλλει στην αρμόδια Τελωνειακή Αρχή συνημμένα όλα τα δικαιολογητικά/έγγραφα που απαιτούνται, κατά περίπτωση, για την αξιολόγηση της αίτησής του και την έκδοση της σχετικής έγκρισης, ως ακολούθως:

1. Αντίγραφο του τελευταίου εν ισχύ καταστατικού και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτού καθώς και τα Φ.Ε.Κ. σύστασης και τροποποιήσεων του καταστατικού ή αντίστοιχες ανακοινώσεις Γ.Ε.ΜΗ. που να αποδεικνύουν τη σύσταση του οικονομικού φορέα (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε., Ε.Π.Ε., Ο.Ε., Ε.Ε. ή Ι.Κ.Ε.)

2. Αντίγραφο/-α πρακτικών του Διοικητικού Συμβουλίου του οικονομικού φορέα σχετικά με την εκλογή και τη θητεία των μελών του και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτών (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε.).

3. Πρακτικά Διοικητικού Συμβουλίου σχετικά με την εκπροσώπηση του οικονομικού φορέα ενώπιον των τελωνειακών αρχών, καθώς και Φ.Ε.Κ. δημοσίευσης αυτών (για φορείς που έχουν μορφή Α.Ε.).

4. Αντίγραφα Δελτίων Αστυνομικής Ταυτότητας ή αντίγραφα διαβατηρίων σε ισχύ:
α) του αιτούντα,
β) του/των προσώπου/-ων που ασκεί ή ελέγχει τη διοίκηση του αιτούντα,
γ) του/των υπάλληλου/-ων που είναι υπεύθυνος/-οι για τα τελωνειακά θέματα του αιτούντα.

5. Αντίγραφο της απόφασης Ρ.Α.Ε. για την αδειοδότηση του συστήματος φυσικού αερίου.

6. Τεχνική έκθεση/ περιγραφή του συστήματος με αναφορά σε στοιχεία όπως τα ακόλουθα:
α) προσδιορισμός της δυναμικότητας του συστήματος, του εκτιμώμενου ανώτατου ορίου του επιπέδου απωλειών λόγω ιδιοκατανάλωσης, προγραμματισμένων συντηρήσεων, κ.λπ.
β) υφιστάμενα σημεία εισόδου και εξόδου από τη χώρα,
γ) σημεία διασύνδεσης με το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου, άλλα Συστήματα Φυσικού Αερίου ή Δίκτυα Διανομής,
δ) πληροφορίες σχετικά με σχέδια ενεργειών για την ασφαλή λειτουργία του συστήματος.
Για την τεκμηρίωση της προαναφερόμενης έκθεσης ο αιτών δύναται να επισυνάψει αντίγραφα των διαθέσιμων αδειών-αποφάσεων Ρ.Α.Ε. (ενδεικτικά αναφέρονται η έγκριση κώδικα διαχείρισης, η έγκριση μελέτης αντιστάθμισης αερίου λειτουργίας, έγκριση κατασκευής και δοκιμαστικής λειτουργίας, κ.λ.π.).
Σημειώνεται ότι σε περίπτωση που εκκρεμεί η έκδοση κάποιας εκ των αποφάσεων από τη Ρ.Α.Ε., η οποία υποβοηθά στην τεκμηρίωση της τεχνικής έκθεσης, υποβάλλεται υπεύθυνη δήλωση περί αντικειμενικής αδυναμίας προσκόμισης, στην οποία γίνεται μνεία στην/στις υποβληθείσα/ες στην Ρ.Α.Ε. αίτηση/εις. Η εν λόγω υπεύθυνη δήλωση συνοδεύεται από αντίγραφο της υποβληθείσας αίτησης στην οποία αποτυπώνεται η ημερομηνία υποβολής και ο αριθμός πρωτοκόλλου που έχει ληφθεί από τη Ρ.Α.Ε., καθώς και από οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που ενδέχεται να αφορά στη λειτουργία του οικονομικού φορέα ως μεταφορέα φυσικού αερίου. Ο αιτών υποχρεούται να προσκομίσει τις προαναφερόμενες αποφάσεις της Ρ.Α.Ε. άμεσα (με την έκδοσή τους) στην αρμόδια για την έκδοση της έγκρισης Τελωνειακή Αρχή, προκειμένου να θεωρείται πλήρης ο φάκελός του.

7. Υπεύθυνη δήλωση στην οποία ο αιτών:
α) βεβαιώνει ότι όλα τα στοιχεία, που περιλαμβάνονται στην αίτηση και που αναφέρονται στα επισυναπτόμενα έγγραφα, είναι αληθή,
β) δεσμεύεται ότι, θα ενημερώνει έγκαιρα τις αρμόδιες για την έκδοση της έγκρισης και για τους ελέγχους τελωνειακές αρχές για κάθε αλλαγή που τυχόν επέλθει στην κατάστασή του, στο δίκτυο των αγωγών του, καθώς και οποιοδήποτε στοιχείο ενδεχομένως να επηρεάζει την έκδοση της έγκρισης χρήσης του καθεστώτος διαμετακόμισης (ενδεικτικά αναφέρονται η τροποποίηση του κώδικα διαχείρισης του δικτύου αγωγών και η διασύνδεση με άλλα συστήματα).
Υπενθυμίζεται ότι για την έκδοση της έγκρισης δεν απαιτείται η σύσταση εγγύησης κατά το άρθρο 89, παράγραφος 8 του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα Καν (ΕΕ) 952/2013.
Η αρμόδια για την έκδοση της έγκρισης Τελωνειακή Αρχή ελέγχει την πληρότητα και την ορθότητα των στοιχείων της αίτησης καθώς και των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών και εγγράφων και στη συνέχεια προβαίνει σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για την αξιολόγηση της αίτησης (αυτεπάγγελτη αναζήτηση ποινικών μητρώων, πιστοποιητικών περί μη πτώχευσης, κ.λπ.), σύμφωνα με την ισχύουσα ενωσιακή και εθνική νομοθεσία.
Σε περίπτωση όπου διαπιστωθεί ότι η αίτηση είναι ελλιπής, η αρμόδια Τελωνειακή Αρχή ενημερώνει τον αιτούντα να προσκομίσει τα ελλείποντα δικαιολογητικά/έγγραφα εντός τριάντα (30) ημερολογιακών ημερών. Αν ο αιτών δεν τα υποβάλλει εντός της προαναφερόμενης προθεσμίας, η αίτηση δεν γίνεται αποδεκτή και ο αιτών ενημερώνεται σχετικά. Ως ημερομηνία αποδοχής της αίτησης θεωρείται η ημερομηνία υποβολής της ή η ημερομηνία υποβολής τυχόν συμπληρωματικών δικαιολογητικών/ εγγράφων.
Η αίτηση, μαζί με τα επισυναπτόμενα δικαιολογητικά/έγγραφα εξετάζεται και γίνεται αποδεκτή (εκδίδεται η έγκριση) ή απορρίπτεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1121586 ΕΞ 2017/9.8.2017 Διαταγή της Α.Α.Δ.Ε. (ΑΔΑ: Ψ0ΣΕΗ-4ΛΘ), που μπορεί να αναζητηθεί εδώ.
Εφόσον πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση της έγκρισης, η αρμόδια τελωνειακή αρχή εκδίδει τη σχετική έγκριση μέσω του εθνικού Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ICISnet). Η εκδιδόμενη έγκριση συνιστά συμφωνία μεταξύ της τελωνειακής αρχής και του δικαιούχου του καθεστώτος διαμετακόμισης, με το περιεχόμενο της οποίας ορίζονται ιδιαίτεροι όροι και μέθοδοι (ενδεικτικά αναφέρονται η μορφή και ο τρόπος τήρησης των βιβλίων, το επιτρεπτό όριο απωλειών, κ.λ.π.) τελωνειακής επιτήρησης των εμπορευμάτων που μεταφέρονται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς.
Η έκδοση της έγκρισης κοινοποιείται εγγράφως στον αιτούντα, στις τυχόν συναρμόδιες Τελωνειακές Αρχές (ενδεικτικά αναφέρονται η Διεύθυνση Στρατηγικής Τελωνειακών Ελέγχων και Παραβάσεων και η χωρικά αρμόδια Ελ.Υ.Τ.), καθώς και στα εμπλεκόμενα τελωνεία ελέγχου (Τελωνείο Ελευσίνας). Ο αιτών οφείλει να παραλάβει την έγκριση, η οποία τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία παραλαβής, εκτός αν ο αιτών έχει ζητήσει να τεθεί σε ισχύ σε ημερομηνία διαφορετική (και μεταγενέστερη) από την ημερομηνία παραλαβής της.
Κατά την παραλαβή της έγκρισης ο κάτοχός της ενημερώνεται για τους όρους χρήσης της έγκρισης, τους οποίους αποδέχεται ενυπόγραφα σε 2 αντίτυπα. Το ένα το διατηρεί ο κάτοχος της έγκρισης και το δεύτερο τηρείται στο αρχείο της αρμόδιας Τελωνειακής Αρχής.
Σε περίπτωση που η αρμόδια Τελωνειακή Αρχή κρίνει ότι ο αιτών δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις της αιτούμενης έγκρισης, οφείλει να ενημερώσει τον αιτούντα σχετικά με τους λόγους στους οποίους προτίθεται να βασίσει την απόφαση απόρριψης, παρέχοντάς του τη δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος ακρόασης σύμφωνα με τα αναφερόμενα στην με αρ. πρωτ. ΔΤΔ Α 1121586 ΕΞ 2017/9.8.2017 Διαταγή Α.Α.Δ.Ε. Οι λόγοι απόρριψης θα πρέπει να τεκμηριώνονται επαρκώς με χρήση των ισχυουσών, κατά το χρόνο εξέτασης των στοιχείων, διατάξεων.
Σε κάθε περίπτωση ο ενδιαφερόμενος μπορεί να επανέλθει με νεότερη αίτησή του που στηρίζεται σε νέα στοιχεία.

2. Θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγή

Για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία του φυσικού αερίου που εισάγεται από τρίτες χώρες ή χώρες κοινής διαμετακόμισης μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και ακολουθεί τη λήξη του απλουστευμένου καθεστώτος της διαμετακόμισης, ή εξάγεται από τη χώρα μας μέσω δικτύου αγωγών τηρείται υποχρεωτικά απλουστευμένη διαδικασία και συγκεκριμένα η διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο Τελωνείο. Η ίδια διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο Τελωνείο τηρείται και για το αέριο καύσης που καταναλώνεται στη χώρα μας για τη λειτουργία αγωγού.

Στην ανωτέρω 2) σχετική καθορίζονται οι οικονομικοί φορείς που δύνανται να υποβάλλουν αίτηση καθώς και τα έγγραφα και πιστοποιητικά που επισυνάπτονται στην αίτηση για την έκδοση άδειας χρήσης εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή. Συγκεκριμένα, δικαίωμα υποβολής αίτησης έχει οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ασκεί οικονομική δραστηριότητα, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια που προσδιορίζονται στις ενωσιακές και εθνικές διατάξεις καθώς και οι τελωνειακοί αντιπρόσωποι (άμεσοι/έμμεσοι). Διευκρινίζεται επίσης, ότι πρόσωπα εγκατεστημένα σε άλλο κράτος-μέλος υποβάλουν αίτηση για χορήγηση άδειας μόνο μέσω τελωνειακού αντιπροσώπου, ενώ ειδικά για εγκατεστημένα εκτός Ε.Ε. πρόσωπα η αίτηση υποβάλλεται υποχρεωτικά μέσω έμμεσου τελωνειακού αντιπροσώπου.

Για την έγκριση υπαγωγής στη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή χωρίς τη γνωστοποίηση προσκόμισης των εμπορευμάτων στο τελωνείο, ο διασαφιστής πρέπει να είναι εγκεκριμένος οικονομικός φορέας ως προς τις τελωνειακές απλουστεύσεις (AEO-C). Τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται παρατίθενται στην ανωτέρω 3) σχετική Διαταγή «Μέρος Β’ Κεφάλαιο Β.2. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ».

Δεν απαιτείται άδεια συνολικής εγγύησης για την χρήση της άδειας για τη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή στην εισαγωγή του φυσικού αερίου καθόσον δεν επιβαρύνεται με εισαγωγικούς δασμούς και απαλλάσσεται από τις λοιπές επιβαρύνσεις.

Β. ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ – ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

1. Διαμετακόμιση

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι δεν είναι δυνατή η προσκόμιση των εμπορευμάτων (φυσικού αερίου) στα τελωνεία αναχώρησης και προορισμού, ωστόσο και προκειμένου αυτά να τίθενται υπό καθεστώς διαμετακόμισης, αλλά και να τηρούνται οι σχετικές με το καθεστώς προβλέψεις για τις διατυπώσεις και τον έλεγχο από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές, η χρήση των εγκρίσεων που εκδίδονται πραγματοποιείται ως ακολούθως:

i) Ο δικαιούχος του καθεστώτος τηρεί ειδικά βιβλία, στα οποία αποτυπώνονται κατάλληλα εγγραφές, που βασίζονται στις μετρήσεις από τους μετρητικούς σταθμούς και στα τιμολόγια. Υποδείγματα για τα βιβλία αυτά παρατίθενται ενδεικτικά στο Παράρτημα της κοινοποιούμενης Απόφασης Α.1330/2019 (Υποδείγματα Ι και ΙΙ). Αυτά τα υποδείγματα είναι δυνατό να προσαρμοστούν κατόπιν συμφωνίας με το Τελωνείο Ελέγχου, τόσο στις ανάγκες των οικονομικών φορέων και στις ανάγκες επιτήρησης των εμπορευμάτων από τις τελωνειακές αρχές.
Στην περίπτωση που έχει προβλεφθεί περίοδος δοκιμαστικής λειτουργίας του αγωγού, θα γίνονται αποδεκτές μετρήσεις που θα προέρχονται από τα πλησιέστερα σημεία διασύνδεσης στα ακραία σημεία του αγωγού (σημεία εισόδου/ εξόδου του φυσικού αερίου).

ii) Ο δικαιούχος του καθεστώτος τηρεί τις προβλεπόμενες τελωνειακές διαδικασίες για τη λήξη και την εκκαθάριση των κινήσεων διαμετακόμισης που έχουν τελωνεία αναχώρησης στην Ελλάδα ή σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρες κοινής διαμετακόμισης.

Το καθεστώς ενωσιακής διαμετακόμισης, σύμφωνα με το άρθρο 321 του εκτελεστικού κανονισμού 2447/2015, θεωρείται ότι έχει λήξει όταν πραγματοποιούνται οι κατάλληλες εγγραφές στις εμπορικές καταχωρίσεις του παραλήπτη ή του φορέα εκμετάλλευσης της σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς, με τις οποίες πιστοποιείται ότι τα εμπορεύματα που μεταφέρθηκαν μέσω σταθερής εγκατάστασης μεταφοράς:

i) έφθασαν στην εγκατάσταση του παραλήπτη,

ii) έγιναν δεκτά στο δίκτυο διανομής του παραλήπτη, ή

iii) έχουν εξέλθει από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης.

Σημειώνεται ότι ο οικονομικός φορέας ως δικαιούχος του καθεστώτος οφείλει να:

1) γνωστοποιεί στις αρμόδιες για τον έλεγχο τελωνειακές αρχές τις εγκριτικές αποφάσεις της Ρ.Α.Ε. των μελετών αντιστάθμισης του αερίου λειτουργίας, του κώδικα διαχείρισης του συστήματος και των τροποποιήσεών του

2) θέτει στη διάθεση των αρμόδιων για τον έλεγχο τελωνειακών αρχών όλα τα στοιχεία και έγγραφα που ενδέχεται να του ζητηθούν, στα πλαίσια της διενέργειας ελέγχων.

2. Θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία /Εξαγωγή

Η απλουστευμένη διαδικασία εγγραφής στις λογιστικές καταχωρήσεις του διασαφιστή συνοψίζεται ως εξής:

Σε κάθε εισαγωγή/εξαγωγή φυσικού αερίου, ο διασαφιστής καταχωρεί στα Λογιστικά του Βιβλία τις ποσότητες φυσικού αερίου που τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία/εξαγωγή με βάση τις μετρήσεις των φορέων εκμετάλλευσης των σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς φυσικού αερίου, οι οποίοι είναι διαχειριστές του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή Ανεξάρτητων Συστημάτων φυσικού αερίου.

Η εγγραφή αυτή περιλαμβάνει τα υποχρεωτικά στοιχεία της Γνωστοποίησης Λογιστικής Εγγραφής τύπου R, χωρίς να απαιτείται η γνωστοποίησή της στο αρμόδιο Τελωνείο και η καταχώριση των εμπορευμάτων στα λογιστικά βιβλία ισοδυναμεί με άδεια παραλαβής τους.

Στη συνέχεια υποβάλλει ηλεκτρονικά στο αρμόδιο τελωνείο Ελευσίνας την ανακεφαλαιωτική διασάφηση τύπου Ζ σε προθεσμία από την 1η έως τη 10η ημέρα του επόμενου της εισαγωγής/εξαγωγής μήνα για το σύνολο της παραληφθείσας/εξαχθείσας ποσότητας που αφορά τον προηγούμενο μήνα.

Με τη διασάφηση τύπου Ζ υποβάλλονται και τα τιμολόγια αγοράς/πώλησης του φυσικού αερίου καθώς και οι βεβαιώσεις των διαχειριστών του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή Ανεξάρτητων Συστημάτων φυσικού αερίου για την πιστοποίηση των ποσοτήτων φυσικού αερίου, τα οποία υποβάλλονται ηλεκτρονικά, μέσα από τη λειτουργική περιοχή «Ενέργειες/ Αίτηση με συνημμένα Αρχεία από Οικονομικό Φορέα/ Δημιουργία Συνυποβαλλόμενων Αρχείων».

Θέσεις της διασάφησης τύπου Ζ που χρήζουν προσοχής:
• θέση 30 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνεται το πεδίο «Εξουσιοδοτημένος τόπος εμπορευμάτων» με τις εγκαταστάσεις των διαχειριστών του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς ή των Ανεξάρτητων Συστημάτων μεταφοράς φυσικού αερίου
• θέση 40 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνονται οι αριθμοί καταχώρησης των λογιστικών εγγραφών
• θέση 44 της διασάφησης εισαγωγής/εξαγωγής συμπληρώνεται ο αριθμός της άδειας απλουστευμένων διαδικασιών με κωδικό 1961
• στο πεδίο «Κωδικός ατέλειας» της διασάφησης εισαγωγής συμπληρώνεται ο κωδικός Χ12 «Εισαγωγή φυσικού αερίου: απαλλαγή από Φ.Π.Α. και λοιπούς φόρους»
Ειδικότερα για το αέριο καύσης που καταναλώνεται στη χώρα μας για τη λειτουργία του αγωγού κατά το στάδιο της δοκιμαστικής λειτουργίας του, επισημαίνουμε ειδικότερα των ανωτέρω, τα ακόλουθα για τη συμπλήρωση της ανακεφαλαιωτικής διασάφησης τύπου Ζ :
• θέση 22 της διασάφησης εισαγωγής αναγράφεται το ποσό του τιμολογίου που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη ποσότητα φυσικού αερίου καύσης.
• θέση 38 της διασάφησης εισαγωγής συμπληρώνεται η ποσότητα του φυσικού αερίου καύσης σύμφωνα με τη βεβαίωση και τα δεδομένα της μέτρησης αυτού
Το αρμόδιο Τελωνείο Ελευσίνας παρακαλείται κατά το στάδιο τακτοποίησης των ανακεφαλαιωτικών διασαφήσεων τύπου Ζ στην εισαγωγή να ελέγχει την ορθή συμπλήρωση της θέσης 22 της διασάφησης.

Ως προς το Φ.Π.Α.:

1. Με την ανακεφαλαιωτική διασάφηση τύπου Ζ που υποβάλλεται ηλεκτρονικά από την 1η έως τη 10η ημέρα του επόμενου της εισαγωγής μήνα για το σύνολο της παραληφθείσας ποσότητας φυσικού αερίου καθώς και του αερίου καύσης που αφορά τον προηγούμενο μήνα και κατ’ εφαρμογή των εθνικών, ενωσιακών και περί Φ.Π.Α. διατάξεων [άρθρα 21017 και 60 του ν.2859/2000 (ΦΕΚ 248/Α) ], απαλλάσσονται από το Φ.Π.Α. σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ.1ε) του ιδίου νόμου οι ως άνω δηλωθείσες ποσότητες φυσικού αερίου ή βεβαιώνεται και εισπράττεται, ο αναλογών σε αυτές Φ.Π.Α. εφόσον δεν προβλέπεται σχετική απαλλαγή. Σημειώνεται επίσης ότι, ως προς τη διαμόρφωση της φορολογητέας αξίας για την επιβολή του Φ.Π.Α., εφαρμογή έχουν οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν.2859/2000.

2. Επιπλέον και σε ό,τι αφορά στην παράδοση του φυσικού αερίου σε τρίτη χώρα (εξαγωγή) επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 του ν.2859/2000, απαλλάσσεται από το Φ.Π.Α. Ειδικότερα, για τη χορήγηση της ως άνω απαλλαγής από Φ.Π.Α. απαιτούνται:
• βεβαιώσεις του διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ή των κατά περίπτωση διαχειριστών των Ανεξάρτητων Συστημάτων Φυσικού Αερίου για τις εξαχθείσες ποσότητες φυσικού αερίου,
• τιμολόγια πώλησης που αφορούν τις βεβαιωμένες από το διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου ή των κατά περίπτωση διαχειριστών των Ανεξάρτητων Συστημάτων Φυσικού Αερίου εξαχθείσες ποσότητες φυσικού αερίου,
• αποδεικτικά εξόδου του φυσικού αερίου από το τελωνειακό έδαφος της Ε.Ε. όπως προκύπτει από το ηλεκτρονικό μήνυμα ΙΕ 599 «Γνωστοποίηση ολοκλήρωσης εξαγωγής».

Γ. ΥΓΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ – ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Με την κοινοποιούμενη απόφαση ρυθμίζονται τα θέματα που αφορούν το φυσικό αέριο που διακινείται μέσω σταθερών εγκαταστάσεων μεταφοράς (δίκτυο αγωγών) και καθορίζεται απλουστευμένη διαδικασία στα καθεστώτα διαμετακόμισης, θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία και εξαγωγής ως αναλυτικά αναφέρθηκαν ανωτέρω.

Όσον αφορά στο υγροποιημένο φυσικό αέριο που διακινείται στη χώρα μας θαλασσίως ή οδικώς, δεν εμπίπτει στην ανωτέρω απλουστευμένη διαδικασία και ως εκ τούτου τηρούνται οι συνήθεις διαδικασίες για τον τελωνισμό του, ανάλογα με τον προορισμό: είσοδος, προσωρινή εναπόθεση, θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία (με την υποβολή διασάφησης τύπου Α από τον εισαγωγέα-παραλήπτη του υγροποιημένου φυσικού αερίου), εκτός αν είναι σε θέση να αποδείξει τον ενωσιακό χαρακτήρα του εισερχόμενου φυσικού αερίου, επανεξαγωγή κλπ.

Συνεπώς στην περίπτωση που υγροποιημένο φυσικό αέριο εισέρχεται στη χώρα μας θαλασσίως, και εναποτίθεται στις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στη νήσο Ρεβυθούσα, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί ως χώροι προσωρινής εναπόθεσης υπό τη διαχείριση του ΔΕΣΦΑ, η εκφόρτωση του υγροποιημένου φυσικού αερίου μπορεί να γίνει μόνο στις συγκεκριμένες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ, και αρμόδιο Τελωνείο για την υποβολή διασάφησης και τον τελωνισμό του είναι το Τελωνείο Ελευσίνας.

Στην περίπτωση που υγροποιημένο φυσικό αέριο εισέρχεται στη χώρα μας οδικώς, η προσωρινή εναπόθεση και ο τελωνισμός του υγροποιημένου φυσικού αερίου δύναται να πραγματοποιηθεί σε οποιοδήποτε Τελωνείο έχει αρμοδιότητες τελωνισμού και βρίσκεται επί της διαδρομής του μεταφορικού μέσου.

Κάθε παρέκκλιση από τις διατάξεις της παρούσας Απόφασης θεωρείται ως τελωνειακή παράβαση, η οποία, υπό την επιφύλαξη των περί λαθρεμπορίας διατάξεων, αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα.

Τέλος, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας προς την οποία κοινοποιείται η παρούσα Απόφαση, παρακαλείται σε κάθε έκδοση νέας άδειας, για την έγγραφη ενημέρωση των εταιρειών που πραγματοποιούν εισαγωγή, εξαγωγή ή διαμετακόμιση φυσικού αερίου, περί της υποχρέωσης τήρησης τελωνειακών διατυπώσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις της κοινοποιούμενης Απόφασης.

ΠΗΓΗ: E-FOROLOGIA

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

ΔΕΔ 2741/2019 Ελλιπής υποβολή δηλώσεων ΦΠΑ – Μη έκδοση ανακριβής έκδοση στοιχείων – Επιστροφή φαρμακευτικών προϊόντων και έκδοση πιστωτικών τιμολογίων

ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπ’ όψη:

1. Τις διατάξεις:
α. Του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α’ 170), όπως ισχύει.
β. Της παρ. 3 του άρθρου 47 του ν. 4331/2015 (ΦΕΚ Α’ 69).
γ. Του άρθρου 11 της Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ 2017/10.03.2017 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 968 Β’/22.03.2017) με θέμα «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΛΛΕ.)»
δ. Της ΠΟΛ.1064/2017 Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΦΕΚ 1440/τ. Β’/27.04.2017).

2. Την ΠΟΛ.1069/2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Την υπ’ αριθμόν Δ.Ε.Δ. 1126366 ΕΞ 2016/30.08.2016 (ΦΕΚ 2759/τ.Β’/01-09-2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

4. Την από 30/04/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανή προσφυγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « », ΑΦΜ, εδρευούσης στην , οδός , κατά της υπ’ αριθ./2019 Πράξης Επιβολής Προστίμου άρθρου 54 ν. 4174/2013, περιόδου 01/01/2014 έως 28/02/2014 της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας και τα προσκομιζόμενα με αυτή σχετικά έγγραφα.

5. Την με αριθ /2019 Πράξη Επιβολής Προστίμου άρθρου 54 ν. 4174/2013 της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας, φορολογικού έτους 2014, της οποίας ζητείται η ακύρωση.

6. Τις απόψεις της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας.

7. Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του Τμήματος Α6 όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο της απόφασης.

Επί της από 30/04/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανούς προσφυγής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « », ΑΦΜ , η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και μετά τη μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:

Με την υπ’ αριθ /2019 Πράξη Επιβολής Προστίμου της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας, φορολογικού έτους 2014, καταλογίστηκε σε βάρος της προσφεύγουσας εταιρείας, πρόστιμο συνολικού ποσού 2.700,00€, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 του ν. 4174/2013, λόγω παράβασης των διατάξεων των άρθρων 18§1 και 54 ν. 4174/2013 (ΚΦΔ), 36 και 38 ν. 2859/2000 (ΦΠΑ).

Δυνάμει της υπ’ αριθ /…./2018 εντολής μερικού φορολογικού ελέγχου της Προϊστάμενης της Δ.Ο.Υ Καλαμάτας, συνεπεία των με αριθ. πρωτ /2014 και /2014 αιτήσεων επιστροφής ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01/01/2014-31/01/2014 και 01/02/2014-28/02/2014, διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος στην προσφεύγουσα επιχείρηση για την περίοδο 01/01/2014 έως και 28/02/2014 για την διαπίστωση της ορθής εφαρμογής των διατάξεων του ΚΦΔ.

Από τις ελεγκτικές επαληθεύσεις που διενεργήθηκαν, αρχικώς δειγματοληπτικά σε πιστωτικά τιμολόγια της προσφεύγουσας διαπιστώθηκε ότι αυτά αφορούσαν σε επιστροφές πωληθέντων ειδών από εκείνη χωρίς αναφορά επ’ αυτών στην αιτιολογία επιστροφής. Για τα εν λόγω πιστωτικά τιμολόγια προσκομίστηκαν στον έλεγχο τα έγγραφα διακίνησης (δελτία αποστολής, Τ.Π.Υ. μεταφορέα, ίδια μεταφορικά μέσα κτλ) καθώς και καρτέλες επιλεγμένων από τα παραστατικά ειδών ανά πελάτη, προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα της επιστροφής τους.

Από τον εν λόγω δειγματοληπτικό έλεγχο πιστωτικών τιμολογίων και των αντιστοίχων Δελτίων Αποστολής, προέκυψε ότι η προσφεύγουσα, χωρίς να έχει προηγουμένως πωλήσει τα αναγραφόμενα επί των φορολογικών στοιχείων, προϊόντα στα φαρμακεία ή τις φαρμακαποθήκες, δεχόταν από αυτά Δελτία Αποστολής με τα εν λόγω είδη και σκοπό διακίνησης «επιστροφή», εκδίδοντας κατόπιν πιστωτικό τιμολόγιο.

Στη συνέχεια, βάσει των ανωτέρω διαπιστώσεων, η φορολογική αρχή προχώρησε σε έλεγχο μεγαλύτερου δείγματος πιστωτικών τιμολογίων (περίπου 5% των εκδοθέντων στη χρήση), επιλέγοντας μεταξύ αυτών τα μεγαλύτερα σε αξία. Από τις διενεργηθείσες ελεγκτικές επαληθεύσεις προέκυψε ότι η προσφεύγουσα επιχείρηση εξέδωσε για διάφορα είδη (φαρμακευτικά και μη) πιστωτικά τιμολόγια επιστροφής, χωρίς να υφίσταται ή να προκύπτει αρχική πώληση αυτών.

Επίσης στην πλειοψηφία των περιπτώσεων διασταύρωσης επιστροφής τόσο μη κατάλληλων προς χρήση ειδών (ληγμένα) όσο και κατάλληλων τα τιμολόγια πώλησης με τα οποία συσχετίζονταν η επιστροφή ήταν σε παλαιότερα έτη 2009, 2010, 2011, 2012 και οι τιμές διαφορετικές από τις σχετιζόμενες.

Σύμφωνα δε με την οικεία έκθεση ελέγχου, σε δειγματοληπτικό έλεγχο των ειδών σε πιστωτικά τιμολόγια συνολικής καθαρής αξίας 18.579,21€, το ποσό των 2.278,50€ ήτοι ποσοστό 12,26% αφορούσε σε είδη για τα οποία δεν υφίστανται προγενέστερες πωλήσεις. Επιπλέον, από τον συνολικό αριθμό των δεκαεπτά (17) ελεγχθέντων πιστωτικών τιμολογίων στο διάστημα 01/01/2014-28/02/2014 τα έξι (6) εξ αυτών ήτοι ποσοστό 35,29% διαπιστώθηκε ότι περιείχαν είδη για τα οποία δεν υφίστανται προγενέστερες πωλήσεις.

Δυνάμει των ανωτέρω, ο έλεγχος εξέδωσε πράξη διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ καθώς και την προσβαλλόμενη με την παρούσα ενδικοφανή προσφυγή πράξη επιβολής προστίμου, καθόσον έκρινε ότι η προσφεύγουσα επιχείρηση υπέπεσε στις ακόλουθες παραβάσεις:

α) υπέβαλλε ελλιπείς δηλώσεις ΦΠΑ μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2014 από τις οποίες δεν προέκυψε υποχρέωση καταβολής φόρου και

β) δεν εξέδωσε ή εξέδωσε ανακριβώς φορολογικά στοιχεία πώλησης στις παρακάτω πέντε περιπτώσεις:
 

α/α ΑΦΜ ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΞΙΑ/ΣΥΝΤΕΛ.ΦΠΑ ΣΥΝΟΛΑ
  6,5% 13% 23% ΑΝΑ ΤΙΜ
1 …………………… …………………… 63,07 118,30   181,37
2 …………………… …………………… 628,26   141,85 770,11
3 …………………… …………………… 113,78 34,38 10,41 158,57
4 …………………… …………………… 352,50     352,50
5 …………………… …………………… 778,42 37,53   815,95
      1.936,03 190,21 152,26 2.278,50


Η προσφεύγουσα εταιρεία με την κρινόμενη ενδικοφανή προσφυγή ζητά την ακύρωση της εν λόγω πράξης και την επιστροφή του ήδη καταβληθέντος ποσού προστίμου, προβάλλοντας τους ακόλουθους ισχυρισμούς:

– Δεν τηρήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας η προβλεπόμενη διαδικασία του άρθρου 62 του ν. 4174/2013 ήτοι δεν κοινοποιήθηκαν στην εταιρεία προσωρινή πράξη επιβολής προστίμου και σημείωμα διαπίστωσης παραβάσεων. Τούτο συνιστά τυπική παράλειψη, η οποία καθιστά την προσβαλλόμενη πράξη ακυρωτέα.

– Δεν εξειδικεύεται στην προσβαλλόμενη πράξη και στην έκθεση ελέγχου σε ποιες περιπτώσεις η εταιρεία δεν εξέδωσε φορολογικά στοιχεία και σε ποιες τα εξέδωσε ανακριβώς ώστε να δικαιολογείται η επιβολή του προστίμου των 500 ευρώ ανά περίπτωση. Η πράξη επιβολής προστίμου είναι προδήλως εσφαλμένη και αβάσιμη, εντελώς αναιτιολόγητη αλλά και αντιφατική.

– Δεν επιβάλλεται πρόστιμο για υποβολή ελλιπών φορολογικών δηλώσεων ΦΠΑ καθόσον δεν προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις η επιβολή τέτοιου προστίμου. Επιπλέον οι περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ δεν είναι δηλώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα που είναι η μοναδική ουσιώδης προϋπόθεση για την επιβολή των διαδικαστικών προστίμων του άρθρου 54 του ν. 4174/2013.

– Η εταιρεία δεν υπέπεσε σε οποιαδήποτε παράβαση Κ.Φ.Α.Σ. εκ της οποίας να μεταβάλλεται ή να επηρεάζεται η κάθε περιοδική δήλωση ΦΠΑ που κατέθεσε, ούτε παραβίασε ή δεν εφάρμοσε ρητά οποιαδήποτε διάταξη του Κώδικα ΦΠΑ. Για την επιβολή των προστίμων απαιτείται η εξέταση και αξιολόγηση αναλυτικά και μεμονωμένα όλων των εκδοθέντων στοιχείων και του περιεχομένου τους και ανά συναλλαγή. Εκ τούτου συνάγεται ότι αποκλείεται ο δειγματοληπτικός έλεγχος για την επιβολή προστίμου.

– Ο έλεγχος δεν έλαβε καν υπόψη του και δεν εφάρμοσε τις ειδικότερες ισχύουσες διατάξεις περί φαρμακαποθηκών και τις διατάξεις περί των επιστρεφόμενων φαρμάκων κλπ που είναι ειδικές και εφαρμόζονται υποχρεωτικά. Οι περί φαρμακαποθηκών διατάξεις ως ειδικότερες υπερισχύουν των τυχόν άλλων φορολογικών διατάξεων και μάλιστα είναι επικρατέστερες ως προς το χρόνο επιστροφής των φαρμάκων ληγμένων και μη, ως προς το ότι τα ληγμένα φάρμακα αποθηκεύονται προσωρινά σε ειδική αποθήκη ώστε να μην αναμειχθούν με τα μη ληγμένα, ότι τα ληγμένα φάρμακα καθίσταται εκτός συναλλαγής και συνεπώς δεν είναι εμπορεύσιμα. Τα μη εμπορεύσιμα φάρμακα δεν αποτελούν αγοραπωλησία και συναλλαγή κατά την έννοια του Κ.Φ.Α.Σ. ώστε να απαιτείται η έκδοση φορολογικού στοιχείου αξίας αλλά αρκεί μόνον η έκδοση δελτίου αποστολής για τη διακίνησή τους μέχρι την τελική παράδοσή τους στον παραγωγό των φαρμάκων ή τον εισαγωγέα τους. Το συμπέρασμα του ελέγχου ότι δήθεν η έκδοση πιστωτικού τιμολογίου σε επιστρεφόμενα φάρμακα υποκρύπτει πώληση φαρμάκων είναι αυθαίρετη και εσφαλμένη και δεν αποτελεί ελεγκτικό συμπέρασμα που να επισύρει την επιβολή προστίμων.

– Ο έλεγχος είχε την υποχρέωση να αποδείξει και μάλιστα με ειδική αναφορά και έλεγχο εάν τα επιστραφέντα στην εταιρεία φάρμακα κλπ ήταν ενεργού ισχύος ή είχαν λήξει και εφόσον είχαν λήξει δεν ήταν εμπορεύσιμα. Για την διαπίστωση των ανωτέρω έπρεπε να ελέγξει εάν είχε βεβαιωθεί παράβαση της φαρμακευτικής νομοθεσίας ως προς την επιστροφή των φαρμάκων οπότε σε θετική περίπτωση έπρεπε να τη λάβει υπ’ όψιν της υποχρεωτικά και εφόσον δεν έχει βεβαιωθεί παράβαση να δεχτεί ότι δεν υφίσταται οποιαδήποτε παράβαση στην διακίνηση και συνεπώς δεν επιβάλλεται πρόστιμο Κ.Φ.Α.Σ. λαμβάνοντας υπόψη και τις λοιπές ελεγκτικές διαπιστώσεις.

– Δεν αρκεί ούτε προβλέπεται να διενεργείται δειγματοληπτικός έλεγχος έστω και εάν πρόκειται περί μεγάλου πλήθους τιμολογίων και δελτίων αποστολής.

– Για τις ελάχιστες επιστροφές ειδών που δεν είχαν πουληθεί από την εταιρεία τα οποία παραλήφθηκαν και εν συνεχεία επεστράφησαν ως ληγμένα στους προμηθευτές της εφοδιαστικής αλυσίδας δεν στοιχειοθετείται οποιαδήποτε παράβαση ΚΦΑΣ καθόσον τα εν λόγω είδη διακινήθηκαν περαιτέρω προς τους προμηθευτές ως ληγμένα και μη εμπορεύσιμα και έτσι δεν αποτέλεσαν συναλλαγή εμπορεύσιμων ειδών.

– Για τα είδη που περιλαμβάνονται σε δελτία αποστολής-επιστροφής χωρίς να έχει εκδοθεί από την εταιρεία αντίστοιχο τιμολόγιο πώλησης ο έλεγχος τεκμαίρει το εξωπραγματικό ότι δήθεν είχαν πουλήσει χωρίς την έκδοση παραστατικών προς το φαρμακείο. Η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, παράνομη, αυθαίρετη και βλαπτική για την εταιρεία διότι ο έλεγχος προκειμένου να προβεί σε τέτοια διαπίστωση έπρεπε να ελέγξει τα βιβλία και παραστατικά του φαρμακοποιού για να καταλήξει με ελεγκτικές διαδικασίες πως και από ποιόν και με ποια παραστατικά τα είχε αγοράσει (ο φαρμακοποιός) εάν ως είδος και κατά ποσότητα είχαν καταχωρηθεί στα βιβλία του ώστε να αποδειχτεί εάν τα είχε αγοράσει από άλλον προμηθευτή και εκ παραδρομής τα περιέλαβε στα δελτία αποστολής των επιστροφών προς την προσφεύγουσα εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση εάν υφίσταται παράβαση ΚΦΑΣ αυτή ανάγεται αποκλειστικά και μόνο στον εκδότη των δελτίων αποστολής και όχι στην εταιρεία που τακτοποίησε τις επιστροφές ως ρητή προβλεπόμενη υποχρέωση της με την έκδοση των πιστωτικών τιμολογίων.

– Ο έλεγχος δεν αμφισβήτησε τις συναλλαγές και το ύψος αυτών κατά ποσότητα και δαπάνη ούτε τις αντίστοιχες καταχωρήσεις στα βιβλία και λαμβανομένου υπόψη ότι τα επιστρεφόμενα φάρμακα είναι εκτός συναλλαγής ως ληγμένα και μη εμπορεύσιμα δεν αποκρύφτηκε με τις καταχωρήσεις στα βιβλία φορολογητέα ύλη. Όλες οι επιστροφές και οι επαναπωλήσεις άληκτων φαρμάκων και ειδών έχουν αποτυπωθεί στα βιβλία, έχουν εκδοθεί για αυτές τα νομότυπα και προβλεπόμενα παραστατικά Κ.Φ.Α.Σ.

– Ως προς τα ύψος των προστίμων, κακώς η Δ.Ο.Υ. καταλόγισε πρόστιμο 500 ευρώ σε πέντε περιπτώσεις ανεξαρτήτως ποσού ενώ δεν έπρεπε να επιβάλει τέτοιο πρόστιμο. Επικουρικά για τις περιπτώσεις που οι συναλλαγές είναι μικρότερες των 800 ευρώ δεν επιβάλλεται πρόστιμο.

Επειδή η προσφεύγουσα με τον πρώτο προβαλλόμενο με την παρούσα ενδικοφανή προσφυγή λόγο, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι ακυρωτέα, καθόσον η Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας παρέλειψε να τηρήσει τον ουσιώδη τύπο που προβλέπεται στο άρθρο 62 ΚΦΔ, ήτοι, δεν κοινοποίησε σε εκείνη Σημείωμα Διαπιστώσεων και Προσωρινή Πράξη Προσδιορισμού Προστίμου ως όφειλε.

Επειδή με την παρ. 2 του άρθρου 20 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του».

Επειδή σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 2690/1999 (Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας): «Οι διοικητικές αρχές, πριν από κάθε ενέργεια ή μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων συγκεκριμένου προσώπου, οφείλουν να καλούν τον ενδιαφερόμενο να εκφράσει τις απόψεις του, εγγράφως ή προφορικώς, ως προς τα σχετικά ζητήματα.»

Επειδή με τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 28 του ν. 4174/2013: «Η Φορολογική Διοίκηση κοινοποιεί εγγράφως στο φορολογούμενο τα αποτελέσματα του φορολογικού ελέγχου και τον προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου ο οποίος πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένος. Ο φορολογούμενος δύναται να ζητά να λαμβάνει αντίγραφα των εγγράφων στα οποία βασίζεται ο διορθωτικός προσδιορισμός φόρου. Ο φορολογούμενος έχει τη δυνατότητα να διατυπώσει εγγράφως τις απόψεις του σχετικά με τον προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εντός είκοσι (20) ημερών από την κοινοποίηση της έγγραφης γνωστοποίησης.»

Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 62 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 4174/2013): «4. Ο φορολογούμενος ή το ευθυνόμενο πρόσωπο καλείται εγγράφως από τον Γενικό Γραμματέα να υποβάλλει ενδεχόμενες αντιρρήσεις του σχετικά με επικείμενη έκδοση πράξης επιβολής προστίμων τουλάχιστον είκοσι (20) ημέρες πριν την έκδοσή της, με εξαίρεση τις υποχρεώσεις καταβολής προστίμων για διαδικαστικές παραβάσεις, καθώς και για πρόστιμα, τα οποία προκύπτουν και επιβάλλονται κατά τον άμεσο, διοικητικό, εκτιμώμενο ή προληπτικό προσδιορισμό του φόρου.»

Επειδή, περαιτέρω με το υπ’ αριθ. πρωτ. ΔΕΛ Α 1069048 2.5.2014 έγγραφο της Διεύθυνσης Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών παρέχονται οδηγίες εφαρμογής για ορισμένα άρθρα του ν. 4174/2013 και ειδικότερα για το άρθρο 62 προβλέπονται τα ακόλουθα: «Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού προβλέπεται ότι οι διατάξεις του Κ.Φ.Δ. και ιδίως αυτές που αφορούν το φορολογικό έλεγχο, τον προσδιορισμό φόρου και την είσπραξη, εφαρμόζονται ανάλογα και για τις πράξεις επιβολής προστίμου δηλαδή κοινοποιείται σημείωμα διαπιστώσεων και προσωρινός προσδιορισμός προστίμου. Με το σημείωμα διαπιστώσεων καλείται ο φορολογούμενος ή το ευθυνόμενο πρόσωπο εντός είκοσι (20) ημερών από την κοινοποίηση (σχετ. διατ. ν. 4254/2014 Κεφ. Α’ άρθρο πρώτο, παράγρ. Δ, υποπαράγραφος Δ2), να υποβάλλει ενδεχόμενες αντιρρήσεις του σχετικά με την επικείμενη έκδοση πράξης επιβολής προστίμου. Στη συνέχεια συντάσσεται έκθεση ελέγχου και εκδίδεται οριστική πράξη επιβολής προστίμου.

Σημειώνεται ότι δεν κοινοποιείται σημείωμα διαπιστώσεων και προσωρινός προσδιορισμός προστίμου στις περιπτώσεις πράξεων επιβολής προστίμων που αφορούν διαδικαστικές παραβάσεις. καθώς και για τις πράξεις επιβολής προστίμων τα οποία προκύπτουν και επιβάλλονται κατά τον άμεσο, διοικητικό, εκτιμώμενο ή προληπτικό προσδιορισμό του φόρου.»

Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου της κρινόμενης ενδικοφανούς προσφυγής, προκύπτει ότι την 06/03/2019, σύμφωνα με την συνημμένη έκθεση επίδοσης, κοινοποιήθηκε από υπάλληλο της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας στον νόμιμο εκπρόσωπο της προσφεύγουσας επιχείρησης του , το υπ’ αριθ /2019 Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου με συνημμένο τον υπ’ αριθ / Προσωρινό Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ.

Επειδή με την προσβαλλόμενη με την παρούσα πράξη, επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα πρόστιμο ύψους 2.700,00€, λόγω υποβολής ελλιπών περιοδικών δηλώσεων ΦΠΑ μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2014, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 παρ. 1 περ. α’ και παρ. 2 περ. α’ του ν. 4174/2013 και λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων σε έξι περιπτώσεις για συναλλαγές συνολικής καθαρής αξίας 2.278,50€ πλέον ΦΠΑ 185,16€, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 54 παρ. 1 περ. θ’ και παρ. 2 περ. δ’ του ν. 4174/2013.

Επειδή εν προκειμένω τα πρόστιμα που καταλογίστηκαν στην προσφεύγουσα, αφορούν σε παραβάσεις του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 ήτοι σε διαδικαστικές παραβάσεις, ορθώς δεν κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα εταιρεία Προσωρινή Πράξη Προσδιορισμού Προστίμου αλλά μόνο το Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου με την Προσωρινή Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι παραβιάστηκε το δικαίωμά της σε προηγούμενη ακρόαση δεν ευσταθεί και απορρίπτεται ως νόμω και ουσία αβάσιμος.

Επειδή η προσφεύγουσα προβάλλει τον ισχυρισμό ότι δεν επιβάλλεται πρόστιμο για υποβολή ελλιπών φορολογικών δηλώσεων ΦΠΑ καθόσον δεν προβλέπεται στις σχετικές διατάξεις η επιβολή τέτοιου προστίμου. Επιπλέον, οι περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ δεν είναι δηλώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα που είναι η μοναδική ουσιώδης προϋπόθεση για την επιβολή των διαδικαστικών προστίμων του άρθρου 54 του ν. 4174/2013.

Επειδή με το άρθρο 58 του ν. 4174/2013 ορίζεται ότι: «1. Αν το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση φορολογική δήλωση υπολείπεται του ποσού του φόρου που προκύπτει με βάση το διορθωτικό προσδιορισμό φόρου που πραγματοποιήθηκε από τη Φορολογική Διοίκηση, ο φορολογούμενος υπόκειται σε πρόστιμο επί της διαφοράς…»

Επειδή με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 58Α του ν. 4174/2013: «Σε κάθε περίπτωση όπου διαπιστώνεται, η υποβολή ανακριβών δηλώσεων ή η μη υποβολή δηλώσεων, υποβολή δηλώσεων, με συνέπεια τη μη απόδοση ή τη μειωμένη απόδοση ή την επιπλέον έκπτωση ή επιστροφή ΦΠΑ, επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) επί του ποσού του φόρου που θα προέκυπτε από την μη υποβληθείσα δήλωση ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα.»

Επειδή σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013: «Για καθεμία από τις παρακάτω παραβάσεις επιβάλλεται πρόστιμο στον φορολογούμενο ή οποιοδήποτε πρόσωπο, εφόσον υπέχει αντίστοιχη υποχρέωση από τον Κώδικα ή τη φορολογική νομοθεσία που αναφέρεται στο πεδίο εφαρμογής του: α) δεν υποβάλλει ή υποβάλλει εκπρόθεσμα ή υποβάλει ελλιπή δήλωση πληροφοριακού χαρακτήρα ή φορολογική δήλωση από την οποία δεν προκύπτει φορολογική υποχρέωση καταβολής φόρου, β) » και την παρ. 2 του ίδιου άρθρου του ως άνω νόμου: «Τα πρόστιμα για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται ως εξής: α) εκατό (100) ευρώ, σε περίπτωση μη υποβολής ή εκπρόθεσμης υποβολής σχετικά με την περίπτωση α’ της παραγράφου 1 και, στις φορολογίες κεφαλαίου, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων α’, β’, γ’, δ’ στ’ και ιγ’ της παραγράφου 1, β) …»

Επειδή στην ΠΟΛ.1252/2015 με θέμα: «Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων του Δέκατου Κεφαλαίου του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013, άρθρα 53-62). Πρόστιμα και τόκοι» ορίζονται μεταξύ άλλων τα εξής:

«ΙΙ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 53-62

2. Διαδικαστικές παραβάσεις (άρθρο 54)

α) Μη υποβολή, εκπρόθεσμη υποβολή, ελλιπής υποβολή δηλώσεων από τις οποίες δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου και δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα (παρ. 1 περ. α’) Για κάθε παράβαση μη υποβολής ή εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης, από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις), καθώς και φορολογικής δήλωσης πληροφοριακού χαρακτήρα, η οποία αφορά φορολογικά έτη, υποθέσεις και περιόδους από 1.1.2014 και μετά, επιβάλλεται πρόστιμο εκατό (100) ευρώ (περ. α’ της παρ. 1 σε συνδυασμό με την περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 54).
………………
Ελλιπής δήλωση είναι η δήλωση η οποία δεν είναι πλήρης ως προς τη συμπλήρωση όλων των τυπικών στοιχείων της, ή, στην περίπτωση που έχουν αναγραφεί όλα τα τυπικά στοιχεία, αυτά δεν είναι πλήρη η δεν έχουν αναγραφεί κατά τρόπο ώστε να απεικονίζουν την πραγματική κατασταση. Δεν θεωρείται ελλιπής η δήλωση που δεν περιλαμβάνει στοιχεία στα οποία η Φορολογική Διοίκηση μπορεί να έχει πρόσβαση από άλλες υπηρεσίες του Ελληνικού Δημοσίου για τα οποία υπάρχει υποχρέωση αυτεπάγγελτης αναζήτησης, πλην των περιπτώσεων στις οποίες η προσκόμιση συγκεκριμένων δικαιολογητικών προκύπτει από το ισχύον νομοθετικό ή κανονιστικό πλαίσιο (π.χ. υπουργικές αποφάσεις καθορισμού δικαιολογητικών για τη χορήγηση απαλλαγών). Ειδικά, ελλιπής κατάσταση φορολογικών στοιχείων, πελατών και προμηθευτών, νοείται η κατάσταση στην οποία δεν έχουν συμπεριληφθεί τα οριζόμενα στις κείμενες διατάξεις στοιχεία, ή στην περίπτωση που έχουν συμπεριληφθεί, αυτά δεν είναι πλήρη ή δεν έχουν αναγραφεί κατά τρόπο ώστε να απεικονίζουν την πραγματική κατάσταση του φορολογούμενου.

Επισημαίνεται ότι πρόστιμο υποβολής ελλιπούς δήλωσης πληροφοριακού χαρακτήρα κατά το άρθρο 54, παρ. 2, περ. α’ ΚΦΔ, προβλέπεται μόνον στις φορολογίες Κεφαλαίου.

10. Πρόστιμα για παραβάσεις σχετικές με τον φόρο προστιθέμενης αξίας (άρθρο 58Α)

Με το άρθρο 58Α θεσπίζονται, για πρώτη φορά διακριτά από τις λοιπές φορολογίες, πρόστιμα για παραβάσεις σχετικές με τον ΦΠΑ που διαπιστώνονται κατά τον έλεγχο. Στις παραγράφους 1, 3 και 4 ορίζονται «νέες» παραβάσεις για σκοπούς ΦΠΑ, ενώ με την παράγραφο 2 ορίζεται το πρόστιμο ΦΠΑ για τις παραβάσεις της μη υποβολής ή της ανακριβούς υποβολής δήλωσης.

Το άρθρο 58Α, ως ειδικότερο, αποκλείει την εφαρμογή του άρθρου 58 (άρθρο 62 παρ. 7), για παραβάσεις που αφορούν τον ΦΠΑ. Δεδομένου ότι το άρθρο 58Α αφορά στην επιβολή προστίμων για ουσιαστικές παραβάσεις, στις περιπτώσεις διαπίστωσης παραβάσεων:

• εκπρόθεσμης υποβολής χρεωστικής δήλωσης ΦΠΑ, ή

• μη υποβολής ή ανακριβούς ή εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακού χαρακτήρα (π.χ. δηλώσεις ενδοκοινοτικών αποκτήσεων – παραδόσεων), ή

• μη υποβολής ή ανακριβούς ή εκπρόθεσμης υποβολής μηδενικών ή πιστωτικών δηλώσεων, δεν εφαρμόζεται το άρθρο 58Α, αλλά το άρθρο 54, ακόμη και αν οι παραβάσεις διαπιστώνονται κατόπιν ελέγχου, καθώς οι προαναφερόμενες συνιστούν παραβάσεις διαδικαστικού χαρακτήρα. »

Επειδή ως ανακριβής δήλωση στη φορολογία ΦΠΑ, βάσει της παρ. 2 του άρθρου 58Α του ν. 4174/2013 αλλά και του προϊσχύσαντος άρθρου 58 του ίδιου νόμου, χαρακτηρίζεται η δήλωση που έχει ως συνέπεια τη μη απόδοση ή τη μειωμένη απόδοση ή την επιπλέον έκπτωση ή επιστροφή ΦΠΑ και το ποσό το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση τη φορολογική δήλωση (αρχική/ τροποποιητική) υπολείπεται του ποσού του φόρου που προκύπτει με βάση το διορθωτικό προσδιορισμό φόρου που πραγματοποιήθηκε από τη Φορολογική Διοίκηση.

Επειδή σύμφωνα με την ΠΟΛ.1252/2015 προβλέπεται ότι σε περίπτωση διαπίστωσης κατόπιν ελέγχου υποβολής ανακριβούς δήλωσης ΦΠΑ δεν εφαρμόζεται το άρθρο 58Α του ν. 4174/2013, αλλά το άρθρο 54 του ίδιου νόμου, καθώς η συνιστώσα παράβαση είναι διαδικαστικού χαρακτήρα.

Επειδή από τη συνδυαστική εφαρμογή των διατάξεων των παρ. 1 και 2 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 και της ΠΟΛ.1252/2015, προκύπτει ότι στην περίπτωση υποβολής ανακριβούς ή ελλιπούς δήλωσης εισοδήματος, ΦΠΑ ή άλλου αντικειμένου πλην της φορολογίας Κεφαλαίου, από την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου (πιστωτικές και μηδενικές δηλώσεις), δεν επιβάλλεται πρόστιμο διότι, σύμφωνα με τα ανωτέρω, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οριζόμενης από την περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 κύρωσης.

Επειδή στην υπό κρίση περίπτωση, όπως διαπιστώθηκε από τον έλεγχο, η προσφεύγουσα, είχε υποβάλλει ελλιπώς τις περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2014, για τις οποίες δεν προέκυψε φόρος για καταβολή καθόσον αυτές ήταν πιστωτικές.

Συγκεκριμένα, ο διενεργηθείς έλεγχος πραγματοποιήθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ /…./2018 εντολής, η οποία εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας, συνεπεία της με αρ. πρωτ. /2014 αίτησης επιστροφής ΦΠΑ της φορολογικής περιόδου 01/01/2014 – 31/01/2014 και της υπ’ αρ. πρωτ /2014 αίτησης επιστροφής ΦΠΑ περιόδου 01/02/2014-28/02/2014 που υπέβαλλε η προσφεύγουσα προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ.

Επειδή ωστόσο, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, η επιβολή προστίμου λόγω υποβολής, εκ μέρους της προσφεύγουσας, ελλιπών φορολογικών δηλώσεων ΦΠΑ μηνών Ιανουαρίου 2014 και Φεβρουαρίου 2014, από τις οποίες δεν προέκυψε φόρος για καταβολή, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οριζόμενης από την περ. α’ της παρ. 1 και την περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 κύρωσης. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας περί λανθασμένης επιβολής προστίμων του άρθρου 54 του ν. 4174/2013 για υποβολή ελλιπών δηλώσεων ΦΠΑ μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2014, βάσιμα προβάλλεται και γίνεται αποδεκτός.

Επειδή η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι ο έλεγχος δεν έλαβε υπόψη του και δεν εφάρμοσε τις ειδικότερες ισχύουσες διατάξεις περί φαρμακαποθηκών και τις διατάξεις περί των επιστρεφόμενων φαρμάκων κλπ που είναι ειδικές και εφαρμόζονται υποχρεωτικά.

Επειδή σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 13 του άρθρου 6 της υποπαραγράφου Ε1 της παρ. Ε του ν. 4093/2012 (Κ.Φ.Α.Σ.), όπως ίσχυε για την κρινόμενη χρήση 2014:

«Για τις επιστροφές και τις εκπτώσεις ή άλλες διαφορές, εκτός του Φ.Π.Α., οι οποίες αναφέρονται σε προηγούμενες συναλλαγές, εκδίδεται πιστωτικό τιμολόγιο από τον εκδότη του τιμολογίου ή άλλου στοιχείου που εκδόθηκε αντί τιμολογίου, στο οποίο αναγράφονται, εκτός των στοιχείων των συμβαλλομένων, το είδος, η ποσότητα, η μονάδα μέτρησης, η τιμή και η αξία κατά συντελεστή Φ.Π.Α. των επιστρεφομένων αγαθών, το ποσό των εκπτώσεων και των τυχόν διαφορών, ο αύξων αριθμός ή οι αριθμοί των στοιχείων της συναλλαγής που αφορά η επιστροφή ή η παρεχόμενη έκπτωση, καθώς και ο Φ.Π.Α.. Επί εκπτώσεων που υπολογίζονται με βάση τις πωλήσεις δεν απαιτείται η αναγραφή των πιο πάνω αριθμών. Πιστωτικό τιμολόγιο για το Φ.Π.Α. εκδίδεται μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπεται αυτό ρητά από σχετικές διατάξεις.»

Επειδή με βάση τα διαλαμβανόμενα στην παρ. 13 της ΠΟΛ.1004/2013: «Με την παράγραφο αυτή ορίζονται οι υπόχρεοι στην έκδοση πιστωτικού τιμολογίου, οι προϋποθέσεις έκδοσης, καθώς και το περιεχόμενο αυτού. Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής, είναι ομοίου περιεχομένου με τις προϊσχύσασες της παραγράφου 13 του άρθρου 12 του Κ.Β.Σ. (Π.Δ. 186/1992) και δεν χρήζουν περαιτέρω διευκρινίσεων.», ενώ στην παρ. 13 του άρθρου 12 του ΚΒΣ (Π.Δ. 186/1992) οριζόταν ότι: «Για τις επιστροφές και τις εκπτώσεις ή άλλες διαφορές, εκτός του Φ.Π.Α, οι οποίες αναφέρονται σε προηγούμενες συναλλαγές, εκδίδει πιστωτικό τιμολόγιο από τον εκδότη του τιμολογίου ή άλλου στοιχείου που εκδόθηκε αντί τιμολογίου, στο οποίο αναγράφονται, εκτός των στοιχείων των συμβαλλομένων, το είδος, η ποσότητα, η μονάδα μέτρησης, η τιμή και η αξία κατά συντελεστή Φ.Π.Α, των επιστρεφομένων αγαθών, το ποσό των εκπτώσεων και των τυχόν διαφορών, ο αύξων αριθμός ή οι αριθμοί των στοιχείων της συναλλαγής που αφορά η επιστροφή ή η παρεχόμενη έκπτωση, καθώς και ο Φ.Π.Α. Επί εκπτώσεων που υπολογίζονται με βάση τις πωλήσεις δεν απαιτείται η αναγραφή των πιο πάνω αριθμών. Πιστωτικό τιμολόγιο για το ΦΠΑ, εκδίδεται μόνο σε περιπτώσεις που προβλέπεται αυτό ρητά από σχετικές διατάξεις»

Επειδή περαιτέρω με το υπ’ αριθ. πρωτ. Δ15Β 1185461 ΕΞ 3.12.2013 έγγραφο της 15ης Διεύθυνσης του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων παρασχέθηκαν οι ακόλουθες διευκρινήσεις: «1. Από τις διατάξεις της παρ.13 του άρθρου 12 του προϊσχύοντα Κ.Β.Σ. (Π.Δ. 186/1992), όπως ερμηνεύτηκαν με την εγκύκλιο ΠΟΛ.3/24-11-1992 του Κ.Β.Σ. (παράγραφοι 12.11.1-2.), καθώς και από αυτές της παρ.13 του άρθρου 6 του Κ.Φ.Α.Σ. (ν.4093/2012), που είναι ομοίου περιεχομένου με τις προηγούμενες, προβλέπεται η έκδοση πιστωτικού τιμολογίου από τον εκδότη του τιμολογίου ή άλλου στοιχείου που εκδόθηκε αντί τιμολογίου. περιοριστικά στις εξής περιπτώσεις: α) για την παροχή έκπτωσης, όταν δεν αναγράφεται αυτή στο αρχικό τιμολόγιο, β) για διαφορές που επηρεάζουν την αξία του αρχικού τιμολογίου και γ) για τις επιστροφές πωληθέντων αγαθών.

2. Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι το πιστωτικό τιμολόγιο εκδίδεται αποκλειστικά και μόνο από τον εκδότη του τιμολογίου. δηλαδή από τον εκδότη του στοιχείου που αναφέρεται στην αρχική συναλλαγή, εφόσον συντρέχουν λόγοι που επηρεάζουν την αξία ή το περιεχόμενο του στοιχείου αυτού, όπως μεταξύ άλλων, επί παροχής έκπτωσης σε είσπραξη αποζημίωσης ή και ολικού αντιλογισμού της εν λόγω συναλλαγής, επί ανυπαρξίας αυτής.

3. Τέλος, αυτονόητο είναι ότι η αναγνώριση των εκπτώσεων αυτών, τόσο του ύψους όσο και της πραγματοποίησής τους, εξαρτάται από τα πραγματικά γεγονότα και περιστατικά και σε κάθε περίπτωση τελικά αποτελούν διερεύνηση και κρίση του φορολογικού ελέγχου.»

Επειδή με τις διατάξεις του άρθρου 11 του ν. δ. 96/1973 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει: «παραγωγοί, εισαγωγείς, αντιπρόσωποι και παρασκευαστές γενικά φαρμακευτικών προϊόντων, τα οποία φέρουν επί της συσκευασίας τους ημερομηνίας λήξεως χρησιμοποιήσεως τους και έχουν λήξεις ή λήγουν εντός του τρέχοντος έτους κάθε φορά Α ή Β εξαμήνου κάθε έτους, υποχρεούνται να τα αποσύρουν από τα φαρμακεία μέχρι την 30η Ιουνίου και την 31η Δεκεμβρίου του ιδίου έτους και να εκδίδουν υποχρεωτικά πιστωτικό τιμολόγιο.»

Επειδή σύμφωνα με την αριθ /2010 διευκρινιστική εγκύκλιο του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων για την επιστροφή ληξιπρόθεσμων και ληγμένων φαρμακευτικών προϊόντων ορίζεται ότι: «Σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 19 του Ν. 3204/2003 είναι υποχρεωτική με πρωτοβουλία του Κατόχου Άδειας Κυκλοφορίας η απόσυρση από τα φαρμακεία όλων ανεξαιρέτως των φαρμακευτικών προϊόντων που φέρουν ημερομηνία λήξεως και έχουν λήξει ή λήγουν εντός του τρέχοντος εξαμήνου κάθε έτους.

Προκειμένου η υλοποίηση του ως άνω μέτρου να βρίσκεται σε συμφωνία με τον τρόπο λειτουργίας της κάθε εμπλεκόμενης επιχείρησης σε όλη την έκταση της εφοδιαστικής αλυσίδας, το πιστωτικό τιμολόγιο που εκδίδεται από τον Κάτοχο Άδειας Κυκλοφορίας / Διανομέα ακολουθεί υποχρεωτικά την αντίθετη φορά της διακίνησης του προϊόντος, μέσω των αυτών προσώπων (φυσικών ή νομικών) ώστε να διασφαλίζεται πλήρως η γνησιότητα του προς επιστροφή προϊόντος και να αποφεύγονται καταστρατηγήσεις δι’ «επιστροφής» προς άλλα των υπόχρεων προς απόσυρση προσώπων. Συνεπώς, το πιστωτικό τιμολόγιο που εκδίδεται από τον ΚΑΚ/Διανομέα απευθύνεται είτε προς το φαρμακείο είτε προς τη φαρμακαποθήκη, ανάλογα με την οδό διακίνησης που ακολουθήθηκε.»

Επειδή από τον συνδυασμό των προαναφερθεισών διατάξεων, τόσο της φορολογικής όσο και της νομοθεσίας περί διακίνησης φαρμάκων, καθίσταται σαφές, αφενός, ότι πιστωτικά τιμολόγια εκδίδονται αποκλειστικά από τον εκδότη των αρχικών τιμολογίων και αφετέρου ως προς τις επιστροφές φαρμακευτικών προϊόντων είναι υποχρεωτική η διακίνησή τους προς την αντίθετη φορά της αρχικής διακίνησης.

Επειδή η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, ότι σύμφωνα με την φαρμακευτική νομοθεσία ο φαρμακοποιός απαγορεύεται να εκδίδει τιμολόγια πώλησης, σε περίπτωση επιστροφής ειδών από αυτόν τα οποία δεν είχαν αρχικά αγοραστεί από την εκάστοτε φαρμακαποθήκη. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. στις υποβληθείσες απόψεις επί της κρινόμενης ενδικοφανούς προσφυγής, η προσφεύγουσα όφειλε να εκδώσει Τιμολόγιο Αγοράς χωρίς ΦΠΑ και όχι Πιστωτικό Τιμολόγιο Πώλησης με ΦΠΑ. Σημειώνεται δε από την φορολογική αρχή, ότι το γεγονός αυτό, τελούσε σε γνώση της προσφεύγουσας καθόσον κατά το παρελθόν έχουν βεβαιωθεί αντίστοιχες φορολογικές παραβάσεις (έτη 2007-2008-2009-2010-2011) τόσο για μη έκδοση ή ανακριβή έκδοση στοιχείου πώλησης όσο και για μη έκδοση τιμολογίου αγοράς.

Επειδή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 65 του ν. 4174/2013: «Σε περίπτωση αμφισβήτησης πράξης προσδιορισμού φόρου στα πλαίσια ενδικοφανούς προσφυγής, ο φορολογούμενος ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που προβαίνει στην εν λόγω αμφισβήτηση φέρει το βάρος της απόδειξης της πλημμέλειας της πράξης προσδιορισμού του φόρου.»

Επειδή περαιτέρω με τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 10 του ν. 4093/2012 (ΚΦΑΣ), όπως ίσχυαν κατά την κρινόμενη χρήση: «Το βάρος της απόδειξης της συναλλαγής φέρει τόσον ο εκδότης, όσον και ο λήπτης του στοιχείου, οι οποίοι δικαιούνται να επιβεβαιώνουν τα αναγκαία στοιχεία του αντισυμβαλλόμενου από τη δήλωση έναρξης εργασιών ή από άλλο πρόσφορο αποδεικτικό στοιχείο, επιφυλασσομένων των διατάξεων περί φορολογικού απορρήτου, τα οποία οι συμβαλλόμενοι υποχρεούνται εκατέρωθεν να παρέχουν, φέροντας ο καθένας και την ευθύνη για την ακρίβεια των στοιχείων που παρέχει.»

Επειδή, στην υπό κρίση περίπτωση, η προσφεύγουσα επιχείρηση παραλάμβανε επιστροφές φαρμακευτικών και μη προϊόντων, εκδίδοντας πιστωτικά τιμολόγια, χωρίς να έχει προηγουμένως διενεργήσει η ίδια αρχική πώληση των προϊόντων αυτών. Περαιτέρω, σε ορισμένες περιπτώσεις, κατά τις οποίες υφίστατο αρχική πώληση ειδών, η επιστρεφόμενη τιμή που αναγραφόταν επί του πιστωτικού τιμολογίου ήταν μεγαλύτερη από την τιμή στην οποία το προϊόν είχε αρχικώς πωληθεί.

Επειδή η φορολογική αρχή επί των εγγράφων απόψεων που υπέβαλε με την κρινόμενη ενδικοφανή προσφυγή επεσήμανε ότι στις προσκομιζόμενες απόψεις της η προσφεύγουσα «δεν αιτιολόγησε βάσει ποιας διάταξης νόμου για τα είδη που αναλυτικά περιγράφαμε στο σημείωμα διαπιστώσεων (ονομασία, πιστωτικό, τεμάχια, αξία και σχετικό προσκομισθέν) και για τα οποία δεν διαπιστώθηκε αρχικά πωλούμενη ποσότητα, εκδίδεται πιστωτικό ή η αξία του είδους στο πιστωτικό είναι μεγαλύτερη από την αρχικώς πωλούμενη» ενώ παρακάτω σημειώνει ότι «κατά τον επιτόπιο έλεγχο και με έγγραφη πρόσκληση ζητήθηκαν στοιχεία για την επαλήθευση των επιστροφών αλλά δεν μας προσκομίσθηκαν άλλα πέραν των αναγραφόμενων και επισυναπτόμενων στην έκθεση ελέγχου». Τέλος, καταλήγει ότι «πραγματικό γεγονός είναι ότι η ελεγχόμενη παραλάμβανε επιστροφές φαρμακευτικών και μη ειδών και εξέδιδε πιστωτικά τιμολόγια για είδη που δεν διαπιστώθηκε αρχική πώληση. Τα επιστραφέντα είδη αφορούσαν τόσο ληγμένα όσο και εμπορεύσιμα είδη, ως προκύπτουν από τις καρτέλες αποθήκευσης που μας προσκομίσθηκαν».

Επειδή από τα ανωτέρω αναφερόμενα και το σύνολο των στοιχείων του φακέλου που συμπεριλαμβάνονται στην παρούσα, διαπιστώνεται ότι ο φορολογικός έλεγχος απέδειξε ότι η προσφεύγουσα δεν εξέδωσε ή εξέδωσε ανακριβώς φορολογικά στοιχεία ως προς την ποσότητα και την αξία για προϊόντα τα οποία επεστράφησαν σε αυτή από πελάτες της, ενώ αντιθέτως η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της. Ως εκ τούτου, ορθώς καταλογίστηκαν από τη φορολογική αρχή οι αποδιδόμενες παραβάσεις της μη έκδοσης και ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων στην προσφεύγουσα.

Επειδή τέλος η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα καταλογίστηκε από την φορολογική αρχή πρόστιμο 500 ευρώ σε πέντε περιπτώσεις ανεξαρτήτως ποσού και επικουρικά προβάλλει τον ισχυρισμό ότι για τις περιπτώσεις που οι συναλλαγές είναι μικρότερες των 800 ευρώ δεν επιβάλλεται πρόστιμο.

Επειδή η δημόσια διοίκηση και κατ’ επέκταση οι φορολογικές αρχές δεσμεύονται από την αρχή της νομιμότητας, όπως αυτή καθιερώνεται με τις διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 2, 43, 50, 82, 83 και 95 & 1 του Συντάγματος (ΣτΕ 8721/1992, ΣτΕ 2987/1994), και η οποία συνεπάγεται ότι η διοίκηση οφείλει ή μπορεί να προβαίνει μόνο σε ενέργειες που προβλέπονται και επιβάλλονται ή επιτρέπονται από τους κανόνες που θεσπίζουν το Σύνταγμα, οι νομοθετικές πράξεις, οι διοικητικές κανονιστικές πράξεις, που έχουν εκδοθεί βάσει νομοθετικής εξουσιοδότησης, καθώς και από κάθε κανόνα ανώτερης ή ισοδύναμης προς αυτούς τυπικής ισχύος.

Επειδή η φορολογική αρχή, δεν διαθέτει διακριτική ευχέρεια να προσδιορίζει το ύψος των προστίμων αναλόγως των ειδικότερων συνθηκών της παραβάσεως. Άλλωστε, δεν εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια αλλά αποτελεί δέσμια ενέργεια, υπό την έννοια ότι η φορολογική αρχή, εφόσον διαπιστώσει τη διάπραξη της παράβασης και την συνδρομή των τασσόμενων υπό του νόμου προϋποθέσεων, είναι υποχρεωμένη να προβεί στην επιβολή του προστίμου.

Επειδή με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 54 του ν. 4174/2013, όπως ίσχυαν από την 01/01/2014 μέχρι και την 16/10/2015 ορίζεται ότι: «1. Για καθεμία από τις παρακάτω παραβάσεις επιβάλλεται πρόστιμο στον φορολογούμενο ή οποιοδήποτε πρόσωπο, εφόσον υπέχει αντίστοιχη υποχρέωση από τον Κώδικα ή τη φορολογική νομοθεσία που αναφέρεται στο πεδίο εφαρμογής του:

α) …., θ) δεν εκδίδει ή εκδίδει ανακριβώς αποδείξεις λιανικής πώλησης ή επαγγελματικά στοιχεία, »

Επειδή με τις διατάξεις της παρ. 2 του ίδιου ως άνω άρθρου, όπως ίσχυαν κατά την κρινόμενη χρήση, ορίζεται ότι: «Τα πρόστιμα για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται ως εξής: δ) πεντακόσια (500) ευρώ, για κάθε παράβαση των περιπτώσεων β’, γ’, δ’, στ’ και θ’ της παραγράφου 1, με ανώτατο όριο το ποσό ύψους τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ ανά φορολογικό έλεγχο, στην περίπτωση της μη έκδοσης ή έκδοσης ανακριβών φορολογικών στοιχείων, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης βιβλίων και στοιχείων με βάση πλήρη λογιστικά πρότυπα.»

Επειδή με την ΠΟΛ.1252/2015 παρασχέθηκαν διευκρινήσεις αναφορικά με τα άρθρα 53 έως και 62 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Ειδικότερα:

«ΙΙ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 53-62

1. ……………….
2. Διαδικαστικές παραβάσεις (άρθρο 54)
…………
η) Μη έκδοση ή ανακριβής έκδοση φορολογικών στοιχείων (παρ. 1 περ. θ’)

1. Μετά την κατάργηση της περίπτωσης θ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54, με την περίπτωση β’ της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του ν. 4337/2015 (έναρξη ισχύος 17.10.2015), για τις παραβάσεις της μη έκδοσης ή ανακριβούς έκδοσης αποδείξεων λιανικής πώλησης ή επαγγελματικών στοιχείων που διαπράχθηκαν από τις 17.10.2015 και μετά δεν επιβάλλονται αυτοτελή πρόστιμα. Οι περιπτώσεις αυτές πλέον αντιμετωπίζονται ως μια ενιαία παράβαση, μαζί με τις λοιπές περιπτώσεις που διαπιστώνονται στα πλαίσια του ιδίου ελέγχου, ανεξάρτητα από το είδος και το πλήθος των παραβάσεων και εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης η’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54. Αντίθετα, τα πρόστιμα της περίπτωσης θ’ επιβάλλονται για παραβάσεις που διαπράχθηκαν έως και 16.10.2015, ανεξάρτητα από τον χρόνο διαπίστωσής τους. Για αντίστοιχες παραβάσεις προγενέστερες της έναρξης ισχύος του ΚΦΔ εφαρμόζονται οι μεταβατικές διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 7 του ν. 4337/2015

Επειδή στην εξεταζόμενη υπόθεση οι παραβάσεις της μη έκδοσης και της ανακριβούς έκδοσης στοιχείων στις οποίες υπέπεσε η προσφεύγουσα, διαπιστώθηκαν μεν από τον έλεγχο που διενήργησε η Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας δυνάμει της υπ’ αριθ /2018 εντολής, διαπράχθηκαν ωστόσο μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4174/2013 (01/01/2014) και πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4337/2015 (17/10/2015). Συνεπώς, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις, ορθά και σύννομα επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα για τις επίμαχες παραβάσεις τα πρόστιμα σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρ. 1 θ’ και 2 δ’ του άρθρου 54 ΚΦΔ με την προσβαλλόμενη πράξη επιβολής προστίμου.

Επειδή οι διαπιστώσεις του ελέγχου, ως προς τις παραβάσεις της μη έκδοσης και της ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων, όπως αυτές καταγράφονται στην με ημερομηνία θεώρησης 28/03/2019 Έκθεση Ελέγχου Προστίμου άρθρου 54 Κ.Φ.Δ. της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας, κρίνονται βάσιμες, αποδεκτές και πλήρως αιτιολογημένες. 

Αποφασίζουμε

Την μερική αποδοχή της από 30/04/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανούς », προσφυγής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « » ΑΦΜ και την τροποποίηση, σύμφωνα με το ανωτέρω σκεπτικό, της υπ’ αριθ. /2019 Πράξης Επιβολής Προστίμου άρθρου 54 ν. 4174/2013, φορολογικού έτους 2014 της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας.

Οριστική φορολογική υποχρέωση της υπόχρεης – καταλογιζόμενο ποσό βάσει της παρούσας απόφασης:
α) Πρόστιμο παρ. 1α’ και 2α’ άρθρου 54 του ν. 4174/2013: 0,00€
β) Πρόστιμο παρ. 1θ’ και 2δ’ άρθρου 54 του ν. 4174/2013: 2.500,00€
Συνολικό ποσό προστίμου: 2.500,00€



Η παρούσα απόφαση να κοινοποιηθεί από αρμόδιο όργανο με τη νόμιμη διαδικασία, στην υπόχρεη.

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

ΔΔΘΕΚΑ Β 1140206 ΕΞ 2019 Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της περιφερειακής σύμβασης για πανευρωμεσογειακούς προτιμησιακούς κανόνες καταγωγής ή των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση μεταξύ των συμβαλλομένων μερών της παρούσας σύμβασης

Θέμα: «Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της περιφερειακής σύμβασης για πανευρωμεσογειακούς προτιμησιακούς κανόνες καταγωγής ή των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση μεταξύ των συμβαλλομένων μερών της παρούσας σύμβασης».

ΣΧΕΤ.: 1) Η αριθ. πρωτ. ΔΔΘΕΚΑ Β 1069105 ΕΞ2019/14.05.2019 (ΑΔΑ:65Ν346ΜΠ3Ζ-Ι8Ρ) διαταγή της υπηρεσίας μας (Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή της Περιφερειακής Σύμβασης για πανευρωμεσογειακούς προτιμησιακούς κανόνες καταγωγής ή των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση).

Σας κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή την εν θέματι αναφερόμενη ανακοίνωση της Επιτροπής με αριθμό 2019/C 333/03, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο τεύχος C 333/04.10.2019. Η παρούσα ανακοίνωση αντικαθιστά την ανακοίνωση 2019/C 158/06, η οποία κοινοποιήθηκε με την ανωτέρω (1) σχετική.

Επί της κοινοποιούμενης ανακοίνωσης, επισημαίνονται τα ακόλουθα:

Ο Πίνακας 1 αποτελεί μια απλουστευμένη επισκόπηση των δυνατοτήτων σώρευσης την 1η Σεπτεμβρίου 2019. Ειδικότερα, με την ένδειξη «Χ» σημειώνεται η ύπαρξη συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ δυο εταίρων, η οποία περιέχει κανόνες καταγωγής που επιτρέπουν τη σώρευση βάσει πανευρωμεσογειακών προτύπων κανόνων καταγωγής. Για την εφαρμογή διαγώνιας σώρευσης μεταξύ τριών εταίρων θα πρέπει να υπάρχει η ένδειξη «Χ» στα σημεία τομής του πίνακα για όλους τους συνδυασμούς ζευγών μεταξύ των τριών εταίρων.

Στους Πίνακες 2 και 3 απεικονίζονται οι ημερομηνίες από τις οποίες αρχίζει να εφαρμόζεται η διαγώνια σώρευση.

Ειδικότερα, οι ημερομηνίες στον Πίνακα 2 αφορούν: α) στην ημερομηνία εφαρμογής της διαγώνιας σώρευσης, με βάση το άρθρο 3 του παραρτήματος Ι της Περιφερειακής Σύμβασης για τους πανευρωμεσογειακούς κανόνες καταγωγής (εφεξής: «Σύμβαση»), όπου η σχετική συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών παραπέμπει στη Σύμβαση (Convention). Στις περιπτώσεις αυτές πριν από την ημερομηνία τίθεται η ένδειξη «C» και β) στην ημερομηνία εφαρμογής των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής, που προβλέπουν διαγώνια σώρευση, τα οποία επισυνάπτονται στη σχετική συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών, στις λοιπές περιπτώσεις. 

Οι ημερομηνίες στον Πίνακα 3 αναφέρονται στην ημερομηνία εφαρμογής των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση, τα οποία επισυνάπτονται στις συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ ΕΕ, Τουρκίας και των συμμετεχόντων στη Διαδικασία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της ΕΕ. Κάθε φορά που σε συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών που έχει συναφθεί μεταξύ των μερών του Πίνακα 3, γίνεται αναφορά στη Σύμβαση, προστίθεται η σχετική ημερομηνία στον Πίνακα 2 με την ένδειξη (C) πριν από αυτή.

Ειδικότερα:

– Στον Πίνακα 3 προστέθηκε η ημερομηνία «1.9.2019» στις αντίστοιχες στήλες (σημείο τομής) μεταξύ Κοσσυφοπεδίου (KO) και Τουρκίας (TR), υποδηλώνοντας την ημερομηνία εφαρμογής των πρωτοκόλλων για τους κανόνες καταγωγής που προβλέπουν διαγώνια σώρευση, τα οποία επισυνάπτονται στη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ Τουρκίας και Κοσσυφοπεδίου.

Κατά συνέπεια, στον Πίνακα 1, προστέθηκε η ένδειξη «Χ» στις αντίστοιχες στήλες (σημείο τομής) μεταξύ Κοσσυφοπεδίου (KO) και Τουρκίας (TR), υποδηλώνοντας την ύπαρξη συμφωνίας ελευθέρων συναλλαγών μεταξύ των δυο εταίρων, η οποία περιέχει κανόνες καταγωγής που επιτρέπουν τη σώρευση βάσει πανευρωμεσογειακών προτύπων κανόνων καταγωγής. Σημειώνουμε ότι, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, για την εφαρμογή διαγώνιας σώρευσης μεταξύ τριών εταίρων θα πρέπει να υπάρχει η ένδειξη «Χ» στα σημεία τομής του πίνακα για όλους τους συνδυασμούς ζευγών μεταξύ των τριών εταίρων, π.χ για τους εταίρους ΕΕ, Κοσσυφοπέδιο και Τουρκία, θα πρέπει να υπάρχει η ένδειξη «Χ» στο σημείο τομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το Κοσσυφοπέδιο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία και του Κοσσυφοπέδιου με την Τουρκία.

– Στον Πίνακα 2, προστέθηκε η ημερομηνία «1.6.2019» με την ένδειξη (C) πριν από αυτή, στις αντίστοιχες στήλες (σημείο τομής) μεταξύ Σερβίας (RS) και Τουρκίας (TR), υποδηλώνοντας ότι στη συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών που έχει συναφθεί μεταξύ των εν λόγω μερών, γίνεται αναφορά στη Σύμβαση.

Οι επαγγελματικοί ή συνδικαλιστικοί φορείς προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα με τα συνημμένα της, παρακαλούνται όπως μεριμνήσουν για τη σχετική ενημέρωση των μελών τους.

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Αριθμ. Α.1367 Τροποποίηση της ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄3477) υπουργικής απόφασης σχετικά με τον προσδιορισμό των ημερομηνιών έναρξης ισχύος και εφαρμογής της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών (ΠΣΑΑ) σε διμερή βάση δυνάμει του άρθρου πέμπτου παρ. 2 δεύτερο εδάφιο του N . 4428/2016 (Α΄ 190), όπως έχει τροποποιηθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση και ισχύει. Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις:

α) Του άρθρου πέμπτου, παρ. 2, δεύτερο εδάφιο του Ν. 4428/2016 (Α΄ 190) «Κύρωση της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών και διατάξεις εφαρμογής», σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου πρώτου του ίδιου νόμου και ιδίως το Τμήμα 1 περίπτ. η΄, Τμήμα 3 παρ. 3 και το Τμήμα 7 παρ. 1 περίπτ. α΄ και παρ. 2.1 της κυρωθείσας με το άρθρο αυτό Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ).

β) Του άρθρου 28, παρ. 3 και 6 και του άρθρου 32 παρ. 1 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΟΣΑ σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 6 της ίδιας Σύμβασης σχετικά με την αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε φορολογικά θέματα (Σύμβαση), όπως τροποποιήθηκε με το από 2010 Πρωτόκολλο Τροποποίησής της και κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 4153/2013 (Α΄ 116) «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.), με τα συναφή Παραρτήματα Α΄ και Β΄ σχετικά με την αμοιβαία διοικητική συνδρομή σε φορολογικά θέματα και του Πρωτοκόλλου Τροποποίησης αυτής».

γ) Του Κεφαλαίου Α΄ «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων» του Μέρους Πρώτου του Ν. 4389/2016 (Α΄ 94) «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις».

δ) Του π.δ. 142/2017 (Α΄ 181) «Οργανισμός του Υπουργείου Οικονομικών», όπως ισχύει.

2. Την αριθμ. ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄ 3477) υπουργική απόφαση «Προσδιορισμός των ημερομηνιών έναρξης ισχύος και εφαρμογής της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών (ΠΣΑΑ) σε διμερή βάση δυνάμει του άρθρου πέμπτου παρ. 2 δεύτερο εδάφιο του Ν. 4428/2016 (Α΄ 190)», όπως έχει τροποποιηθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση και ισχύει.

3. Την αριθμ. ΠΟΛ. 1135/29.8.2017 (Β΄3053) υπουργική απόφαση «Καθορισμός του καταλόγου των Δικαιοδοσιών των Αρμόδιων Αρχών της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών δυνάμει της παρ. 2 του άρθρου πέμπτου του Ν. 4428/2016», όπως έχει τροποποιηθεί με τις αριθμ. ΠΟΛ. 1078/27.4.2018 (Β΄ 1634) και Α. 1160/19.4.2019 (Β΄ 1477) όμοιες αποφάσεις και ισχύει.

4. Τον από Νοέμβριο 2018 κατάλογο του ΟΟΣΑ με τις δικαιοδοσίες που έχουν δεσμευθεί για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών βάσει του Κοινού Προτύπου Αναφοράς (ΚΠΑ) με αναφορά στη δέσμευσή τους ως προς το έτος πρώτης ανταλλαγή πληροφοριών («AEOI: Status of Commitments», βλ. https://www.oecd.org/tax/ transparency/AEOI-commitments.pdf).

5. Την από 19.4.2019 τελευταία αναθεωρημένη Γνωστοποίηση της Ελληνικής Δημοκρατίας δυνάμει του Τμήματος 7, παρ. 1, περίπτ. στ΄ της ΠΣΑΑ προς τη Γραμματεία Συντονιστικού Οργάνου του ΟΟΣΑ, σχετικά με τον κατάλογο Δικαιοδοσιών των Αρμοδίων Αρχών ως προς τις οποίες η Αρμόδια Αρχή της Ελληνικής Δημοκρατίας προτίθεται να θέσει σε ισχύ και να εφαρμόζει την ΠΣΑΑ.

6. Τον από Απρίλιο 2019 κατάλογο της Γραμματείας Συντονιστικού Οργάνου της Σύμβασης σχετικά με τις Αρμόδιες Αρχές που έχουν υπογράψει την ΠΣΑΑ και μεταξύ των οποίων αυτή η Συμφωνία είναι σε ισχύ και εφαρμογή (Παράρτημα Ε΄ της ΠΣΑΑ), όπως δημοσιεύθηκε και αναθεωρήθηκε στον ιστότοπο του ΟΟΣΑ («Activated Exchange Relationships for CRS information”, βλ. https:// www.oecd.org/tax/automatic-exchange/international-framework-for-the- crs/exchange-relationships/), σύμφωνα με τις διατάξεις του Τμήματος 7 παρ. 2.2 της ίδιας Συμφωνίας, σε συνδυασμό με τις Γνωστοποιήσεις του Τμήματος 7 παρ. 1 των άλλων δικαιοδοσιών, όπως γνωστοποιήθηκαν από τον ΟΟΣΑ στην Αρμόδια Αρχή της Ελληνικής Δημοκρατίας, μέχρι 30.4.2019.

7. Τον από 13.6.2019 κατάλογο της Γραμματείας Συντονιστικού Οργάνου της Σύμβασης σχετικά με το καθεστώς των δικαιοδοσιών που έχουν υπογράψει τη Σύμβαση ως προς την ημερομηνία έναρξης ισχύος της ^Jurisdictions Participating in the Convention on Mutual Administrative Assistamnce in Tax Matters» βλ. https:// www.oecd.org/tax/exchange-of-tax-information/ Status_of_convention.pdf).

8. Την από 8.3.2018 καταχώριση στον Θεματοφύλακα της Σύμβασης της Δήλωσης της Ελληνικής Δημοκρατίας «Δήλωση ως προς την Ημερομηνία Εφαρμογής για Ανταλλαγές Πληροφοριών βάσει της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμοδίων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών», δυνάμει της παρ. 6 του άρθρου 28 της Σύμβασης, όπως κυρώθηκε με τις διατάξεις του άρθρου πρώτου του Ν. 4153/2013 (Α΄ 116), και τις αντίστοιχες Δηλώσεις άλλων δικαιοδοσιών που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης έως την 30.4.2019.

9. Την αριθμ. Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 ΕΞ 2017/10.3.2017 (Β΄ 968) απόφαση του Διοικητή της ΑΑΔΕ «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)».

10. Την αριθμ. Δ6Α 1015213 ΕΞ 2013/28.1.2013 (Β΄ 130 και Β΄ 372) υπουργική απόφαση «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» και την αριθμ. Δ6Α 1145867 ΕΞ2013/25.9.2013 (Β΄ 2417) απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον Γενικό Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών», όπως τροποποιήθηκαν, συμπληρώθηκαν και ισχύουν, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της υποπαρ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 .

11. Την αριθμ. 1 της 20.1.2016 πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου «Επιλογή και διορισμός Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών» (Υ.Ο.Δ.Δ. 18), σε συνδυασμό με τις διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 10 του άρθρου 41 του Ν. 4389/2016 και την αριθμ. 39/3/30.11.2017 (Υ.Ο.Δ.Δ. 689) απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης της ΑΑΔΕ «Ανανέωση της θητείας του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων».

12. Το π.δ. 83/2019 (Α΄121) «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών».

13. Την αριθμ. 339/18.7.2019 (Β΄ 3051) απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Υφυπουργό Οικονομικών, Απόστολο Βεσυρόπουλο».

14. Την εισήγηση της Δ/νσης ΔΟΣ της ΑΑΔΕ ως αρμόδιας αρχής δυνάμει του άρθρου δεύτερου, παρ. 1 του Ν. 4428/2016.

15. Την ανάγκη τροποποίησης της αναφερόμενης στο σημείο 2 της παρούσας υπουργικής απόφασης, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι εξελίξεις ως προς τις νέες δικαιοδοσίες με τις οποίες η ΠΣΑΑ τέθηκε σε ισχύ και εφαρμογή, για την ομαλή και απρόσκοπτη συνέχιση της εφαρμογής του πλαισίου της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών χρηματοοικονομικών λογαριασμών κατά το τρέχον έτος, σύμφωνα με την εισήγηση του Διοικητή ΑΑΔΕ στον Υπουργό Οικονομικών δυνάμει της διάταξης του άρθρου 14, παρ. 2, περίπτ. γ΄ του Ν. 4389/2016 .

16. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

Αντικαθιστούμε το άρθρο 1 της αριθμ. ΠΟΛ. 1144/21.9.2017 (Β΄ 3477) υπουργικής απόφασης, όπως έχει αντικατασταθεί με την αριθμ. ΠΟΛ. 1090/17.5.2018 (Β΄ 1982) όμοια απόφαση, ως ακολούθως:

«`Αρθρο 1

Ισχύς και εφαρμογή της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών για την Αυτόματη Ανταλλαγή Πληροφοριών Χρηματοοικονομικών Λογαριασμών σε διμερή βάση.

Η Πολυμερής Συμφωνία Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ) μεταξύ της Αρμόδιας Αρχής της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Αρμόδιων Αρχών καθεμίας από τις άλλες Δικαιοδοσίες που περιλαμβάνονται στον πίνακα του παρόντος άρθρου, ισχύει και εφαρμόζεται ως εξής:

ΙΣΧΥΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΜΕΡΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΑΡΧΩΝ (ΠΣΑΑ) ΣΕ ΔΙΜΕΡΗ ΒΑΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΩΝ
α/α Ονομασία Δικαιοδοσίας στην ελληνική γλώσσα Ονομασία Δικαιοδοσίας στην αγγλική γλώσσα Έτος αναφορικά με το οποίο διενεργείται η πρώτη ανταλλαγή πληροφοριών
1 Ανγκουίλα Anguilla 2016
2 Αντίγκουα και Μπαρμπούντα Antigua and Barbuda 2017*
3 Αργεντινή Argentina 2016
4 Αρούμπα Aruba 2017
5 Αυστραλία Australia 2017
6 Αζερμπαϊτζάν Azerbaijan 2017
7 Μπαχάμες Bahamas 2017*
8 Μπαχρέιν Bahrain 2017*
9 Μπαρμπάντος Barbados 2017
10 Μπελίζε Belize 2017
11 Βερμούδες Bermuda 2016
12 Βραζιλία Brazil 2017
13 Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι British Virgin Islands 2016
14 Καναδάς Canada 2017
15 Νήσοι Κάιμαν Cayman Islands 2016
16 Χιλή Chile 2017
17 Κίνα China 2017
18 Κολομβία Colombia 2016
19 ΝήσοιΚουκ Cook Islands 2017*
20 Κόστα Ρίκα Costa Rica 2017
21 Κουρασάο Curagao 2017
22 Φερόες Νήσοι Faroe Islands 2016
23 Γροιλανδία Greenland 2017
24 Γρενάδα Grenada 2017*
25 Γκέρνζι Guernsey 2016
26 Χονγκ Κονγκ, Κίνα Hong Kong, China 2017*
27 Ισλανδία Iceland 2016
28 Ινδία India 2016
29 Ινδονησία Indonesia 2017
30 Νήσος του Μαν Isle of Man 2016
31 Ισραήλ Israel 2017
32 Ιαπωνία Japan 2017
33 Τζέρζι Jersey 2016
34 Νότια Κορέα Korea 2016
35 Κουβέιτ Kuwait 2018*
36 Λίβανος Lebanon 2017*
37 Μακάο, Κίνα Macao, China 2017*
38 Μαλαισία Malaysia 2017*
39 Νήσοι Μάρσαλ Marshall Islands 2017*
40 Μαυρίκιος Μauritius 2017
41 Μεξικό Mexico 2016
42 Μοντσεράτ Montserrat 2016
43 Ναουρού Nauru 2017*
44 Κάτω Χώρες (σχετικά με τις νήσους Μποναίρ, `Αγιος Ευστάθιος και Σάμπα) Netherlands (in respect to the islands of Bonaire, Sint Eustatius and Saba) 2016
45 Νέα Ζηλανδία New Zealand 2017
46 Νορβηγία Norway 2016
47 Πακιστάν Pakistan 2017*
48 Παναμάς Panama 2017*
49 Κατάρ Qatar 2017*
50 Ρωσία Russian Federation 2017
51 `Αγιος Χριστόφορος και Νέβις Saint Kitts and Nevis 2017
52 Αγία Λουκία Saint Lucia 2017*
53 `Αγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες Saint Vincent and the Grenadines 2017
54 Σαμόα Samoa 2017
55 Σαουδική Αραβία Saudi Arabia 2017
56 Σεϋχέλλες Seychelles 2016
57 Σινγκαπούρη Singapore 2017
58 Νότια Αφρική South Africa 2016
59 Νήσοι Τερκ και Κάικος Turks and Caicos Islands 2016
60 Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα United Arab Emirates 2017*
61 Ουρουγουάη Uruguay 2017
62 Βανουάτου Vanuatu 2017*

ΠΗΓΗ: E-FOROLOGIA

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη

Yπόθεση C-653/18 Απαλλαγές κατά την εξαγωγή – Έννοια της «παραδόσεως αγαθών» – Άρθρο 131 – Προϋποθέσεις που καθορίζονται από τα κράτη μέλη – Αρχή της αναλογικότητας – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Αποδείξεις – Φοροδιαφυγή – Πρακτική ενός κράτους μέλους που συνίσταται στη μη αναγνώριση του δικαιώματος απαλλαγής σε περίπτωση κατά την οποία ο αποκτών τα εξαχθέντα αγαθά δεν έχει προσδιορισθεί

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα) της 17ης Οκτωβρίου 2019 «Προδικαστική παραπομπή – Φορολογία – Φόρος προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) – Οδηγία 2006/112/ΕΚ – Άρθρο 146 – Απαλλαγές κατά την εξαγωγή – Έννοια της “παραδόσεως αγαθών” – Άρθρο 131 – Προϋποθέσεις που καθορίζονται από τα κράτη μέλη – Αρχή της αναλογικότητας – Αρχή της φορολογικής ουδετερότητας – Αποδείξεις – Φοροδιαφυγή – Πρακτική ενός κράτους μέλους που συνίσταται στη μη αναγνώριση του δικαιώματος απαλλαγής σε περίπτωση κατά την οποία ο αποκτών τα εξαχθέντα αγαθά δεν έχει προσδιορισθεί»

Στην υπόθεση C-653/18,

με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Naczelny Sąd Administracyjny (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο, Πολωνία) με απόφαση της 19ης Ιουνίου 2018, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 17 Οκτωβρίου 2018, στο πλαίσιο της δίκης

Unitel sp. z o.o.

κατά

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους I. Jarukaitis (εισηγητή), πρόεδρο τμήματος, M. Ilešič και Κ. Λυκούργο, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: M. Campos Sánchez-Bordona

γραμματέας: A. Calot Escobar

έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία,

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:

– η Unitel sp. z o.o., εκπροσωπούμενη από τον A. Nikończyk, doradca podatkowy,

– η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον B. Majczyna,

– η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τις M. Siekierzyńska και J. Jokubauskaitė,

κατόπιν της αποφάσεως που έλαβε, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, να εκδικάσει την υπόθεση χωρίς ανάπτυξη προτάσεων,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Η αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και του άρθρου 131 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ 2006, L 347, σ. 1, στο εξής: οδηγία περί ΦΠΑ), υπό το πρίσμα, ιδίως, των αρχών της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας.

2 Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ της Unitel sp. z o.o. και του Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (διευθυντή της δημόσιας φορολογικής αρχής της Βαρσοβίας, στο εξής: διευθυντής της δημόσιας φορολογικής αρχής) σχετικά με άρνηση χορηγήσεως απαλλαγής από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) για εξαγωγές αγαθών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πραγματοποιήθηκαν κατά το έτος 2007.

Το νομικό πλαίσιο

Το δίκαιο της Ένωσης

3 Το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ ορίζει τα εξής:

«Ως “παράδοση αγαθών” θεωρείται η μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ενσώματο αγαθό.»

4 Κατά το άρθρο 131 της οδηγίας αυτής:

«Οι απαλλαγές που προβλέπονται στα κεφάλαια 2 έως 9 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη άλλων […] διατάξεων [της Ένωσης] και με τις προϋποθέσεις που καθορίζουν τα κράτη μέλη για να διασφαλίζουν την ορθή και απλή εφαρμογή των εν λόγω απαλλαγών και να προλαμβάνουν κάθε ενδεχόμενη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή ή κατάχρηση.»

5 Το άρθρο 146 της εν λόγω οδηγίας, το οποίο περιέχεται στο επιγραφόμενο «Απαλλαγές κατά την εξαγωγή» κεφάλαιο 6 της οδηγίας αυτής, προβλέπει στην παράγραφο 1, στοιχεία αʹ και βʹ, τα εξής:

«Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τις ακόλουθες πράξεις:

α) τις παραδόσεις αγαθών, που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τον πωλητή ή για λογαριασμό του εκτός της [Ένωσης],

β) τις παραδόσεις αγαθών, που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από μη εγκατεστημένο στο αντίστοιχο έδαφός τους αποκτώντα ή για λογαριασμό του, εκτός της [Ένωσης], με εξαίρεση τα αγαθά που μεταφέρονται από τον ίδιο τον αποκτώντα και προορίζονται για εξοπλισμό ή εφοδιασμό σκαφών αναψυχής και τουριστικών αεροσκαφών ή οποιουδήποτε άλλου μεταφορικού μέσου ιδιωτικής χρήσης».

6 Το άρθρο 168, στοιχείο αʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ ορίζει ότι, στον βαθμό που τα αγαθά και οι υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες των φορολογούμενων πράξεών του, ο υποκείμενος στον φόρο έχει το δικαίωμα, στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιεί τις πράξεις του, να εκπίπτει από τον οφειλόμενο φόρο τον οφειλόμενο ή καταβληθέντα στο εν λόγω κράτος μέλος ΦΠΑ για τα αγαθά που του παραδόθηκαν ή πρόκειται να του παραδοθούν και για τις υπηρεσίες που του παρασχέθηκαν ή πρόκειται να του παρασχεθούν από άλλον υποκείμενο στον φόρο. Δυνάμει του άρθρου 169, στοιχείο βʹ, της οδηγίας αυτής, ο υποκείμενος στον φόρο έχει δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ, εφόσον τα αγαθά και οι υπηρεσίες χρησιμοποιούνται για τις πράξεις του που απαλλάσσονται σύμφωνα με το άρθρο 146 της εν λόγω οδηγίας.

Το πολωνικό δίκαιο

7 Το άρθρο 2, σημείο 8, του ustawa o podatku od towarów i usług (νόμου περί του φόρου επί αγαθών και υπηρεσιών), της 11ης Μαρτίου 2004 (Dz. U. του 2011, αριθ. 177, θέση 1054), ως ίσχυε κατά τον χρόνο των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως της κύριας δίκης (στο εξής: νόμος περί ΦΠΑ), ορίζει τα εξής:

«Οσάκις άλλες διατάξεις αφορούν […] την εξαγωγή αγαθών, η έννοια αυτή αφορά την παράδοση αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το έδαφος της ημεδαπής:

a) από έναν προμηθευτή ή για λογαριασμό αυτού του προμηθευτή, ή

b) από έναν αποκτώντα με έδρα στην αλλοδαπή ή για λογαριασμό αυτού του αποκτώντος, με εξαίρεση τα αγαθά που εξάγονται από τον ίδιο τον αποκτώντα και προορίζονται για εξοπλισμό ή εφοδιασμό σκαφών αναψυχής και τουριστικών αεροσκαφών ή οποιουδήποτε άλλου μεταφορικού μέσου ιδιωτικής χρήσεως, εφόσον η εξαγωγή των αγαθών εκτός του εδάφους της Ένωσης έχει βεβαιωθεί από την αρμόδια, κατά την οικεία νομοθεσία, τελωνειακή αρχή.»

8 Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του ως άνω νόμου ορίζει ότι «συνιστά παράδοση αγαθών κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, σημείο 1, η μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ένα αγαθό».

9 Το άρθρο 41 του εν λόγω νόμου προβλέπει τα εξής:

«[…]

4) Επί εξαγωγής αγαθών κατά το άρθρο 2, σημείο 8, στοιχείο a, ο φορολογικός συντελεστής είναι μηδενικός.

[…]

6) Ο μηδενικός φορολογικός συντελεστής εφαρμόζεται επί των εξαγωγών περί των οποίων γίνεται λόγος στις παραγράφους 4 και 5, με την προϋπόθεση ότι ο υποκείμενος στον φόρο έχει λάβει βεβαίωση περί εξαγωγής των αγαθών από το έδαφος της Ένωσης, πριν από την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής της φορολογικής δηλώσεως για την επίμαχη λογιστική περίοδο.

[…]

11) Οι παράγραφοι 4 και 5 εφαρμόζονται αναλογικά και επί εξαγωγής αγαθών κατά το άρθρο 2, σημείο 8, στοιχείο b, εφόσον πριν από την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής της φορολογικής δηλώσεως για τη λογιστική περίοδο εντός της οποίας διενεργήθηκε η παράδοση των αγαθών ο υποκείμενος στον φόρο λάβει την προβλεπόμενη στην παράγραφο 6 βεβαίωση, από την οποία προκύπτει ότι τα παραδοθέντα και εξαχθέντα αγαθά ταυτίζονται. […]

[…]»

Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

10 Κατά το χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο 2007, η Unitel, εταιρία εγκατεστημένη στην Πολωνία, πώλησε κινητά τηλέφωνα σε δύο ουκρανικές οντότητες. Κατόπιν ελέγχου που διενεργήθηκε σε σχέση με την ως άνω εταιρία, η φορολογική αρχή διαπίστωσε ότι είχε μεν κινηθεί η διαδικασία εξαγωγής των εν λόγω κινητών τηλεφώνων εκτός του εδάφους της Ένωσης, πλην όμως τα αγαθά αυτά δεν είχαν αποκτηθεί από τις αναγραφόμενες στα τιμολόγια οντότητες, αλλά από άλλες οντότητες που δεν έχουν προσδιορισθεί. Κατόπιν αυτού, η ως άνω αρχή έκρινε, με απόφαση η οποία επικυρώθηκε με απόφαση του διευθυντή της δημόσιας φορολογικής αρχής της 29ης Αυγούστου 2014, ότι δεν είχε υπάρξει παράδοση αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 8, του νόμου περί ΦΠΑ, και ότι, ως εκ τούτου, η Unitel δεν είχε δικαίωμα να εφαρμόσει τον μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 41, παράγραφος 4, του νόμου αυτού.

11 Επιληφθέν προσφυγής κατά της αποφάσεως του διευθυντή της δημόσιας φορολογικής αρχής, το Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (διοικητικό δικαστήριο της περιφέρειας της Βαρσοβίας, Πολωνία) επισήμανε ότι από τις διαπιστώσεις που έγιναν προέκυπτε ότι η μία από τις δύο ουκρανικές οντότητες ήταν εικονική εταιρία που χρησιμοποιήθηκε με σκοπό τη συγκάλυψη του πραγματικού αποδέκτη καθώς και την τέλεση φοροδιαφυγής έναντι τόσο των πολωνικών όσο και των ουκρανικών φορολογικών αρχών, και ότι η άλλη οντότητα δεν ήταν ο οικονομικός φορέας εκείνος που είχε αποκτήσει τα τηλέφωνα από την Unitel. Το ως άνω δικαστήριο έκρινε ότι δεν είχε υπάρξει παράδοση αγαθών, δεδομένου ότι η φορολογική αρχή είχε αποδείξει ότι οι αναγραφόμενοι στα τιμολόγια αποκτώντες τα αγαθά δεν είχαν τα εν λόγω αγαθά στην κατοχή τους, δεν τα είχαν διαθέσει ως κύριοι και δεν ασκούσαν καμία οικονομική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα οι επίμαχες πράξεις να μην μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «εξαγωγή αγαθών», κατά την έννοια του άρθρου 2, σημείο 8, του νόμου περί ΦΠΑ. Επιπλέον, το εν λόγω δικαστήριο έκρινε ότι η Unitel δεν είχε επιδείξει την απαιτούμενη επιμέλεια κατά τη διενέργεια των πράξεων αυτών. Συναφώς, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η εταιρία αυτή είχε καταρτίσει τα τιμολόγιά της στηριζόμενη σε στοιχεία που είχαν υποβληθεί από οντότητες των οποίων τα νομιμοποιητικά έγγραφα δεν ήσαν έγκυρα ή οι οποίες δεν διέθεταν πραγματικές επαγγελματικές διευθύνσεις έγκυρα έγγραφα που να δικαιολογούν τη λογιστική καταχώριση του ΦΠΑ.

12 Η Unitel άσκησε αναίρεση κατά της αποφάσεως του Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (διοικητικού δικαστηρίου της περιφέρειας της Βαρσοβίας) ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, του Naczelny Sąd Administracyjny (Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου, Πολωνία). Η Unitel προβάλλει, προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 131 της οδηγίας περί ΦΠΑ, σε συνδυασμό με το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της εν λόγω οδηγίας, καθόσον η εφαρμογή του μηδενικού συντελεστή εξαρτήθηκε από την τήρηση τυπικών προϋποθέσεων, ενώ πληρούνταν όλες οι ουσιαστικές προϋποθέσεις εφαρμογής του συντελεστή αυτού, καθώς και πλάνη περί την ερμηνεία και την εφαρμογή του άρθρου 41, παράγραφοι 4 και 11, του νόμου περί ΦΠΑ, σε συνδυασμό με το άρθρο 41, παράγραφος 6, το άρθρο 2, σημείο 8, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, του νόμου αυτού. Κατά την άποψη της εν λόγω εταιρίας, η πλάνη αυτή συνίσταται στο ότι το ως άνω δικαστήριο έκρινε ότι η παράδοση αγαθών είναι πραγματική μόνον όταν ο οικονομικός φορέας που αναγράφεται στο τιμολόγιο ως αποκτών ταυτίζεται με τον οικονομικό φορέα που πράγματι μετέχει υπό την ιδιότητα αυτή στην επίμαχη πράξη, στο ότι το ως άνω δικαστήριο αρνήθηκε, κατά συνέπεια, να χαρακτηρίσει την εν λόγω πράξη ως εξαγωγή αγαθών και να εφαρμόσει τον μηδενικό συντελεστή και στο ότι το ως άνω δικαστήριο εκτίμησε, εντούτοις, ότι η εν λόγω πράξη αποτελεί παράδοση φορολογητέα με τον εθνικό συντελεστή.

13 Το αιτούν δικαστήριο εκθέτει ότι για την επίλυση της διαφοράς της κύριας δίκης είναι αναγκαία η ερμηνεία της οδηγίας περί ΦΠΑ, αρχής γενομένης από την έννοια της «παραδόσεως αγαθών», κατά το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας αυτής. Επισημαίνει ότι οι εθνικές φορολογικές αρχές φρονούν ότι η έννοια αυτή πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, του νόμου περί ΦΠΑ, με το οποίο μεταφέρθηκε στο εθνικό δίκαιο το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ, δηλαδή ως μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, το οικείο αγαθό. Ως εκ τούτου, κατά τις εν λόγω αρχές, αμφότερα τα μέρη που συμμετέχουν στην εκτέλεση της πράξεως πρέπει να είναι υπαρκτά και να έχουν προσδιορισθεί, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει όταν ο αποκτών που αναγράφεται στο τιμολόγιο ή στα τελωνειακά έγγραφα είναι πλασματική οντότητα ή όταν ο αποκτών τα αγαθά εκτός του εδάφους της Ένωσης είναι άλλο πρόσωπο που δεν έχει προσδιορισθεί. Κατά το αιτούν δικαστήριο, η ερμηνεία αυτή γίνεται επίσης δεκτή εκ μέρους της πλειονότητας των πολωνικών διοικητικών δικαστηρίων.

14 Ωστόσο, το αιτούν δικαστήριο διατηρεί αμφιβολίες ως προς το ζήτημα αν, προκειμένου να διαπιστωθεί ότι όντως πραγματοποιήθηκε μια παράδοση αγαθών εκτός του εδάφους της Ένωσης, όταν η εξαγωγή των εν λόγω αγαθών δεν αμφισβητείται αυτή καθεαυτήν, είναι πράγματι αναγκαίο η οντότητα που αναγράφεται στο τιμολόγιο του προμηθευτή και στα τελωνειακά έγγραφα ως ο αποκτών τα εν λόγω αγαθά να συμπίπτει με τον πραγματικό παραλήπτη των εν λόγω αγαθών. Το ως άνω δικαστήριο διερωτάται αν, σε μια τέτοια κατάσταση, υπάρχει μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ενσώματο αγαθό, κατά την έννοια του άρθρου 14, παράγραφος 1, της οδηγίας περί ΦΠΑ. Το ως άνω δικαστήριο επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι, με την απόφαση της 19ης Δεκεμβρίου 2013, BDV Hungary Trading (C-563/12, EU:C:2013:854), το Δικαστήριο έκρινε ότι, όταν διαπιστώνεται ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις απαλλαγής κατά την εξαγωγή οι οποίες προβλέπονται από το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, ιδίως η προϋπόθεση της εξόδου των οικείων αγαθών από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, δεν οφείλεται ΦΠΑ για μια τέτοια παράδοση και ότι, υπό τις περιστάσεις αυτές, δεν υφίσταται πλέον, καταρχήν, κίνδυνος φοροδιαφυγής ή απωλειών φόρου δυνάμενος να δικαιολογήσει τη φορολόγηση της επίμαχης πράξεως.

15 Στο πλαίσιο αυτό, κατά το αιτούν δικαστήριο, τίθεται στη συνέχεια το ζήτημα σε ποιο βαθμό μια ενδεχόμενη φοροδιαφυγή γενομένη στο έδαφος του τρίτου κράτους όπου το εξαχθέν αγαθό παραλήφθηκε από πρόσωπο άλλο από εκείνο που αναγράφεται στα τελωνειακά έγγραφα έχει επίπτωση επί της εφαρμογής της απαλλαγής με δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ. Εξετάζοντας τη νομολογία του Δικαστηρίου κατά την οποία εναπόκειται στα κράτη μέλη να μην επιτρέπουν την άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπει η οδηγία περί ΦΠΑ στην περίπτωση που ο ίδιος ο υποκείμενος στον φόρο φοροδιαφεύγει ή όταν ο υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι, με την επίμαχη πράξη, μετείχε σε πράξη η οποία αποτελεί μέρος απάτης περί τον ΦΠΑ, το ως άνω δικαστήριο διερωτάται αν η υποχρέωση αυτή, η οποία αποσκοπεί στην προστασία της εσωτερικής αγοράς, τυγχάνει εφαρμογής όταν η φοροδιαφυγή τελείται αποκλειστικά στο έδαφος τρίτου κράτους, που είναι το κράτος προορισμού και καταναλώσεως των εξαχθέντων αγαθών.

16 Τέλος, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται αν, σε μια περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, είναι προσήκουσα η εθνική πρακτική που συνίσταται στο να εφαρμόζεται ο ΦΠΑ επί της επίμαχης πράξεως ως εάν αποτελούσε αυτή παράδοση εντός της εθνικής επικράτειας, ενώ η διαπίστωση της ανυπαρξίας παραδόσεως αγαθών θα έπρεπε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η πράξη αυτή δεν υπόκειται σε ΦΠΑ και δεν παρέχει δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών.

17 Υπό τις συνθήκες αυτές, το Naczelny Sąd Administracyjny (Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

«1) Πρέπει, υπό το φως του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και του άρθρου 131 της οδηγίας [περί ΦΠΑ], καθώς και των αρχών της φορολογήσεως στον τόπο καταναλώσεως, της ουδετερότητας και της αναλογικότητας, κατ’ ορθή εθνική πρακτική να χορηγείται απαλλαγή από φόρο με δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ (στην Πολωνία με συντελεστή 0 %), εφόσον πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες δύο προϋποθέσεις:

α) η εξαγωγή των αγαθών να έγινε προς μη επακριβώς προσδιορισμένο παραλήπτη που δεν έχει την έδρα του στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και

β) να αποδεικνύεται σαφώς ότι τα αγαθά έχουν εγκαταλείψει το έδαφος της Ένωσης και να μην αμφισβητείται το γεγονός αυτό;

2) Αντιτίθεται το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και το άρθρο 131 της οδηγίας [περί ΦΠΑ], καθώς και οι αρχές της φορολογήσεως στον τόπο καταναλώσεως, της ουδετερότητας και της αναλογικότητας, σε εθνική πρακτική κατά την οποία θεωρείται ότι δεν υφίσταται παράδοση αγαθών που αδιαμφισβήτητα έχουν εξαχθεί από το έδαφος της Ένωσης, εφόσον στο πλαίσιο της ακολουθούμενης διαδικασίας οι εθνικές αρχές διαπιστώσουν μετά την εξαγωγή ότι ο πραγματικός παραλήπτης δεν ταυτίζεται με τον αναγραφόμενο στο τιμολόγιο το οποίο έχει εκδοθεί από τον υποκείμενο στον φόρο και τεκμηριώνει την παράδοση, πολλώ δε μάλλον καθόσον τα αγαθά έχουν παραδοθεί σε τρίτον τον οποίο οι αρχές δεν δύνανται να εντοπίσουν, με αποτέλεσμα να αρνούνται τη χορήγηση απαλλαγής από τον φόρο με δικαίωμα εκπτώσεως του φόρου προστιθέμενης αξίας (στην Πολωνία με φορολογικό συντελεστή 0 %) για την εν λόγω συναλλαγή;

3) Πρέπει, υπό το φως του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και του άρθρου 131 της οδηγίας [περί ΦΠΑ], καθώς και των αρχών της φορολογήσεως στον τόπο καταναλώσεως, της ουδετερότητας και της αναλογικότητας, κατ’ ορθή εθνική πρακτική να εφαρμόζεται επί παραδόσεως αγαθών ο εθνικός φορολογικός συντελεστής, εφόσον αποδεικνύεται μεν σαφώς ότι τα αγαθά έχουν εγκαταλείψει το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως λόγω ελλείψεως σαφώς προσδιορισμένου παραλήπτη οι αρμόδιες αρχές διαπιστώνουν ότι δεν πραγματοποιήθηκε παράδοση αγαθών, ή πρέπει σε αυτή την περίπτωση να θεωρείται ότι δεν έχει διενεργηθεί πράξη υποκείμενη σε [ΦΠΑ], με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζεται στον υποκείμενο στον φόρο δικαίωμα εκπτώσεως, κατά το άρθρο 168 της οδηγίας [περί ΦΠΑ], του φόρου που καταβλήθηκε για την απόκτηση των εξαχθέντων αγαθών;»

Επί των προδικαστικών ερωτημάτων

Επί του πρώτου και του δευτέρου ερωτήματος

18 Με το πρώτο και το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, που πρέπει να εξετασθούν από κοινού, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και το άρθρο 131 της οδηγίας περί ΦΠΑ καθώς και οι αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας αντιτίθενται σε εθνική πρακτική όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά την οποία θεωρείται σε όλες τις περιπτώσεις ότι δεν υφίσταται παράδοση αγαθών, κατά την έννοια της ως άνω πρώτης διατάξεως, και, κατά συνέπεια, δεν χορηγείται το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον ΦΠΑ εφόσον τα οικεία αγαθά εξήχθησαν εκτός της Ένωσης και, μετά την εξαγωγή τους, οι φορολογικές αρχές διαπίστωσαν ότι ο αποκτών τα εν λόγω αγαθά δεν ήταν το πρόσωπο που αναγράφεται στο τιμολόγιο το οποίο έχει εκδοθεί από τον υποκείμενο στον φόρο, αλλά μια άλλη οντότητα που δεν έχει προσδιορισθεί. Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται ως προς την επίδραση που μπορεί να έχει όσον αφορά την εφαρμογή του δικαιώματος απαλλαγής από τον ΦΠΑ η φοροδιαφυγή που ενδεχομένως έχει διαπραχθεί στο έδαφος τρίτου κράτους.

19 Συναφώς, υπενθυμίζεται, πρώτον, ότι, δυνάμει του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ τις παραδόσεις αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τον πωλητή ή για λογαριασμό του, ή ακόμη από τον αποκτώντα ή για λογαριασμό του, εκτός της Ένωσης. Η διάταξη αυτή πρέπει να ερμηνεύεται σε συνδυασμό με το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας, κατά το οποίο ως «παράδοση αγαθών» θεωρείται η μεταβίβαση του δικαιώματος να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ενσώματο αγαθό (αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, BDV Hungary Trading, C-563/12, EU:C:2013:854, σκέψη 23, και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 22).

20 Η απαλλαγή αυτή αποσκοπεί στο να διασφαλίσει τη φορολόγηση των παραδόσεων των οικείων αγαθών στον τόπο του προορισμού τους, ήτοι στον τόπο κατανάλωσης των προϊόντων (απόφαση της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 23 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

21 Όπως έχει επισημάνει επανειλημμένως το Δικαστήριο, από τις διατάξεις αυτές, που παρατίθενται στη σκέψη 19 της παρούσας αποφάσεως, ιδίως δε από τον όρο «αποστέλλονται» που χρησιμοποιείται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, προκύπτει ότι η εξαγωγή αγαθού πραγματοποιείται και η απαλλαγή της παραδόσεως προς εξαγωγή εφαρμόζεται όταν το δικαίωμα διαθέσεως του αγαθού αυτού υπό την ιδιότητα του κυρίου έχει μεταβιβαστεί στον αποκτώντα, όταν ο πωλητής αποδεικνύει ότι το αγαθό αυτό έχει αποσταλεί ή μεταφερθεί εκτός Ένωσης και όταν, κατόπιν της αποστολής ή της μεταφοράς, το εν λόγω αγαθό έχει απομακρυνθεί υλικώς από το έδαφος της Ένωσης (πρβλ. αποφάσεις της 19ης Δεκεμβρίου 2013, BDV Hungary Trading, C-563/12, EU:C:2013:854, σκέψη 24 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία, καθώς και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 24).

22 Το Δικαστήριο έχει επίσης κρίνει ότι η έννοια της «παραδόσεως αγαθών» έχει αντικειμενικό χαρακτήρα και εφαρμόζεται ανεξαρτήτως των σκοπών και των αποτελεσμάτων των οικείων πράξεων, η δε φορολογική αρχή δεν είναι υποχρεωμένη να διεξάγει ελέγχους με σκοπό τη διαπίστωση της προθέσεως του υποκειμένου στον φόρο ούτε να λαμβάνει υπόψη την πρόθεση άλλου συναλλασσομένου ο οποίος παρεμβαίνει στην ίδια αλυσίδα παραδόσεων (πρβλ. απόφαση της 21ης Νοεμβρίου 2013, Dixons Retail, C-494/12, EU:C:2013:758, σκέψη 21 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία).

23 Επομένως, πράξεις όπως οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης αποτελούν παραδόσεις αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, εάν πληρούν τα αντικειμενικά κριτήρια επί των οποίων στηρίζεται η έννοια αυτή και τα οποία υπομνήσθηκαν στη σκέψη 21 της παρούσας αποφάσεως.

24 Το γεγονός, όμως, ότι εξαχθέντα αγαθά αποκτήθηκαν εκτός της Ένωσης από μια μη αναγραφόμενη στο τιμολόγιο και μη προσδιορισμένη οντότητα δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να πληρούνται τα εν λόγω αντικειμενικά κριτήρια.

25 Κατά συνέπεια, ο χαρακτηρισμός μιας πράξεως ως παραδόσεως αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, δεν μπορεί να εξαρτάται από την προϋπόθεση να έχει προσδιορισθεί ο αποκτών.

26 Εντούτοις, δεύτερον, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίζουν, σύμφωνα με το άρθρο 131 της οδηγίας περί ΦΠΑ, τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ τις πράξεις εξαγωγής, για να διασφαλίζουν την ορθή και απλή εφαρμογή των απαλλαγών που προβλέπονται από την εν λόγω οδηγία και να προλαμβάνουν κάθε ενδεχόμενη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή ή κατάχρηση. Ωστόσο, κατά την άσκηση των εξουσιών τους, τα κράτη μέλη οφείλουν να τηρούν τις γενικές αρχές του δικαίου που αποτελούν μέρος της έννομης τάξεως της Ένωσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ιδίως η αρχή της αναλογικότητας (πρβλ. απόφαση της 28ης Φεβρουαρίου 2018, Pieńkowski, C‑307/16, EU:C:2018:124, σκέψεις 32 και 33).

27 Όσον αφορά την ως άνω αρχή της αναλογικότητας, υπενθυμίζεται ότι ένα εθνικό μέτρο βαίνει πέραν αυτού που είναι αναγκαίο για την εξασφάλιση της ορθής είσπραξης του φόρου όταν εξαρτά, κατά το ουσιώδες μέρος, το δικαίωμα απαλλαγής από τον ΦΠΑ από την τήρηση τυπικών υποχρεώσεων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ουσιαστικές προϋποθέσεις και, ιδίως, χωρίς να εξετάζεται το κατά πόσον πληρούνταν οι προϋποθέσεις αυτές. Πράγματι, οι πράξεις πρέπει να φορολογούνται λαμβανομένων υπόψη των αντικειμενικών χαρακτηριστικών τους (αποφάσεις της 8ης Νοεμβρίου 2018, Cartrans Spedition, C-495/17, EU:C:2018:887, σκέψη 38, και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 29).

28 Επιπλέον, εφόσον πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις, η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας επιτάσσει τη χορήγηση απαλλαγής από τον ΦΠΑ ακόμη και αν οι υποκείμενοι στον φόρο δεν τήρησαν ορισμένες τυπικές προϋποθέσεις (απόφαση της 8ης Νοεμβρίου 2018, Cartrans Spedition, C-495/17, EU:C:2018:887, σκέψη 39).

29 Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, υφίστανται δύο μόνον περιπτώσεις κατά τις οποίες η μη τήρηση τυπικής προϋπόθεσης μπορεί να συνεπάγεται την απώλεια του δικαιώματος απαλλαγής από τον ΦΠΑ (αποφάσεις της 8ης Νοεμβρίου 2018, Cartrans Spedition, C-495/17, EU:C:2018:887, σκέψη 40, και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 32).

30 Αφενός, η μη τήρηση τυπικής προϋπόθεσης μπορεί έχει ως αποτέλεσμα τη μη απαλλαγή από τον ΦΠΑ εφόσον εμποδίζεται εξαιτίας της η μετά βεβαιότητας απόδειξη της τήρησης των ουσιαστικών προϋποθέσεων (αποφάσεις της 8ης Νοεμβρίου 2018, Cartrans Spedition, C-495/17, EU:C:2018:887, σκέψη 42, και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 35).

31 Επομένως, εάν ο μη προσδιορισμός του πραγματικού αποκτώντος εμποδίζει, σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, να αποδειχθεί ότι η επίμαχη πράξη αποτελεί παράδοση αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, η περίσταση αυτή μπορεί να έχει ως συνέπεια τη μη χορήγηση της απαλλαγής κατά την εξαγωγή που προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο. Αντιθέτως, αν απαιτείται σε κάθε περίπτωση να έχει προσδιορισθεί ο αποκτών τα αγαθά στο τρίτο κράτος, χωρίς να διερευνάται αν πληρούνται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις της απαλλαγής αυτής, ιδίως δε η έξοδος των οικείων αγαθών από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, δεν τηρείται ούτε η αρχή της αναλογικότητας ούτε η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας.

32 Εν προκειμένω, από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι δεν αμφισβητείται ότι τα οικεία αγαθά στην υπόθεση της κύριας δίκης έχουν πωληθεί, ότι έχουν αποσταλεί εκτός της Ένωσης και ότι έχουν απομακρυνθεί υλικώς από το έδαφος της Ένωσης, και επομένως, υπό την επιφύλαξη της εξακριβώσεως των εν λόγω πραγματικών περιστατικών της οποίας η διενέργεια εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο, η συνδρομή των κριτηρίων τα οποία πρέπει να πληροί μια πράξη προκειμένου να συνιστά παράδοση αγαθών, κατά την έννοια του άρθρου 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, έχει κατά τα φαινόμενα αποδειχθεί, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν προσδιορισθεί οι πραγματικοί αποκτώντες τα αγαθά αυτά.

33 Αφετέρου, δεν μπορεί να γίνεται επίκληση της αρχής της φορολογικής ουδετερότητας με σκοπό την απαλλαγή από τον ΦΠΑ από υποκείμενο στον φόρο που εκ προθέσεως μετέσχε σε φοροδιαφυγή η οποία υπονομεύει τη λειτουργία του κοινού συστήματος ΦΠΑ. Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, δεν αντίκειται στο δίκαιο της Ένωσης το να απαιτείται από τον επιχειρηματία να ενεργεί καλόπιστα και να λαμβάνει κάθε μέτρο που μπορεί ευλόγως να απαιτηθεί από αυτόν προκειμένου να βεβαιωθεί ότι η πράξη στην οποία προέβη δεν έχει ως αποτέλεσμα τη συμμετοχή του σε φοροδιαφυγή. Σε περίπτωση που ο συγκεκριμένος υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η πράξη στην οποία προέβη αποτελούσε μέρος απάτης την οποία διέπραξε ο αποκτών και δεν έλαβε όλα τα μέτρα που μπορούσε ευλόγως να λάβει ώστε να την αποφύγει, δεν πρέπει να του χορηγηθεί το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον ΦΠΑ (αποφάσεις της 8ης Νοεμβρίου 2018, Cartrans Spedition, C-495/17, EU:C:2018:887, σκέψη 41, και της 28ης Μαρτίου 2019, Vinš, C-275/18, EU:C:2019:265, σκέψη 33).

34 Αντιθέτως, ο προμηθευτής δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για την καταβολή του ΦΠΑ, ανεξαρτήτως του αν έχει μετάσχει στη διαπραχθείσα από τον αποκτώντα απάτη. Θα ήταν, πράγματι, προδήλως δυσανάλογο να καταλογιστεί σε υποκείμενο στον φόρο η απώλεια φορολογικών εσόδων που οφείλεται σε δόλιες συμπεριφορές τρίτων επί των οποίων ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο δεν ασκεί καμία επιρροή (πρβλ. απόφαση της 21ης Φεβρουαρίου 2008, Netto Supermarkt, C‑271/06, EU:C:2008:105, σκέψη 23).

35 Με την απόφαση της 19ης Δεκεμβρίου 2013, BDV Hungary Trading (C-563/12, EU:C:2013:854), στην οποία παραπέμπει το αιτούν δικαστήριο, το Δικαστήριο επισήμανε, στη σκέψη 40 της εν λόγω αποφάσεως, ότι, εφόσον διαπιστώνεται ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις απαλλαγής κατά την εξαγωγή οι οποίες προβλέπονται από το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, ιδίως η προϋπόθεση της εξόδου των οικείων αγαθών από το τελωνειακό έδαφος της Ένωσης, δεν οφείλεται ΦΠΑ για μια τέτοια παράδοση και δεν υφίσταται πλέον, καταρχήν, κίνδυνος φοροδιαφυγής ή απωλειών φόρου δυνάμενος να δικαιολογήσει τη φορολόγηση της επίμαχης πράξεως.

36 Εν προκειμένω, το αιτούν δικαστήριο, χωρίς να παρέχει διευκρινίσεις ως προς τη φύση της απάτης της οποίας φέρονται ότι αποτελούν μέρος οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης πράξεις, εκθέτει ότι τα αγαθά τα οποία αφορούν οι πράξεις αυτές έχουν εξέλθει από το έδαφος της Ένωσης και επισημαίνει ότι η εν λόγω απάτη έχει διαπραχθεί αποκλειστικά στο έδαφος τρίτου κράτους, που είναι το κράτος του προορισμού και του τόπου καταναλώσεως των αγαθών αυτών.

37 Το γεγονός ότι οι δόλιες πράξεις διενεργήθηκαν σε τρίτο κράτος δεν αρκεί για να αποκλεισθεί η ύπαρξη οποιασδήποτε απάτης που διαπράχθηκε σε βάρος του κοινού συστήματος ΦΠΑ και, ως εκ τούτου, εναπόκειται στο εθνικό δικαστήριο να εξακριβώσει αν οι επίμαχες στην υπόθεση της κύριας δίκης πράξεις αποτελούσαν μέρος μιας τέτοιας απάτης και, σε περίπτωση κατά την οποία αυτές αποτελούσαν μέρος μιας τέτοιας απάτης, να εκτιμήσει αν ο υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι τούτο συνέβαινε.

38 Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, στο πρώτο και στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και το άρθρο 131 της οδηγίας περί ΦΠΑ καθώς και οι αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας αντιτίθενται σε εθνική πρακτική όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά την οποία θεωρείται σε όλες τις περιπτώσεις ότι δεν υφίσταται παράδοση αγαθών, κατά την έννοια της ως άνω πρώτης διατάξεως, και, κατά συνέπεια, δεν χορηγείται απαλλαγή από τον ΦΠΑ, εφόσον τα οικεία αγαθά εξήχθησαν εκτός της Ένωσης και, μετά την εξαγωγή τους, οι φορολογικές αρχές διαπίστωσαν ότι ο αποκτών τα εν λόγω αγαθά δεν ήταν το πρόσωπο που αναγράφεται στο τιμολόγιο το οποίο έχει εκδοθεί από τον υποκείμενο στον φόρο, αλλά μια άλλη οντότητα, η οποία δεν έχει προσδιορισθεί. Υπό τέτοιες περιστάσεις, η απαλλαγή από τον ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της ως άνω οδηγίας δεν πρέπει να παρέχεται, εάν, λόγω μη προσδιορισμού του πραγματικού αποκτώντος, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι η επίμαχη πράξη αποτελεί παράδοση αγαθών, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, ή εάν αποδεικνύεται ότι ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η ως άνω πράξη αποτελούσε μέρος απάτης που διαπράχθηκε σε βάρος του κοινού συστήματος ΦΠΑ.

Επί του τρίτου ερωτήματος

39 Με το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινισθεί αν η οδηγία περί ΦΠΑ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, οσάκις, υπό περιστάσεις όπως οι περιγραφόμενες στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα, δεν αναγνωρίζεται το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, πρέπει να εφαρμοστεί επί της επίμαχης πράξεως ο ΦΠΑ που επιβάλλεται στις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται στην εθνική επικράτεια ή αν πρέπει να θεωρηθεί ότι η εν λόγω πράξη δεν αποτελεί φορολογητέα πράξη και, ως εκ τούτου, δεν παρέχει δικαίωμα χρήσεως του ευεργετήματος της εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών.

40 Συναφώς, αρκεί η διαπίστωση ότι, εφόσον δεν υφίσταται παράδοση αγαθών στην εθνική επικράτεια και πράξη απαλλασσόμενης σύμφωνα με το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, δεν υφίσταται ούτε φορολογητέα πράξη ούτε δικαίωμα εκπτώσεως βάσει του άρθρου 168 ή του άρθρου 169 της εν λόγω οδηγίας.

41 Κατά συνέπεια, στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι η οδηγία περί ΦΠΑ πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, οσάκις, υπό περιστάσεις όπως οι περιγραφόμενες στο πρώτο και στο δεύτερο ερώτημα, δεν αναγνωρίζεται το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας περί ΦΠΑ, πρέπει να θεωρηθεί ότι η επίμαχη πράξη δεν αποτελεί φορολογητέα πράξη και, ως εκ τούτου, η εν λόγω πράξη δεν παρέχει δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών.

Επί των δικαστικών εξόδων

42 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δέκατο τμήμα) αποφαίνεται:

1) Το άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, και το άρθρο 131 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, καθώς και οι αρχές της φορολογικής ουδετερότητας και της αναλογικότητας αντιτίθενται σε εθνική πρακτική όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, κατά την οποία θεωρείται σε όλες τις περιπτώσεις ότι δεν υφίσταται παράδοση αγαθών, κατά την έννοια της ως άνω πρώτης διατάξεως, και, κατά συνέπεια, δεν χορηγείται απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), εφόσον τα οικεία αγαθά εξήχθησαν εκτός της Ένωσης και, μετά την εξαγωγή τους, οι φορολογικές αρχές διαπίστωσαν ότι ο αποκτών τα εν λόγω αγαθά δεν ήταν το πρόσωπο που αναγράφεται στο τιμολόγιο το οποίο έχει εκδοθεί από τον υποκείμενο στον φόρο, αλλά μια άλλη οντότητα, η οποία δεν έχει προσδιορισθεί. Υπό τέτοιες περιστάσεις, η απαλλαγή από τον ΦΠΑ που προβλέπεται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της ως άνω οδηγίας δεν πρέπει να παρέχεται, εάν, λόγω μη προσδιορισμού του πραγματικού αποκτώντος, δεν μπορεί να αποδειχθεί ότι η επίμαχη πράξη αποτελεί παράδοση αγαθών, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, ή εάν αποδεικνύεται ότι ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι η ως άνω πράξη αποτελούσε μέρος απάτης που διαπράχθηκε σε βάρος του κοινού συστήματος ΦΠΑ..

2) Η οδηγία 2006/112 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι, οσάκις, υπό τις ως άνω περιστάσεις, δεν αναγνωρίζεται το ευεργέτημα της απαλλαγής από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) που προβλέπεται στο άρθρο 146, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ και βʹ, της οδηγίας 2006/112, πρέπει να θεωρηθεί ότι η επίμαχη πράξη δεν αποτελεί φορολογητέα πράξη και, ως εκ τούτου, η εν λόγω πράξη δεν παρέχει δικαίωμα εκπτώσεως του ΦΠΑ εισροών.

ΠΗΓΗ: TAXHEAVEN

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη
ΕΣΠΑ Banner Αφίσα ESPA Banner