Οι περιπτώσεις χρήσης οχήματος για επαγγελματικούς σκοπούς
Διευκρινίζεται ότι η χρήση ενός οχήματος για επαγγελματικούς σκοπούς αφορά τις κάτωθι περιπτώσεις:
- Τα οχήματα, τα οποία παρέχουν οι επιχειρήσεις σε συγκεκριμένους πωλητές, τεχνικούς και λοιπούς εργαζομένους, των οποίων η εργασία απαιτεί συχνή μετακίνηση εκτός των εγκαταστάσεων του εργοδότη (tool cars) και χρησιμοποιούνται για την επιχειρηματική δραστηριότητα του εργοδότη, ανεξάρτητα αν τα οχήματα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τον δικαιούχο και εκτός του ωραρίου εργασία τους. Αντιθέτως καταλαμβάνεται και αποτελεί παροχή σε είδος η κατά τα ανωτέρα προσδιοριζόμενη αγοραία αξία των οχημάτων που παρέχονται στους εργαζομένους λόγω της θέσης τους (πχ για διευθυντές και επιθεωρητές πωλήσεων, τεχνικούς διευθυντές και λοιπά στελέχη).
- Τα οχήματα δοκιμών (test- drive) που διαθέτουν οι επιχειρήσεις εμπορίας αυτοκινήτων.
- Τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (πχ mini-bus)
- Τα οχήματα που χρησιμοποιούν επιχειρήσεις (πχ ξενοδοχειακές επιχειρήσεις ) για μεταφορά καλεσμένων ή πελατών τους.
- Τα οχήματα τα οποία διαθέτουν οι επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης (service) οχημάτων προσωρινά σε αντικατάσταση των επισκευαζόμενων.
- Τα οχήματα ιδιωτικής χρήσης που χρησιμοποιούνται από τις αεροπορικές εταιρείες και τις επιχειρήσεις διαχείρισης αεροδρομίων για την εξυπηρέτηση των αεροσκαφών και των επιβατών τους (αυτοκίνητα πίστας) καθώς και για τη μεταφορά VIPs ή προσωπικού.
Συνεπώς , αν ένα όχημα εκ των ανωτέρω περιπτώσεων έχει παραχωρηθεί για χρήση σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο επιχείρησης , αλλά έχει ΛΤΠΦ άνω των 12.000 ευρώ, τότε δεν θα υφίσταται καμία απαλλαγή. Για παράδειγμα ένα όχημα με ΛΤΠΦ 15.000 που έχει δοθεί σε πωλητή μιας επιχείρησης θα αποτελεί παροχή σε είδος για το σύνολο της αξίας του (η οποία θα προσδιοριστεί με βάση την κλίμακα ως εξής : 15000*7%=1.050 €) , ενώ ένα όχημα με ΛΤΠΦ 11.999€ που έχει δοθεί επίσης για επαγγελματικούς σκοπούς , δεν θα αποτελέσει παροχή σε είδος.
Διευκρινίζεται ότι από 01.01.2016 η παροχή σε είδος , η οποία πλέον υπολογίζεται με βάση τις προαναφερθείσες διατάξεις της παρ.2 του άρθρου 13 του ν.4172/2013όπως αυτές ισχύουν και όχι ως ποσοστό επί του πραγματικού κόστους του οχήματος, δεν χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό της πραγματικής δαπάνης του οχήματος για την παραχωρούσα επιχείρηση , αλλά μόνο για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος για τον χρήστη του.
Οι πραγματικές δαπάνες της επιχείρησης αφορούν το κόστος του οχήματος και περιλαμβάνουν αποσβέσεις , κόστη επισκευής και συντήρησης, τέλη κυκλοφορίας , καύσιμα, διόδια καθώς και το σχετικό κόστος σε περίπτωση μίσθωσης ‘η χρηματοοικονομικής μίσθωσης κλπ εκπίπτουν στο σύνολό τους (100%) με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22του ν4172/2013 (προϋποθέσεις περιπτώσεων 1, 2 και 3)και τα όσα ειδικότερα αναφέρονται στην ΠΟΛ 1113/2.6.2015 εγκύκλιο κατά περίπτωση.
Τέλος σημειώνεται ότι οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 13 του ν4172/2013 όπως ισχύει , δεν καταλαμβάνουν τους δικαιούχους χρήσης των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης όπως έχουν καθοριστεί στην Απόφαση 129/2534/20.1.2010 ΚΥΑ (Β΄108).
Τα ανωτέρω έχουν εφαρμογή για εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2016 και μετά .
