Οι πρόσθετες παροχές σε υπάλληλο / εταίρο / μέτοχο όπως αυτές προκύπτουν από τη χρήση εταιρικού οχήματος

Η εγκύκλιος διαταγή υπ’ αριθμόν 1045 της 24^ης Μαρτίου 2017, διευθετεί τον τρόπο υπολογισμού των πρόσθετων παροχών υπέρ υπαλλήλων / εταίρων / μετόχων που χρησιμοποιούν όχημα εξυπηρετώντας ανάγκες του νομικού προσώπου.

ΡΟΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ

Το ζήτημα εισήχθη με το νόμο 4172/2013 (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος) στο άρθρο 13 παράγραφος 2. Τροποποιήθηκε με το άρθρο 99 παράγραφος 1 του νόμου 4446/2016 και ερμηνεύθηκε με την ΠΟΛ 1045/24.03.2017.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

Λιανική Τιμή Προ Φόρων : είναι η τιμή που προκύπτει από τους υποβαλλόμενους τιμοκαταλόγους στην Αρμόδια Τελωνειακή Αρχή από τους επίσημους αντιπροσώπους/διανομείς αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένης και της αξίας του προαιρετικού (EXTRA) εξοπλισμού, προ Φ.Π.Α. και τέλους ταξινόμησης. Σε περίπτωση που ο εντοπισμός της ΛΤΠΦ δεν μπορεί να γίνει μέσω του επίσημου αντιπροσώπου, καθίστανται αποδεκτά τα παραστατικά αγοράς του οχήματος εξαιρουμένων του Φ.Π.Α. του τέλους ταξινόμησης και των τυχόν εκπτώσεων που έχουν χορηγηθεί στον αγοραστή.

Επαγγελματικός Σκοπός Χρήσης του οχήματος : Οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα όχημα χρησιμοποιείται για επαγγελματικούς σκοπούς είναι οι ακόλουθες έξι :

1. Τα tool-cars : οχήματα, τα οποία παρέχουν οι επιχειρήσεις σε συγκεκριμένους πωλητές, τεχνικούς και λοιπούς εργαζομένους, των οποίων η εργασία απαιτεί συχνή μετακίνηση εκτός των εγκαταστάσεων του εργοδότη και χρησιμοποιούνται για την επιχειρηματική δραστηριότητα του εργοδότη, ανεξάρτητα αν τα οχήματα αυτά μπορεί να χρησιμοποιούνται από τον δικαιούχο και εκτός του ωραρίου εργασίας τους.
2. Τα οχήματα δοκιμών (test-drive), που διαθέτουν οι επιχειρήσεις εμπορίας αυτοκινήτων
3. Τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (π.χ. mini-bus)
4. Τα οχήματα που χρησιμοποιούν επιχειρήσεις για μεταφορά καλεσμένων ή πελατών τους (π.χ. ξενοδοχεία).
5. Τα οχήματα αντικατάστασης, τα οποία διαθέτουν στους πελάτες τους οι επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης (service) οχημάτων προσωρινά σε αντικατάσταση των επισκευαζόμενων, και
6. Τα αυτοκίνητα πίστας, δηλαδή οχήματα ιδιωτικής χρήσης που χρησιμοποιούνται από τις αεροπορικές εταιρείες και τις επιχειρήσεις διαχείρισης αεροδρομίων για την εξυπηρέτηση των αεροσκαφών και των επιβατών τους καθώς και για την μεταφορά VIPS ή προσωπικού.

Ωστόσο, η εγκύκλιος ορίζει ότι για να είναι ένα όχημα Επαγγελματικής Χρήσης και άρα απαλλασσόμενο της επιβάρυνσης φόρου ως πρόσθετης παροχής, θα πρέπει να έχει Λιανική Τιμή Προ Φόρων μικρότερη των € 12.000,00.

Τα κριτήρια του χαρακτηρισμού δηλαδή λειτουργούν αθροιστικά και όχι διαζευκτικά.

Χρήστης του οχήματος : Ο χρήστης του οχήματος μπορεί να έχει οποιαδήποτε νομική σχέση με την εταιρεία. Μπορεί δηλαδή να είναι απλός υπάλληλος, ή μέτοχος / εταίρος της.

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΦΟΡΟΥ

Η παροχή υπολογίζεται βάσει της παρακάτω κλίμακας :

Η συντελεστές παλαιότητας που μειώνουν την επιβάρυνση έχουν ως εξής :

Δηλαδή τα οχήματα που θα τύχουν μείωσης της παροχής στις δηλώσεις εισοδημάτων φορολογικού έτους 2016 λόγω παλαιότητας, θα πρέπει να έχουν άδεια κυκλοφορίας από την 31.12.2013 και πίσω.

Σοβαρές επισημάνσεις

1. Το ποσό της παροχής υπολογίζεται από το πρώτο ευρώ της κλίμακας. Εάν δηλαδή το αυτοκίνητο είναι αξίας € 8.500,00 και παλαιότητας 4 ετών θα επιβαρυνθεί με φόρο € 306,00 ( = € 8.500,00 μείον 10 % ήτοι € 850,00 à € 7.650,00 x 4% = € 306,00).
2. Το ποσό της παροχής δεν επιμερίζεται ανά χρήστη. Εάν δηλαδή το παραπάνω όχημα χρησιμοποιείται από τρεις υπαλλήλους, τότε ο καθένας θα επιβαρυνθεί με επιπλέον εισόδημα € 306,00.
3. Το ποσό της παροχής υπολογίζεται χρονικά σε δωδεκατημόρια χρήσης. Περίοδος μεγαλύτερη των 15 ημερών, λογίζεται ως μήνας.
4. Η παλαιότητα προκύπτει από την άδεια κυκλοφορίας διεθνώς (και όχι από την ημέρα πρώτης κυκλοφορίας στην Ελλάδα).

Ακολουθεί παράδειγμα υπολογισμού

Ακολουθήθηκε η παραδοχή ότι ο χρήστης έχει εισοδήματα που συνολικά θα φορολογηθούν στην πρώτη κλίμακα του φόρου εισοδήματος (22%).

ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Τα παραπάνω ισχύουν από 01.01.2016. Οι πραγματικές δαπάνες της επιχείρησης, που αφορούν στο κόστος του οχήματος και περιλαμβάνουν αποσβέσεις, κόστη επισκευής και συντήρησης, τέλη κυκλοφορίας, καύσιμα, διόδια καθώς και το σχετικό κόστος σε περίπτωση μίσθωσης ή χρηματοοικονομικής μίσθωσης, κλπ. εκπίπτουν στο σύνολό τους (100%) με βάση τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν.4172/2013 (προϋποθέσεις περιπτώσεων α’, β’, και γ’) και τα όσα ειδικότερα αναφέρονται στην ΠΟΛ.1113/2.6.2015 εγκύκλιο, κατά περίπτωση. Συνεπώς από το τμήμα των επιβαρύνσεων χρήσης του οχήματος επωφελείται το νομικό πρόσωπο. Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους δικαιούχους χρήσης φορέων γενικής κυβέρνησης οι οποίοι έχουν προσδιορισθεί με την 129/2534/20.1.2010 ΚΥΑ (Β’ 108).

Ωστόσο, κλείνοντας, ας μου επιτραπεί η επιφύλαξη όσον αφορά τον τρόπο που ορίζεται εφαρμόζεται η πρόσθετη παροχή χρήσης οχήματος, καθώς την επιβάρυνση έλκουν υπάλληλοι οι οποίοι δύναται να μην χρησιμοποιούν παρά μόνον για εργασιακούς σκοπούς το αυτοκίνητο που τους έχει δοθεί. Τίθεται το παράδοξο δηλαδή να αποδίδει φόρο ένα φυσικό πρόσωπο μόνον και μόνον για την αμιγώς επαγγελματική χρήση ενός εργαλείου του οποίου τρίτος έχει την πλήρη κυριότητα. Επιπλέον αυτών δεν διευκρινίζεται ο τρόπος που ορίζεται ο χρήστης. Πως δηλαδή τεκμαίρεται ποιος τυπικά είναι ο εταιρικός κάτοχος ενός αυτοκινήτου. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα εταιρειών που χρησιμοποιούν κοινόχρηστα αυτοκίνητα, στα οποία έχουν δηλωθεί παραπάνω του ενός (ή και όλοι) υπάλληλοι. Συνεπώς είναι πιθανόν να υπάρξουν (αναγκαίες κατά τη γνώμη μου) συμπληρώσεις στην ΠΟΛ 1045/24.03.2017.

Αναζήτηση Άρθρων