Καταβολή μισθού μέσω Τραπέζης ή όχι
Είναι υποχρεωτική η καταβολή των μισθών του προσωπικού σε τραπεζικούς λογαριασμούς βάσει νόμου ή μπορεί να γίνεται με μετρητά;
Με το Νόμο 4446/2016 “Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις.” και συγκεκριμένα το άρθρο 72 προστίθεται στο άρθρο 23 του Ν. 4172/2013 νέα παράγραφος, σύμφωνα με την οποία οι δαπάνες που πραγματοποιούνται στα πλαίσιο εργασιακής σχέσης, όπως αυτή ορίζεται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και συγκεκριμένα με το άρθρο 12-Εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, δεν εκπίπτουν από τις επιχειρηματικές δαπάνες, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση ηλεκτρονικού μέσου πληρωμής ή μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών.
Το άρθρο ισχύει από τη δημοσίευση του Νόμου στο ΦΕΚ, δηλαδή από 22/12/2016 (άρθρο 129, Ν. 4446/2016).
Ας κάνουμε, όμως, μια αναδρομή στο παρελθόν για το θέμα.
Mε τον Ν. 3863/2010- άρθρο 40 προβλέπεται ότι από 1-7-2011 οι αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα θα κατατίθενται από τους εργοδότες ταυτόχρονα με τις ασφαλιστικές εισφορές και το Φ.Μ.Υ. .
Στο ίδιο άρθρο, προβλέπεται ότι, η όλη διαδικασία, τα χρονικά πλαίσια καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια καθορίζονται με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Μέχρι σήμερα τέτοια απόφαση δεν έχει εκδοθεί, συνεπώς οι πληρωμές των αποδοχών των εργαζομένων, δεν είναι υποχρεωτικό να διενεργούνται μέσω τραπεζικών λογαριασμών.
Σε περίπτωση, όμως , που κάποιος εργοδότης έχει ήδη καθιερώσει το σύστημα καταβολής του μισθού των εργαζομένων με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, θα πρέπει να χορηγεί στους εργαζόμενους αναλυτικά εκκαθαριστικά σημειώματα, στα οποία θα εμφανίζονται οι πάσης φύσεως αποδοχές και οι κρατήσεις, αναλυτικά. Στα εκκαθαριστικά αυτά δεν απαιτείται η υπογραφή του εργαζόμενου (Ν. 4254/2014 άρθρο πρώτο-υποπ. ΙΑ5).
Θα πρέπει, επίσης, να συμπληρώσουμε ότι με το άρθρο 22 του Ν. 4172/2013 σχετικά με τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες από τα ακαθάριστα έσοδα των φυσικών προσώπων που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα (ατομικές επιχειρήσεις), καθώς και των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων καθοριζόταν ότι:
«2. Ειδικότερα, με την περίπτωση β΄ του ως άνω άρθρου ορίζεται ότι δεν εκπίπτει κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των €500, από την ημεδαπή ή την αλλοδαπή, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής.
Με την ΠΟΛ 1216/2014 στη συνέχεια διευκρινίστηκε ότι «η προϋπόθεση έκπτωσης της σχετικής δαπάνης (εξόφληση με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής) δεν απαιτείται για τις παρακάτω κατηγορίες δαπανών:
α. Μισθούς, ημερομίσθια προσωπικού, απολαβές διευθυντών ή μελών του ΔΣ εταιρείας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας, έκτακτες αμοιβές προσωπικού, αμοιβές καταβαλλόμενες σε υπαλλήλους πέραν των συμβατικών ή νομίμων, πάγια μηνιαία αποζημίωση η οποία συνιστά συγκεκαλλυμένη επαύξηση μισθού, που χορηγούνται από τον εργοδότη στον εργαζόμενο, καθόσον οι ανωτέρω δαπάνες δεν αφορούν στη λήψη υπηρεσιών αλλά στην παροχή μισθωτής εργασίας.»
Πηγή: ΟΕΝΕΤ
