ΦΠΑ και παροχή εταιρικών αυτοκινήτων με αντάλαγμα ή χωρίς

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με πρόσφατη απόφασή του γνωμοδότησε σχετικά με τη μεταχείριση ως προς το ΦΠΑ της παροχής εταιρικών αυτοκινήτων σε εργαζομένους τα οποία χρησιμοποιούν τόσο για επαγγελματικούς, όσο και για  ιδιωτικούς σκοπούς.

Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει αντάλλαγμα για τη διάθεση του οχήματος στο εργαζόμενο, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι η παροχή του οχήματος δεν αποτελεί συναλλαγή που υπόκειται σε ΦΠΑ. Ωστόσο, το Δικαστήριο αποφάσισε διαφορετικά σε ό,τι αφορά στις περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος καταβάλλει από το μισθό του ένα ποσό για τη χρήση του οχήματος, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και συμφωνία για την αποκλειστική χρήση του οχήματος και για τη διάρκειά της.

Ιστορικό δίκης

Η QM, εταιρία διαχειρίσεως επενδυτικών κεφαλαίων με έδρα το Λουξεμβούργο, έθεσε δύο οχήματα στη διάθεση ισάριθμων συνεργατών της, οι οποίοι ασκούν τη δραστηριότητά τους στο Λουξεμβούργο και έχουν την κατοικία τους στη Γερμανία. Τα οχήματα αυτά χρησιμοποιούνται τόσο για επαγγελματικούς σκοπούς όσο και για ίδιες ανάγκες.
Κατά τα έτη 2013 και 2014, η ανωτέρω διάθεση πραγματοποιήθηκε δωρεάν για τον έναν από τους δύο αυτούς συνεργάτες, ενώ για τον άλλο συνεργάτη η QM παρακράτησε από τον μισθό του, ως αντάλλαγμα, ποσόν ύψους 5 688 ευρώ ετησίως.

Προδικαστικό ερώτημα

Το φορολογικός δικαστήριο υπέβαλε στο ΔΕΕ το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:
«Έχει το άρθρο 56, παράγραφος 2, της οδηγίας[2006/112] την έννοια ότι ως “μίσθωσ[η] […] μεταφορικού μέσου σε μη υποκείμενο στον φόρο” πρέπει να νοείται και η διάθεση οχήματος που ανήκει στην επιχείρηση υποκειμένου στον φόρο (εταιρικού οχήματος) προς το προσωπικό του, στην περίπτωση που το τελευταίο δεν καταβάλλει προς τούτο αντίτιμο μη συνιστάμενο (εν μέρει) στην παρεχόμενη εργασία του, δηλαδή δεν καταβάλλει χρηματικό ποσό, δεν χρησιμοποιεί προς τούτο τμήμα των αποδοχών του σε χρήμα ούτε επιλέγει μεταξύ διαφόρων πλεονεκτημάτων προσφερόμενων από τον υποκείμενο στον φόρο κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των μερών ότι το δικαίωμα χρήσεως του εταιρικού οχήματος συνεπάγεται την παραίτηση από άλλα πλεονεκτήματα;»

Η απόφαση του δικαστηρίου:

Το άρθρο 56, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/8/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, έχει την έννοια ότι δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του η διάθεση, από υποκείμενο στον φόρο σε υπάλληλό του, οχήματος το οποίο ανήκει στην επιχείρηση, εάν η διάθεση αυτή δεν συνιστά παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της εν λόγω οδηγίας.

Αντιθέτως, το εν λόγω άρθρο 56, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, εφαρμόζεται σε τέτοιου είδους πράξη εάν πρόκειται για παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας, κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, και ο συγκεκριμένος υπάλληλος έχει σε μόνιμη βάση το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το επίμαχο όχημα για ίδιες ανάγκες και να αποκλείει άλλα πρόσωπα από τη χρήση αυτή, έναντι μισθώματος και για συμφωνημένη χρονική περίοδο άνω των τριάντα ημερών.

Πηγή: taxheaven.gr

Αναζήτηση Άρθρων
Βασική Κατηγορία
Yποκατηγορίες
Έτος
Αναζήτηση με Λέξη
ΕΣΠΑ Banner Αφίσα ESPA Banner